Jeremias 8

1 I den tidi, segjer Herren, skal dei taka beini åt Juda-kongarne og beini åt hovdingarne og beini åt prestarne og beini åt profetarne og beini åt Jerusalems-buarne ut or graverne deira,

Hatnae tueng nah BAWIPA ni telah a dei, Judah siangpahrang hrunaw, vaihma hrunaw, profet hrunaw, Jerusalem tanminaw e hrunaw hah amamae phuen koehoi a thaw awh han.

2 og breida deim ut for soli og for månen og heile himmelheren, som dei elska og tente, og som dei for etter, og som dei søkte, og som dei tilbad. Dei vert ikkje samla og ikkje gravlagde; til møk utyver marki skal dei verta.

Ahnimanaw ni lungpataw teh thaw tawk pouh awh, a hnukkâbang pouh awh, a pacei awh teh a bawk awh e kanî hoi thapa hoi kalvan e âsinaw pueng hmalah a dan awh han.

3 Og all leivningen som vert leivd av denne vonde ætti, på alle stader der dei leivde, der som eg driv deim burt, skal velja dauden heller enn livet, segjer Herren, allhers drott.

Kai ni ka pâlei e hmuen pueng koevah, hete tamikathout miphunnaw ni hringnae hlak duenae arawihnawn awh telah ransahu BAWIPA ni ati.

4 Og du skal segja med deim: So segjer Herren: Dett ein og stend ikkje upp att? eller gjeng ein burt og snur ikkje um att?

BAWIPA ni hettelah a dei tie hah ahnimouh koe dei pouh, taminaw tâlaw awh navah bout thaw awh hoeh maw, lam a payon awh navah bout ban awh mahoeh maw.

5 Kvi hev då denne Jerusalems-lyden falle frå med eit ævelegt fråfall? Dei held fast på sitt svik og vil ikkje snu um att.

Telah pawiteh, bangkongmaw hete taminaw ni hnuklah a kamlang awh, Bangkongmaw Jerusalem kho taminaw ni hnuklah meng a kamlang awh. Dumnae dawk a lungpen awh teh ban han ngai awh hoeh.

6 Eg gav gaum og lydde: dei talar det som ikkje er rett, det finst ikkje den mann som angrar sin vondskap og segjer: «Kva hev eg gjort!» Alle saman hev dei snutt seg burt i laupet, likeins som ein hest som renner av stad i strid.

A lawk khei ka thai nah, ahnimouh ni lawkkatang hah dei awh hoeh. A thoenae koehoi buet touh ni hai pankângai e awm hoeh. Kai bangmaw ka sak, ati awh. Tarantuk koe marang ka yawng e patetlah tami pueng ni lam a phen awh teh, amamae lamthung dawk koung a yawng awh toe.

7 Jamvel storken under himmelen veit sine tider, og turtelduva og svala og trana ansar på tidi når dei skal koma, men mitt folk kjenner ikkje Herrens rett.

Lathueng kamleng tavanaw ni patenghai a tue hah a panue awh teh, batuiling, bakhunaw, pingpitnaw, hoi tuicawmpainaw ni hai tho nahane a tue teh a panue awh. Hatei, ka taminaw ni teh BAWIPA e a kawnae hah panuek awh hoeh.

8 Korleis kann de segja: «Me er Sise, og Herrens lov er hjå oss?» vanneleg, sjå, lygn-pennen åt dei skriftlærde hev gjort henne til lygn.

Bangtelamaw, kaimouh teh ka lungang awh, BAWIPA e kâlawk kaimouh koe ao na ti thai awh vaw. cakathutkungnaw e cacung ni laithoe a tawm sak awh toe hei.

9 Dei vise vert til skammar, dei vert tekne av ræddhug og rådløysa. Sjå, Herrens ord hev dei vanda; kvar skulde dei då hava visdom ifrå?

A lungkaangnaw yeirai a phu awh han. Puen awh vaiteh, man lah ao han. BAWIPA e lawk a pahnawt awh toe, bangpatet lungangnae maw a tawn awh.

10 Difor vil eg gjeva konorne deira til andre, jorderne deira åt landvinnarar. For både små og store, alle saman søkjer dei låk vinning, både profet og prest, alle saman fer dei med svik.

Hatdawkvah, a yunaw hah tami alouknaw koe ka poe han. A lawnaw hai ayânaw koe ka poe han. Kathoengca koehoi kalenpoung totouh kahounlounnaw lah ao awh. Profetnaw hoi vaihmanaw hai laithoe koung a dei awh.

11 Og dei fer lettvint åt med å lækja skaden åt dotteri, folket mitt, med di dei segjer: «Fred, fred!» endå det ingen fred er.

Ka taminaw, ka canunaw e hmâ hah phouhoucalah a khet awh. Lungmawngnae kaawm hoeh e hah, lungmawngnae lungmawngnae atipouh awh.

