< Jeremias 9 >

1 Å, um hovudet mitt var vatn og auga mitt ei tårekjelda! Då skulde eg gråta dag og natt yver deim som er ihelslegne for dotteri, folket mitt!
A UWE! ina i lilo kuu poo i wai, a me kuu mau maka hoi i kumu waimaka, i uwe aku ai au i ke ao a me ka po, no ka poe i pephiia o ko kaikamahine o ko'u poe kanaka!
2 Å, um eg hadde eit herbyrge i øydemarki! Då skulde eg skiljast med folket mitt og fara burt frå deim. For alle saman er dei horkarar, ein flokk av svikarar.
Auwe hoi! ina ia'u ma ka waonahele ko ka poe hele wahi e moe ai; i haalele ai au i ko'u poe kanaka, a e hele, mai o lakou aku! no ka mea, he poe moe kolohe lakou a pau, he ahakanaka kipi.
3 Og dei spenner tunga som bogen sin til lygn, og ikkje på ærleg vis er dei megtige vortne i landet, men frå vondt til vondt gjeng dei fram, og meg veit dei ikkje av, segjer Herren.
Lena no lakou i ko lakou mau alelo, e like me ko lakou kakaka, no ka wahahee. Aole lakou hookoa ma ka oiaio maluna o ka honua; no ka mea, hele no lakou, mai kekahi hewa, a i kekahi hewa, aole hoi lakou i ike mai ia'u, wahi a Iehova.
4 Vara dykk, kvar og ein for sin ven, og lit ikkje på ein bror! for kvar ein bror er ein stor-svikar, og kvar ein ven fer med baktale.
E makaala kela mea keia mea i kona hoalauna, mai hilinai hoi i kekahi hoahanau; no ka mea, e wahahee loa no kela hoahanau, keia hoahanau; a hele ahiahi no na hoalauna a pau.
5 Og kvar og ein svik sin ven, og sanning talar dei ikkje. Dei tem si tunge upp til å tala lygn, dei møder seg ut med meinkrokar.
E hoopunipuni no kela mea keia mea i kona hoalauna, aole olelo i ka mea oiaio; ua maa ko lakou alelo e olelo i na wahahee, hoomaloeloe lakou ia lakou iho e hana i ka hewa.
6 Du bur midt i svik: i sitt svik vil dei ikkje vita av meg, segjer Herren.
Aia no kou wahi noho ai iwaena konu o ka hoopunipuni; no ka hoopunipuni, hoole mai lakou, aole e ike mai ia'u, wahi a Iehova.
7 Difor, so segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg vil smelta deim og røyna deim, for kva anna skulde eg gjera med slik ei som dotteri, folket mitt?
Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova o na kaua peneia. Aia hoi, e hoohehee no wau ia lakou, a e hoao hoi ia lakou; no ka mea, heaha la wau e hana'i no ke kaikamahine o ko'u poe kanaka?
8 Tunga deira er ei drepande pil, svik talar ho. Med munnen talar dei venleg med grannen sin, men i hjarta set dei upp gildra for honom.
O ko lakou alelo, he pua ia i panaia'ku, olelo no ia i ka hoopunipuni. Olelo oluolu aku kekahi i kona hoalauna me ka waha, aka, ma ka naau, ua hoohalua ia ia.
9 Skulde eg ikkje heimsøkja deim for slikt? segjer Herren; skulde mi sjæl ikkje hemna seg på slikt eit folk?
Aole anei au e hoopai ia lakou no keia mau mea, wahi a Iehova? Aole anei e ko ka ukiuki o kuu uhane i ka lahuikanaka e like me keia?
10 Yver heidarne vil eg setja i med gråt og låt og yver beitemarkerne i audni med eit syrgjekvæde; for dei er avsvidne, so ingen fer der framum, og fe-rauting er ikkje høyrande der. Både himmelens fuglar og dyri er flydde og burtfarne.
E olo no wau i ka pihe no na mauna, me ka uwe aku, a e kumakena no hoi no na wahi mauu o ka waonahele, no ka mea, ua pau lakou i ke ahi; nolaila, aole hiki kekahi ke hele malaila, aole hoi e loheia ka leo o na holoholona. Ua holo aku no ka manu o ka lewa, a me ka holoholona, ua hala lakou.
11 Og eg vil gjera Jerusalem til steinrøysar, til sjakal-bøle, og byarne i Juda vil eg gjera til ei audn so ingen bur i deim.
A e hoolilo no wau ia Ierusalema i mau puu, he noho ana hoi no na ilio hihiu; a e hooneoneo no wau i na kulanakauhale o ka Iuda, aohe mea noho iloko.
12 Kven er so vis ein mann at han skynar dette, og kven hev Herrens munn tala til, so han kann kunngjera dette: Kvifor landet er i øyde lagt, avsvide som ei øydemark der ingen fer framum?
Owai ke kanaka akamai i hoomaopopo i keia? A ua olelo hoi ka waha o Iehova ia ia, a nana hoi e hai aku i ka mea i make ai ka aina, a neoneo e like me ka waonahele, i ole e hele ae kekahi maloko?
