Jobs 11
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
| آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد: |
2 «Skal slik ei svalling ei få svar? Skal slik ein storpratar få rett?
| آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟ |
3 Skal menner for din ordflaum tegja? Skal du få spotta utan skjemsla?
| ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟ |
4 Du segjer: «Rein er læra mi, eg skuldfri er i dine augo.»
| ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی! |
5 Men dersom berre Gud vil tala og opna munnen sin mot deg,
| ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست. |
6 og syna deg sin løynde visdom, kor han eig vit i dobbelt mål! Då skulde du nok skyna at Gud gjev deg noko til av syndi.
| ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است. |
7 Skal tru Guds tankedjup du kjenner? Hev du nått fram til Allvalds grensa?
| آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟ |
| آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585) |
9 Lenger enn jordi strekkjer seg og breidare enn havet sjølv.
| طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر. |
10 Når han skrid fram og legg i lekkjor, stemnar til doms, kven stoggar honom?
| وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟ |
11 Han kjenner deim som talar lygn; han ser den falske utan leiting.
| زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد. |
12 Det tome hovud fær forstand, og asenfolen vert til mann.
| دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید! |
13 Men vil du bu ditt hjarta rett og henderne mot honom breida
| حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛ |
14 og halda svik frå handa di og urett burte frå ditt tjeld,
| گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛ |
15 då kann du lyt’laust hovud lyfta, då stend du fast og ræddast ikkje;
| آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد. |
16 då kann du gløyma all di møda, liksom ei elv som framum rann.
| تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود. |
17 Klårar’ enn dagen stend ditt liv, og myrkret vert til morgongråe;
| زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت. |
18 då er du trygg, då hev du von, du ottelaus til kvile gjeng.
| در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید. |
19 Du ligg, og ingen upp deg skræmer, og mange vil deg gjerne tekkjast.
| از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد. |
20 Men augo veiknar på dei vonde; dei hev’kje nokor tilflugt meir, men ventar på å anda ut.»
| اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود. |
