Jeremias 6

1 Fly, de Benjamins-søner, ut or Jerusalem, og blås i herlur i Tekoa, og reis upp eit merke yver Bet-Hakkerem! for ei ulukka trugar nordantil med stor øydeleggjing.

Pangita ug katagoan, katawhan ni Benjamin, pinaagi sa pagbiya sa Jerusalem. Patingoga ang budyong didto sa Tekoa. Iisa ang timailhan didto sa Bet Hakeram, sanglit mipakita man ang pagkadaotan gikan sa amihanan; nagpadulong ang dakong kaguliyang.

2 Den fagre og kjælne, Sions dotter, henne tyner eg.

Ang anak nga babaye sa Zion, nga maanyag ug huyang nga babaye, malaglag gayod.

3 Til henne skal hyrdingar koma med hjorderne sine; dei slær upp tjeld rundt kringum henne, dei beiter av kvar sitt stykke.

Mangadto kanila ang mga magbalantay sa mga karnero ug ang ilang mga panon; magtukod sila ug mga tolda palibot batok kaniya; ang matag usa ka tawo mobantay pinaagi sa iyang kaugalingong kamot.

4 Vigsla dykk til strid mot henne! Statt upp og lat oss draga upp høgst å dag! Usæle me! For det lid på dagen, og kveldskuggarne lengjest.

Ihalad ang inyong mga kaugalingon ngadto sa mga dios alang sa pakiggubat. Bangon, ug mosulong kita pagkaudto. Dili gayod kini maayo nga mahanaw ang kahayag, ug motabon ang anino sa kagabhion.

5 Statt upp og lat oss draga upp um natti, og lat oss leggja hennar borghaller øyde!

Apan, mosulong gihapon kita panahon sa kagabhion ug gun-obon ang iyang lig-on nga mga salipdanan.”

6 For so segjer Herren, allhers drott: Hogg tre og kasta upp ein voll mot Jerusalem! Det er byen som skal verta heimsøkt; han er fullsett med vondskap all igjenom.

Kay miingon si Yahweh ang labawng makagagahom niini. Pangputla ang iyang kakahoyan, ug pagtapok ug yuta palibot sa Jerusalem. Mao kini ang siyudad nga hustong sulongon, tungod kay napuno kini sa mga pagdaugdaog.

7 Likeins som brunnen let vatn vella fram, soleis let han sin vondskap vella fram. Valdsverk og tjon høyrest der, sår og slag er stødt framfor mi åsyn.

Sama sa tubod nga nagpadagayday ug presko nga tubig, busa naghatag usab ug kadaotan kining siyudara. Kasamok ug kaguliyang ang nadungog diha kaniya; nagpadayon ang balatian ug mga samad sa akong atubangan.

8 Lat deg segja, Jerusalem, so mi sjæl ikkje skal venda seg frå deg, so eg ikkje skal gjera deg til ei audn, til eit ubygt land.

Dawata ang pagpanton, Jerusalem, o motalikod ako palayo gikan kanimo ug himoon ko ikaw nga awaaw, ang yuta nga walay mopuyo.'''

9 So segjer Herren, allhers drott: Ei attpå-sanking, liksom på eit vintre, skal dei gjera på leivningen av Israel.

Miingon si Yahweh nga labawng makagagahom niini, “Tilukon gayod nila kadtong nahibilin sa Israel sama sa parasan. Ikab-ot pag-usab ang imong kamot aron pupuon ang mga ubas gikan sa mga paras.

10 Kven skal eg tala til og vitna for, so dei høyrer? Sjå, øyra deira er u-umskore so dei ikkje kann gjeva gaum; sjå, Herrens ord er vorte til spott bland deim, dei likar det ikkje,

Kinsa man gayod ang akong pahayagan ug pahimangnoan aron maminaw sila? Tan-awa! Gisampungan nila ang ilang mga dalunggan; ug wala sila manumbaling! Tan-awa! Miabot ngadto kanila ang pulong ni Yahweh aron sa pagbadlong kanila, apan dili nila kini gusto.