12 Dei skal standa til skammar, for dei hev gjort skjemdarverk. Dei korkje skjemmest eller veit kva det er å blygjast. Difor skal dei falla med deim som fell; i si heimsøkjingstid skal dei snåva, segjer Herren.

Panuet ka tho e nuencangnaw dawk a kaya awh maw, kayak awh hoeh. Kayanae roeroe tawn awh hoeh. A minhmai patenghai paling awh hoeh. Hatdawkvah, ka rawm e taminaw koe a rawp awh van vaiteh, rek lah ao awh nah a rahim lah a bo awh van han telah BAWIPA ni ati.

13 Eg vil gjera av med deim, segjer Herren. Det bid ikkje druvor på vintreet og ikkje fikor på fiketreet, og lauvet er visna. Og eg sender deim slike som skal koma yver deim.

A paw a khi awh e naw pueng ka la pouh han. BAWIPA ni ati. Misurkung dawkvah, misur paw awm mahoeh. Thaibunglung kung dawk a paw awm mahoeh, a hnanaw koung kamyai han. Kai ni ahnimanaw koe ka poe e hah bout ka la pouh han.

14 Kvifor sit me i ro? Samla dykk og lat oss ganga inn i dei faste byarne og tynast der! for Herren, vår Gud, vil lata oss tynast og gjeva oss eitervatn å drikka, av di me hev synda imot Herren.

Bangkongmaw sut na tahung awh. Cungtalah kâracut awh vaiteh, rapan ka tawn e khopui dawk kâen awh sei. Haw vah cungtalah dout awh sei. Bangdawk tetpawiteh, maimouh ni BAWIPA koe yon awh toung dawkvah, BAWIPA maimae Cathut ni duenae sue na pânei awh teh, kahmakatanae koe na ta awh toe.

15 Me ventar på fred, men det kjem ikkje noko godt, på ei tid med lækjedom, og sjå - fælske.

Lungmawngnae ngaihawi awh ei, ahawinae tho hoeh toe, tak damnae ngaihawi awh ei, runae seng doeh kaawm toe.

16 Frå Dan høyrer ein frøsing av øykjerne hans, og for kneggjingi av dei spræke hestarne hans skjelv alt landet. Og dei kjem og et upp landet og det som i det er, byen og deim som i honom bur.

Tarannaw e marangnaw kâha lawk teh, Dan hoi a thai awh toe. Marangtannaw e a cai lawk ni ram thung pueng pâyaw sak awh toe. Ram hoi a thung e kaawm hnopueng hoi khopui hoi khopui thung kaawm taminaw pueng pâyaw hanlah a tho awh toe.

17 For sjå, eg sender imot dykk ormar, basiliskar, som ikkje let seg mana burt, og dei skal bita dykk, segjer Herren.

Khenhaw! nangmouh koe, hrunthok, hrunthoe ka tha vaiteh, bangtelah hai ti thai lah kaawm hoeh e ni nangmouh teh koung na khue awh han, telah BAWIPA ni ati.

18 Å, kva kan hugsvala meg i sorgi! Hjarta er sjukt i meg.

Oe ka lungmathoenae heh api nang ne karoum sak han. Ka thung vah ka lung sut a pout.

19 Sjå, naudropi frå dotteri, folket mitt, ljomar frå eit land langt burte: «Er då ikkje Herren i Sion? eller er ikkje kongen hennar der?» - Kvi hev dei harma meg med gudebilæti sine, med fåfenglege framande gudar?

Ram hlanae koe kaawm ka canu ka taminaw e a khuika lawk hah thai haw. Zion vah BAWIPA awm hoeh maw. Siangpahrang hai haw vah awm hoeh toung maw. Bangkong hetnaw ni sakhlawn e meikaphawknaw hoi miphunnaw e meikaphawknaw ni bangkongmaw ka lungkhuek sak awh.

20 Skurdonni er lidi, fruktonni er ende, men me er ikkje frelste.

Canga tue a loum toe, kompawi tue a khup toe, maimouh teh rungngang lah awm awh hoeh rah.

21 Eg er tynt for tjonet på dotteri, folket mitt, eg gjeng i syrgjeklæde, fæla hev teke meg.

Ka taminaw hoi ka canaw, patawnae hah ka hmawngkhai. Ka lungmathoe teh kângairunae ni khik na katek.

22 Finst det då ikkje balsam i Gilead, eller bid det ingen lækjar der? Eller kvi hev ikkje dotteri, folket mitt, fenge bendsel på?

Gilead vah hluk hane thingtapi awm hoeh maw. Haw vah tâsibawi awm hoeh maw. Bangkong ka taminaw ka canaw e a hmâ ahawi thai hoeh.