< Jobs 10 >

1 Mi sjæl er leid av livet mitt, eg gjev mi klaga lause taumar, vil tala i min såre hugverk.
“Na gaji da rayuwa; saboda haka bari in faɗi zuciyata gabagadi yadda raina yake jin ba daɗi.
2 Til Gud eg segjer: «Døm meg ikkje; seg kvifor du imot meg strider!
Zan ce wa Allah, kada ka hukunta ni, amma ka gaya mini laifin da na yi maka.
3 Finn du det godt å gjera vald, og øyda upp ditt eige verk, men lysa yver gudlaust råd?
Kana jin daɗin ba ni wahala, don me ka yashe ni, abin da ka halitta da hannunka, yayinda kake murmushi game da shirye-shiryen mugaye?
4 Er auga ditt av kjøt og blod? Ser du som menneskje plar sjå?
Idanunka irin na mutum ne? Kana gani yadda mutum yake gani ne?
5 Er dine dagar mennesk-dagar? Er dine år lik mannsens år?
Kwanakinka kamar na mutane ne, ko shekarunka kamar na mutane ne
6 Med di mitt brot du leitar upp, og granskar etter syndi mi,
da za ka neme ni da laifi ka hukunta ni?
7 endå du veit eg er uskuldig, og ingen bergar or di hand.
Ko da yake ka san ba ni da laifi, kuma ba wanda zai iya cetona daga hannunka.
8 Di hand hev skapt og dana meg fullt ut, og no vil du meg tyna?
“Da hannuwanka ka ƙera ni, kai ka halicce ni. Yanzu kuma kai za ka juya ka hallaka ni?
9 Hugs på, du forma meg som leir; no gjer du atter meg til mold!
Ka tuna cewa ka mulmula ni kamar yumɓu. Yanzu za ka mai da ni in zama ƙura kuma?
10 Som mjølk du let meg renna ut og let meg stivna liksom ost;
Ba kai ka zuba ni kamar madara ba, na daskare kamar cuku.
11 Du klædde meg med hud og kjøt, fleitta bein og senar saman.
Ka rufe ni da tsoka da fata, ka harhaɗa ni da ƙasusuwa da jijiyoyi?
12 Du gav meg både liv og miskunn, og verna um mitt andedrag.
Ka ba ni rai ka kuma yi mini alheri, kuma cikin tanadinka ka kula da ruhuna.
13 Men dette du i hjarta gøymde, eg veit det var i din tanke;
“Amma wannan shi ne abin da ka ɓoye a zuciyarka, na kuma san abin da yake cikin zuciyarka ke nan.
14 Du vakta på meg um eg synda; du gav meg ikkje til mitt brot;
In na yi zunubi kana kallo na kuma ba za ka fasa ba ni horo ba don laifin da na yi.
15 um eg var skuldig, usæl eg! Um skuldfri, tord’ eg ei meg briska, av skjemsla mett, med naud for augom;
Idan ina da laifi, kaitona! Ko da ba ni da laifi, ba zan iya ɗaga fuskata ba, gama kunya ta ishe ni duk ɓacin rai ya ishe ni.
16 For då du jaga meg som løva og let meg atter under sjå,
In na ɗaga kaina, za ka neme ni kamar zaki ka sāke nuna al’ajabin ikonka a kaina.
17 du førde nye vitne mot meg og harmast endå meir på meg og sende mot meg her på her.
Kana sāke kawo sababbin waɗanda za su ba da shaida a kaina kana ƙara haushinka a kaina; kana ƙara kawo mini hari.
18 Kvi drog du meg or morsliv fram? Kvi fekk eg ikkje usedd døy,
“Me ya sa ka fito da ni daga cikin uwata? Da ma na mutu kafin a haife ni.
19 lik ein som aldri til hev vore, og vart i grav frå morsliv lagt?
Da ma ba a halicce ni ba, da na mutu tun daga cikin cikin uwata na wuce zuwa kabari!
20 Er ikkje mine dagar få? Haldt upp! Slepp meg, so eg litt glad kann verta,
’Yan kwanakina ba su kusa ƙarewa ba ne? Ka rabu da ni don in ɗan samu sukuni na ɗan lokaci
21 fyrr eg gjeng burt, og kjem’kje att, til myrkre land med daudeskugge,
kafin in koma inda na fito, ƙasa mai duhu da inuwa sosai,
22 eit land so myrkt som svarte natti, med daudeskugge og vanskipnad, der dagsljoset er som myrke natt!»»
zuwa ƙasa mai duhun gaske, da inuwa da hargitsi, inda haske yake kamar duhu.”

< Jobs 10 >