11 Men eg er full av Herrens harm, eg er utmødd av å halda honom inne.

Busa napuno na ako sa kapungot ni Yahweh. Gikapoy na ako sa pagdala niini. Miingon siya kanako, “Ibubo kini ngadto sa kabataan nga anaa sa kadalanan ug diha sa mga pundok sa mga batan-ong lalaki. Kay dad-on palayo ang matag lalaki uban sa iyang asawa; ug ang matag usa nga tigulang na kaayo.

12 Og husi deira skal koma i annan manns eige, deira jorder og konor like eins. For eg vil retta ut mi hand mot deim som bur i landet, segjer Herren.

Ipanghatag ngadto sa uban ang ilang kabalayan, lakip na ang ilang kaumahan ug mga asawa. Kay sulongon ko ang mga lumolupyo sa yuta pinaagi sa akong kamot—mao kini ang pahayag ni Yahweh.

13 For både små og store, alle saman søkjer dei låk vinning; både profet og prest, kvar ein fer med svik.

Gipahayag ni Yahweh nga ang gikan sa pinakaubos ngadto sa pinakabantogan, hakog silang tanan sa panalapi. Malimbongon silang tanan, gikan sa propeta ngadto sa mga pari.

14 Og dei fer lettvint åt med å lækja mitt folks skade, med di dei segjer: «Fred, fred!» endå det ingen fred er.

Giayo sa diyutay lamang ang mga samad sa akong katawhan, nga nag-ingon, 'Kalinaw, Kalinaw,' sa dihang walay kalinaw.

15 Dei skal standa til skammar; for dei hev gjort skjemdarverk. Men dei korkje skjemmest eller veit kva det er å blygjast. Difor skal dei falla med deim som fell, den tid eg heimsøkjer deim, skal dei snåva, segjer Herren.

Nangaulaw ba sila sa dihang nagbuhat sila ug mga dulomtanan? Wala gayod sila naulaw; wala sila masayod kung unsa ang kaulaw! Busa mapukan sila uban sa mga napukan; mahugno sila sa dihang silotan sila, miingon si Yahweh.

16 So sagde Herren: Statt på vegarne og sjå etter og spør etter dei gamle stigarne, kvar vegen til det gode er, og ferdast so på den, so skal de finna kvild for sjælerne dykkar. Men dei sagde: «Me vil ikkje ferdast på honom.»

Miingon si Yahweh niini, “Barog diha sa gisang-an sa dalan ug tan-awa; pangutana sa mga karaan nga agianan. “Asa man kining maayo nga dalan?' Unya pag-adto niini ug pangita ug dapit nga inyong kapahulayan. Apan miingon ang katawhan, 'Dili kami moadto.'

17 Og eg sette vaktmenner yver dykk og sagde: «Lyd vel etter lurljomen!» Men dei sagde: «Me vil ikkje lyda etter.»

Nagpili ako alang kaninyo ug tigbantay aron maminaw sa budyong. Apan miingon sila, 'Dili kami maminaw.'

18 Difor høyr, de folk, og få vit på, du lyd, kva som i deim bur.

Busa, paminaw, kanasoran! Tan-awa, kamong mga saksi, kung unsa ang mahitabo kanila.

19 Høyr det, du jord: sjå, eg fører ulukka yver dette folk - den grøda deira løynderåder hev bore - for dei hev ikkje gjeve gaum etter mine ord, og loverne mine mismætte dei.

Paminawa, kalibotan! Tan-awa, magdala ako ug katalagman niini nga katawhan—ang bunga sa ilang hunahuna. Wala sila manumbaling sa akong pulong o balaod, apan gisalikway hinuon nila kini.”

20 Kva skal eg med røykjelse som kjem frå Sjeba, og med den beste kalmus frå eit land langt burte? Brennofferi dykkar er ikkje til hugnad, og slagtofferi hev eg ikkje hug på.

