< Jeremias 1 >

1 Ord av Jeremia Hilkiason, ein av prestarne i Anatot i Benjaminslandet.
Benjamin ram Anathoth e vaihma Hilkiah capa Jeremiah e lawk,
2 Til honom kom Herrens ord i dei dagarne då Josia Amonsson var konge i Juda, i det trettande styringsåret hans,
Judah siangpahrang Ammon capa Josiah a bawinae kum hrahlaikathum nah ahni koe BAWIPA e lawk teh a pha.
3 likeins i dei dagarne då Jojakim Josiason var konge i Juda alt til slutten av det ellevte styringsåret åt Sidkia Josiason, Juda-kongen, alt til burtføringi av Jerusalems-buarne i den femte månaden.
Judah siangpahrang Josiah capa Jehoiakim a bawi navah, Judah siangpahrang Josiah capa Zedekiah a bawinae kum hrahlaibun abaw totouh hoi Jerusalem san la a ceikhainae thapa yung panganae totouh hai lawk te a pha.
4 Herrens ord kom då til meg; han sagde:
Hottelah BAWIPA e lawk teh kai koe a pha teh,
5 Fyrr eg skapte deg i morsliv, kjende eg deg, og fyrr du kom ut or moderfang, helga eg deg; til profet åt folki sette eg deg.
Von thung na sak hoehnahlan patenghai na panue toe. Camoim dawk hoi na tâco hoehnahlan patenghai na thoung sak teh, miphun naw koe profet lah o hane na cak sak toe, telah a ti.
6 Men eg sagde: «Å, Herre, Herre! Sjå, eg kann ikkje med å tala, for eg er so ung.»
Kai ni aya! Bawipa Jehovah khenhaw! lawk ka dei thai mahoeh, bangkongtetpawiteh, ka nawca rah telah ka ti.
7 Då sagde Herren med meg: Seg ikkje: «Eg er so ung, » men til alle som eg sender deg til, skal du ganga, og alt det eg byd deg, skal du tala.
Hateiteh BAWIPA ni kai koevah, kanawca rah tet hanh, bangkongtetpawiteh, na patoun e pueng koe na cei vaiteh, kâ na poe e pueng hah na dei han.
8 Ikkje ottast deim! For eg er med deg til å berga deg, segjer Herren.
Ahnimanaw e minhmai hah, taket hanh, bangkongtetpawiteh, nang na rungngang hanelah, nang koe kai ka o telah BAWIPA ni a ti.
9 Og Herren rette ut si hand og tok på munnen min. So sagde Herren med meg: Sjå, eg hev lagt ordi mine i din munn.
Hottelah, BAWIPA ni a kut a pho teh, ka pahni hah a tek. BAWIPA ni kai koe khenhaw! na kâko dawk ka lawk teh, ka hruek toe.
10 Sjå, eg hev i dag sett deg yver folki og yver kongeriki til å ryskja upp og riva ned, til å tyna og brjota ned, til å byggja og til å planta.
Khenhaw! miphunnaw hoi siangpahrang uknaeram thung vah, phawk vaiteh, rawp sak han, raphoe vaiteh tâkhawng han, kangdue sak vaiteh ung hanelah, sahnin totouh hoi kai ni na rawi toe telah a ti.
11 Og Herrens ord kom til meg; han sagde: Kva ser du, Jeremia? Og eg svara: «Ein stav av vake-treet ser eg.»
Hahoi BAWIPA e lawk teh kai koe a pha teh, Jeremiah bangmaw na hmu telah ati. Kai ni, Almond thing kang ka hmu, telah ka ti.
12 Og Herren sagde med meg: Gløgt såg du no, for vaka vil eg yver mitt ord til å fullføra det.
BAWIPA ni kai koe vah na hmu e teh ahawi, bangkongtetpawiteh, ka lawk teh, sak hanelah coungkacoe ka o telah a ti.
13 So kom Herrens ord til meg andre gongen; han sagde: Kva ser du? Og eg svara: «Ei sjodande gryta ser eg, og nordantil snur ho seg hit.»
BAWIPA lawk teh apâhni e kai koe a phateh, bangmaw na hmu telah ati. Kai ni ka tangdawk e hlaam, atung lah kangvawi e hah ka hmu, telah ka ti.
14 Då sagde Herren med meg: Frå nord kjem ulukka sendande yver alle som bur i landet.
BAWIPA ni kai koevah, ram thung e kaawmnaw pueng hanelah, atunglah hoi rawknae a pha han.
15 For sjå, eg kallar på kvar ei ætt i riki der nord, segjer Herren. Og dei skal koma og setja kvar sin stol attmed inngangen til portarne i Jerusalem og mot alle murarne um det rundt ikring og mot alle byarne i Juda.
Khenhaw! atunglae uknaeram imthungnaw pueng hah, ka kaw han telah BAWIPA ni a dei. A tho awh vaiteh, Jerusalem kâennae longkha atengpam kalupnae tapangnaw pueng hoi Judah khopuinaw pueng dawk a bawitungkhung hah a hruek han.
16 Og eg vil segja mine domar yver deim for alt deira illverk, at dei vende seg frå meg og brende røykjelse åt andre gudar og tilbad dei verk deira hender gjorde.
Kai na pahnawt awh teh, cathut alouke koe hmuitui hmai a sawi awh te, amamae kut hoi a sak awh e hah, a bawk awh dawkvah, amamae yonnae a lathueng vah, kaie lawkcengnae ka pâpho han.
17 Men du - gyrd dine lender og statt upp og tala til deim alt det som eg byd deg. Ikkje ræddast for deim, so ikkje eg skal gjera deg rædd deim!
Hatdawkvah, coungkacoe awm nateh thaw, kâ na poe e naw pueng hah, ahnimouh koe dei. Ahnimae hmalah takinae tawn hanh telah nahoeh pawiteh, ahnimae hmalah takinae hoi na o sak han.
18 Og eg, sjå eg hev i dag gjort deg til ei fast borg og til ein jarnstolpe og til ein koparmur mot alt landet: mot kongarne i Juda, mot hovdingarne, mot prestarne og mot lyden i landet.
Khenhaw! sahnin e a hnin dawk, hete ram pueng hoi, Judah Siangpahrang hoi, kahrawikungnaw hoi, vaihmanaw hoi, hote ramnaw thung e rapan ka tawn e khopuinaw hoi, sumkhom hoi, rahumtapang lah na sak toe.
19 Dei skal strida mot deg og ikkje vinna på deg. For eg er med deg, segjer Herren, og skal berga deg.
Nang teh na tuk awh han, hatei na tâ awh mahoeh, bangkongtetpawiteh, nang rungngang hanelah nang koe ka o, telah BAWIPA ni a ti.

< Jeremias 1 >