Jobs 11
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
A LAILA olelo aku la o Zopara ka Naamata, i aku la,
2 «Skal slik ei svalling ei få svar? Skal slik ein storpratar få rett?
Aole anei e pono ke pane aku i na huaolelo he nui la? E hoaponoia anei ke kanaka lehelehe wale?
3 Skal menner for din ordflaum tegja? Skal du få spotta utan skjemsla?
E paa anei ka waha o kanaka i kou kaena wale ana? A hoomaewaewa mai oe, aole anei he mea nana oe e hoohilahila aku?
4 Du segjer: «Rein er læra mi, eg skuldfri er i dine augo.»
A ua olelo mai oe, he maemae kuu olelo, A ua hala ole au i kou mau maka.
5 Men dersom berre Gud vil tala og opna munnen sin mot deg,
Ina paha e olelo mai ke Akua, A e wehe ae i kona lehelehe ia oe;
6 og syna deg sin løynde visdom, kor han eig vit i dobbelt mål! Då skulde du nok skyna at Gud gjev deg noko til av syndi.
A e hoike mai oia ia oe i na mea huna o ka naauao, Ua papalua ka maiau! Alaila e ike auanei oe, E hoopoina mai no ke Akua i na hewa ou.
7 Skal tru Guds tankedjup du kjenner? Hev du nått fram til Allvalds grensa?
E loaa anei ia oe ka ke Akua mau mea hohonu? E loaa pololei loa anei ia oe ka Mea mana?
Ua kiekie ia e like me ka lani; heaha kau e hana ai? Ua oi kona hohonu i ko ka po; heaha kau e ike ai? (Sheol h7585)
9 Lenger enn jordi strekkjer seg og breidare enn havet sjølv.
Ua oi kona loa mamua o ko ka honua, A o ka laula imua o ko ke kai.
10 Når han skrid fram og legg i lekkjor, stemnar til doms, kven stoggar honom?
Ina e hopu mai ia, a hoopaa iho, a hookolokolo, Alaila owai la ka mea e keakea ia ia?
11 Han kjenner deim som talar lygn; han ser den falske utan leiting.
No ka mea, ua ike no ia i ka poe hewa, Ua nana mai hoi ia i ka hala; Aole anei ia e ike mai?
12 Det tome hovud fær forstand, og asenfolen vert til mann.
E ake ke kanaka naaupo i akamai, O ke kanaka i hanau nae me he keiki la a ka hoki hihiu.
13 Men vil du bu ditt hjarta rett og henderne mot honom breida
Ina e hoomakaukau oe i kou naau, A e kikoo aku i kou mau lima io na la;
14 og halda svik frå handa di og urett burte frå ditt tjeld,
Ina he hewa iloko o kou lima, e hoolei loa aku ia; A mai ae e noho ka hewa ma kou mau halelewa.
15 då kann du lyt’laust hovud lyfta, då stend du fast og ræddast ikkje;
Alaila e hoala ae oe i kou maka me ke kina ole; A e ku paa no oe, aole hoi e makau:
16 då kann du gløyma all di møda, liksom ei elv som framum rann.
No ka mea, e hoopoina no oe i ka ehaeha, A e hoomanao ia mea, e like me ka wai i kahe aku:
17 Klårar’ enn dagen stend ditt liv, og myrkret vert til morgongråe;
A e kupaa kou ola loa ana, e like me ke awakea; Ano ua pouli oe, alaila e like no oe me ke kakahiaka.
18 då er du trygg, då hev du von, du ottelaus til kvile gjeng.
A e maluhia oe, no ka mea, he mea no e laua ai ka manao; Ano ua poho ka manao, aka, alaila, e noho maluhia oe.
19 Du ligg, og ingen upp deg skræmer, og mange vil deg gjerne tekkjast.
A e moe iho oe ilalo, aohe mea nana oe e hoomakau mai; A nui na mea e hoalohaloha imua ou.
20 Men augo veiknar på dei vonde; dei hev’kje nokor tilflugt meir, men ventar på å anda ut.»
Aka, e pio na maka o ka poe hewa, A ua nele lakou i ka puuhonua, A o ko lakou manaolana, o ke kuu ana no ia o ka uhane.