Unsa man ang buot pasabot niining insenso nga miabot kanako gikan sa Sheba? O kining mga pahumot nga gikan sa halayo nga yuta? Dili ko madawat ang inyong mga halad nga sinunog, ni ang inyong mga halad.

21 Difor, so segjer Herren: Sjå, eg legg støytesteinar for dette folket, og feder og søner saman skal snåva på deim, granne med granne skal verta tynt.

Busa miingon si Yahweh niini, ''Tan-awa, magbutang ako ug kapandolan batok niini nga katawhan. Mapandol sila niini—ang mga amahan ug mga anak nga lalaki. Mangamatay usab ang mga lumolupyo ug ang ilang mga silingan.'

22 So segjer Herren: Sjå, eit folk kjem frå Norderlandet, ei stor tjod ris upp frå utkanten av jordi.

Miingon si Yahweh niini, 'Tan-awa, mangabot ang katawhan nga gikan sa amihanang yuta. Kay moabot ang dakong nasod nga nanghagit gikan sa lagyong yuta.

23 Um boge og spjot held dei traust, illharde er dei og syner ikkje miskunn. Røysti deira marmar som havet, og på hestar kjem dei ridande, budde som menner til strid mot deg, du dotter Sion.

Magdala silag mga pana ug mga bangkaw. Mga bangis sila ug walay kaluoy. Ang ilang tingog ingon sa nagdahunog nga dagat, ug nagsakay sila sa mga kabayo nga naglaray nga sama sa makig-away nga kalalakin-an, anak nga babaye sa Zion.

24 Me hev fenge fretnader um deim, magtstolne seig våre hender; me tok fæla, fekk flagor som kvinna i føderider.

“Nadungog namo ang balita mahitungod kanila. Nangaluya ang among mga kamot sa kaguol. Nag-antos kami sa hilabihang kasakit sama sa babaye nga manganak.

25 Gakk ikkje ut på marki og ferdast ikkje på vegen! For fienden hev sverd; rædsla rundt ikring.

Ayaw pag-adto sa kaumahan, ug ayaw paglakawlakaw diha sa kadalanan, kay ang mga espada sa kaaway ug ang kalisang nagpalibot niini.

26 Du dotter, mitt folk, gyrd deg med sekk og velt deg i oska, set i syrgjelæte som yver ein einberning, øya deg sårt! For brått kjem tynaren yver oss.

Anak nga babaye sa akong katawhan, pagsul-ob kamo ug sako ug pagligid diha sa abog sa lubong alang sa bugtong anak. Pangandam sa hilabihang pagminatay alang sa inyong kaugalingon, kay moabot sa kalit lang dinhi kanato ang tiglaglag.

27 Eg hev sett deg til ransakar hjå mitt folk - til ei borg - so du skal kjenna og ransaka deira veg.

“Gihimo ko ikaw, Jeremias, nga maoy magsulay sa akong katawhan sama sa tigsulay sa puthaw, busa susihon ug sulayan nimo ang ilang mga paagi.

28 Alle saman er dei fråfalne og stridige; dei gjeng og baktalar, dei er kopar og jarn; alle saman fer dei med tyning og tjon.

Hilabihan sila ka masinupakon sa tanang katawhan, nga mogawas aron magbalikas sa uban. Tumbaga ug puthaw silang tanan, nga nagbuhat ug kadaotan.

29 Smidjebelgen hev blåse, men av elden kjem berre bly; til fåfengs var den reinsande smelting, og dei vonde vart ikkje utskilde.

Naghatag ug kusog nga hangin ang hasohasan uban sa kalayo nga maoy misunog kanila; ug naut-ot ang tingga diha sa kalayo. Mipadayon ang pagpaputli kanila, apan wala kini pulos, tungod kay wala man nahawa ang daotan.

30 «Sylv som er vanda» kallar dei deim, for Herren hev vanda deim.

Pagatawgon sila nga sinalikway nga plata, kay gisalikway man sila ni Yahweh.”