13 Og Herren sagde: Sidan dei vende seg frå lovi mi, som eg gav deim, og ikkje lydde meg og ikkje ferdast etter henne,
I mai la o Iehova, No ko lakou haalele ana i ko'u kanawai, i ka mea a'u i kau ai imua o lakou, aole hoi i hoolohe i ko'u leo, aole hoi i hele mamuli o ia;
14 men ferdast etter sitt harde hjarta og etter Ba’alarne som federne deira hadde lært deim,
Aka, ua hele lakou mamuli o ka paakiki o ko lakou naau iho, a mamuli o na Baala hoi, na mea a ko lakou poe makua i ao mai ai ia lakou;
15 difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, eg gjev dette folket malurt å eta og eitervatn å drikka.
Nolaila, penei ka olelo ana mai a Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, Aia hoi, e hanai aku no wau ia lakou, i keia poe kanaka hoi, i ka awaawa, a e hoohainu aku au ia lakou i ka wai o ke au.
16 Og eg vil spreida deim ut millom folkeslag som dei ikkje kjende, korkje dei sjølve eller federne deira, og eg vil senda sverdet etter deim til dess eg fær tynt deim.
A e hoopuehu aku au ia lakou iwaena o ko na aina e, i ka poe i ike ole ia e lakou, aole hoi e ko lakou mau makuaa; e hoouna aku au i ka pahikaua mahope o lakou, a hoopau au ia lakou.
17 So segjer Herren, allhers drott: Gjev gaum, og kalla på syrgjekvendi, at dei må koma, og send bod til dei kunnige kvinnorne, at dei kann koma!
Ke olelo mai nei o Iehova o na kaua penei, E hoonaauao oukou, a e hea aku i na wahine e olo pihe ana, i hele mai lakou, a e kii aku hoi i na wahine kumakena, i hele mai lakou;
18 Og lat deim skunda seg og setja i eit syrgjekvad yver oss, so tåror kann trilla utor augo våre og augneloki våre vatsfljuga.
E hoowikiwiki hoi lakou, a e olo pihe no kakou i kahe ka wai o ko Kakou mau maka, i poha aku hoi ko kakou mau alumaka i na wai.
19 For frå Sion høyrer ein omen av syrgjesong: «Å, kor øydelagde me er! Me er vortne ovleg til skammar; for landet laut me fly, av di at dei hev brote ned våre bustader.»
No ka mea, ua loheia ka leo o ka uwe ana, mai Ziona mai, Nani ko kakou lukuia! Ua hilahila loa kakou, no ka mea, ua haalele kakou i ka aina, no ka mea, ua kipaku aku ko kakou wahi noho ai ia kakou.
20 Ja, høyr, de kvinnor, Herrens ord, og lat øyra dykkar taka imot ordet frå hans munn, og lær døtterne dykkar syrgjesong, og den eine lære hi syrgjekvæde!
Aka, e hoolohe mai oukou i ka olelo a Iehova, o na wahine, a e lawe hoi ko oukou pepeiao i ka olelo a kona waha, a e ao aku i ka oukou mau kaikamahine i ka uwe ana, a o kela mea keia mea i kona hoalauna i ke kumakena ana.
21 For dauden stig upp i vindaugo våre, er komen inn i hallerne våre. Han vil rydja ut borni på gata og ungmenni frå torgi.
No ka mea, ua pii mai no ka make, a iloko o ko kakou puka ma kani, ua komo no iloko o ko kakou halealii, e hooki ae ia i na kamalii mawaho, a me ua kanaka opiopio ma ke alanui.
22 Tala: So segjer Herren: Og manne-liki skal liggja som møk burtyver jordi og som kornband etter skjeraren, og ingen samlar deim upp.
E i aku Ke olelo mai nei o Iehova penei, E haule no na kupapau o kanaka e like me ka lepo ma ke kula, e like hoi me ka pua ai mahope o ka mea hoiliili ai; aohe mea nana lakou e hoiliili.
23 So segjer Herren: Den vise rose seg ikkje av visdomen sin, og den sterke rose seg ikkje av styrken sin, den rike rose seg ikkje av rikdomen sin!
Ke i mai nei o Iehova penei, Mai kaena wale ka mea akamai i kona akamai ana, mai kaena wale hoi ka mea ikaika i kona ikaika ana, a mai kaena ka mea waiwai i kona waiwai ana;
24 Men den som vil rosa seg, han rose seg av di han er vitug og kjenner meg: at eg er Herren, som gjer miskunn, rett og rettferd på jordi; for i sovore hev eg hugnad, segjer Herren.
Aka o ka mea kaena, e kaena oia i keia, i kona hoomaopopo ana, a i kona ike aua ia'u, owau no o Iehova, ka mea hana aku i ka lokomaikai, a me ka hoopono, a me ka maikai ma ka honua; no ka mea, ke lealea nei au ia mau mea, wahi a Iehova.
25 Sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då eg vil heimsøkja alle umskorne som er u-umskorne:
Aia hoi, e hiki mai auanei na la. wahi a Iehova, e hoopai pu aku ai au i ka poe a pau i okipoepoeia me ka poe i okipoepoe ole ia:
26 Egyptarland og Juda, Edom og Ammons-sønerne og Moab og alle med rundklypt hår, som bur i øydemarki. For alle heidningfolki er u-umskorne, og heile Israels hus er u-umskore på hjarta.
I ko Aigupita, a me ka Iuda a me ka Edoma. a me na keiki a Amona, a me ka Moaba, a me na mea a pau i ako i ka uminmi, ka poe e noho la ma ka waonahelo; no ka mea, ua okipoepoe ole ia ko na aina e a pau, a ua okipoepoe ole ia ko ka hale a pau o ka Iseraela, ma ka maau.

< Jeremias 9 >