Jeremias 42

1 Då kom alle herhovdingarne fram, likeins Johanan Kareahsson og Jesanja Hosajason, og alt folket, både små og store,

Kahrawikungnaw hoi Koreah capa Johanan hoi Hoshaiah capa Jezaniah hoi taminaw pueng, kathoengca koehoi kalenpoung totouh a kamkhueng awh.

2 og sagde til profeten Jeremia: «Unn oss å leggja bøni vår fram for di åsyn, at du må beda for oss til Herren, din Gud, for all denne leivningen - for berre nokre få er me att av mange, so som du sjølv ser på oss -

Profet Jeremiah koevah, na hmalah pahrennae ka kâhei e naw he na dâw pouh haw. Kacawirae taminaw hanelah na Cathut koe pahrennae lahoi na ratoum pouh haw, kacawirae taminaw hanelah na Cathut koe pahren lahoi na ratoum pouh haw. Bangkongtetpawiteh, na hmu awh e patetlah tami moikapap thung hoi tami youn touh doeh ka o awh toe.

3 at Herren, din Gud, vil kunngjera for oss kva veg me skal ganga, og kva me skal gjera.»

BAWIPA na Cathut ni ka cei awh nahane hoi ka tawksak awh hane na hmusak nahanelah, telah ati awh.

4 Profeten Jeremia sagde til deim: «Godt og vel! Sjå, eg vil beda til Herren, dykkar Gud, so som de segjer, og alt det Herren svarar dykk, det skal eg segja dykk. Eg vil ikkje halda noko løynt for dykk.»

Profet Jeremiah ni nangmae lawk ka thai, khenhaw! mamae lawk patetlah BAWIPA na Cathut koe ka hei han. Hahoi BAWIPA ni bout na dei pouh e naw pueng, nangmouh koe he ka dei han, nangmouh koe banghai ka pâphat mahoeh telah ati.

5 Då sagde dei med Jeremia: «Herren vere eit sant og trufast vitne mot oss, um me ikkje gjer etter kvart det ordet som Herren, din Gud, sender deg med til oss.

Ahnimouh ni Jeremiah koevah, BAWIPA na Cathut ni nang hno lahoi kaimouh koe a tha e lawk patetlah ka sak awh hoehpawiteh, kaimouh rahak vah BAWIPA teh kapanuekkhaikung hoi yuemkamcu e lah awm lawiseh.

6 Anten det er godt eller vondt, so vil me lyda røysti åt Herren, vår Gud, som me sender deg til, so det må ganga oss vel når me lyder røysti åt Herren, vår Gud.»

BAWIPA Cathut e pahni dawk hoi ka tâcawt e ka tarawi awh toteh, kaimouh hanlah hawinae lah ao thai nahan thoseh, ahawi thoseh, na ka patoun e Cathut BAWIPA ni a dei e teh, ka tarawi awh roeroe han, telah ati awh.

7 So hende det ti dagar etterpå, at Herrens ord kom til Jeremia.

Hahoi, hnin hra hnukkhu, BAWIPA e lawk Jeremiah koe a pha.

8 Og han kalla på Johanan Kareahsson og alle herhovdingarne som var med honom og alt folket, både små og store,

Hahoi Koreah capa Johanan hoi ahni koe e ransahu kahrawikungnaw pueng hoi ransanaw pueng kathoengca koehoi kalenpoung totouh a kaw teh,

9 og sagde med deim: So segjer Herren, Israels Gud, som de sende meg til, so eg skulde leggja bøni dykkar fram for hans åsyn:

ahnimouh koe, a hmalah pahrennae na kâheinae phasak hanelah na patounnae BAWIPA Isarel cathut ni hettelah a dei.

10 Um de vert buande i dette landet, so vil eg byggja dykk upp og ikkje riva ned, og planta dykk og ikkje rykkja upp. For eg angrar det vonde som eg hev gjort dykk.

Hete ram dawk pou na awm awh pawiteh, bout na kamlang sin vaiteh, na raphoe mahoeh, bout na ung awh vaiteh, na phawng mahoeh. Bangkongtetpawiteh, nangmouh lathueng hawihoehnae ka pha sak e pankângai toe.

11 Ottast ikkje Babel-kongen, som de no ottast, ottast ikkje honom! segjer Herren; for eg er med dykk og til å frelsa dykk ut av hans hand.

Babilon siangpahrang ouk na taki awh e hah taket awh hanh awh, telah BAWIPA ni a dei. Bangkongtetpawiteh, a kut thung hoi rungngang hane hoi rasa hanelah nangmouh koe ka o.

12 Og eg vil lata dykk få miskunn, so han miskunnar dykk og snu heim att til landet dykkar.

Lungangnae tawn thai awh nahanlah nangmae lathueng lungmanae ka kamnue sak vaiteh, namamae ram dawk roeroe na bankhai awh han.

13 Men um de segjer: «Me vil ikkje vera i dette landet, » lyder de ikkje røysti åt Herren, dykkar Gud,

Hatei, hete ram dawk kaawm awh mahoeh telah BAWIPA na Cathut e lawk na ngai awh hoeh teh,

14 men segjer: «Nei, men me vil fara til Egyptarlandet, der me slepp å sjå herstrid og høyra omen av stridslur og hungra etter brød, og der vil me bu» -

Izip ram lah ka cei awh vaiteh, hawvah tarantuknae roeroe ka kâhmo awh mahoeh, mongka lawk hai ka thai awh mahoeh, vonhlam, tui kahrannae hai awm mahoeh, hote hmuen koe kho ka sak han na tet awh pawiteh,

15 so høyr no difor Herrens ord, du Juda-leivning! So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Um de til røyndar held stemneleidi til Egyptarland, og fer dit og vil bu der,

Oe kacawirae Judah taminaw, BAWIPA e lawk thai awh haw, ransahu BAWIPA Isarel Cathut ni hettelah a dei. Izip ram dawk kâen hane hoi khosak hanlah thama lah na ban awh pawiteh,

16 då skal sverdet som de ottast nå dykk der i Egyptarlandet, og svolten som de no ræddast, skal elta dykk til Egyptarland, og der skal de døy.

na taki awh e tahloi ni Izip ram vah a pha vaiteh, hawvah na due awh han.

17 Og alle dei menner som held stemneleidi til Egyptarland og vil bu der, dei skal døy for sverd, av svolt og i sott, og ingen av deim skal sleppa frå eller komast undan den ulukka som eg let ganga yver deim.

Izip ram dawk khosak hanelah thama lah ka cet e taminaw pueng hottelah ao awh han. Tahloi, takang, lacik hoi a due awh han, hawihoehnae ahnimouh lathueng ka pha sak hane thung hoi apihai hlout mahoeh.

18 For so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Likeins som min vreide og harm var utrend yver Jerusalems, so skal min harm og verta utrend yver dykk når de fer til Egyptarland, so de vert til ein eid og til ei skræma og til ei våbøn og til ei hæding, og de skal aldri meir sjå denne staden.

Ransahu BAWIPA Isarel Cathut ni hettelah a dei, Jerusalem kho ka sak e taminaw koe ka lungkhueknae ka rabawk e patetlah Izip ram na kâen awh toteh, nangmouh lathueng lungkhueknae ka rabawk han. Pathoe e, kângai ka ru e, thoebo e, hnephnap e lah na o awh vaiteh hete hmuen bout na hmawt awh mahoeh toe.

19 Herren hev tala til dykk, du Juda-leivning: Far ikkje til Egyptarland! Vita skal de at eg hev vara dykk i dag.

Oe kacawirae Judah taminaw, BAWIPA ni nangmouh kong dawk a dei toe. Izip ram dawk kâen hanh awh, Sahnin vah na thaisak awh tie hah pahnim roeroe hanh awh.

20 For de dårar dykk - og her stend det um livet - for de sende meg til Herren, dykkar Gud, og sagde: «Bed for oss til Herren, vår Gud, og kunngjer oss alt det som Herren, vår Gud, segjer oss, so vil me gjera det.»

BAWIPA na Cathut koevah kai na patoun awh navah, Namamae hringnae sung hanelah namahoima na kâdum awh e doeh. Mamae BAWIPA ka Cathut kaimouh yueng ratoum haw, maimae BAWIPA Cathut ni a dei e naw pueng kaimouh koe na dei pouh haw ka sak awh han telah na ti awh.

21 Og eg hev kunngjort dykk det i dag, men de hev ikkje lydt på røysti åt Herren, dykkar Gud, i noko av det som han hev sendt meg med til dykk.

Sahnin vah nangmouh koe ka pâpho, hatei nangmouh koe na ka patoun e BAWIPA na Cathut lawk hah bout na tarawi ngai awh hoeh.

22 Og vita skal de no, at de lyt døy for sverd, av svolt og i sott på den staden som de stundar etter å koma til so de kunde bu der.

Hatdawkvah, atu panuek awh, khosak hanlah na ngai awh e hmuen koe roeroe vah, tahloi, takang, lacik hoi na due awh roeroe han telah ati.