Jeremias 38
1 Men Sefatja Mattansson og Gedalja Pashursson og Jukal Selemjason og Pashur Malkiason høyrde dei ordi som Jeremia tala til alt folket då han sagde:
Jeremiah mah kaminawk boih khaeah thuih ih loknawk to Mattan capa Shephatiah, Pashur capa Gedaliah, Shelemiah capa Jukal, Malkijah capa Pashur cae mah thaih o,
2 «So segjer Herren: Den som vert verande i denne byen, skal døy for sverd og av svolt og i sott, men den som gjeng ut til kaldæarane, skal liva, han skal njota sitt liv til herfang og liva.
Angraeng mah, Hae vangpui thungah anghmat kami loe sumsen, khokhahaih, kasae nathaih hoiah dueh o tih; toe Khaldian kaminawk khaeah cawn kami loe hing o tih; a hinghaih loe tangqum hnuk baktiah om ueloe, hing tih, tiah thuih.
3 So segjer Herren: Denne byen skal visseleg verta gjeven i henderne på heren åt Babel-kongen, og han skal taka honom.»
Angraeng mah, Hae vangpui loe Babylon siangpahrang misatuh kaminawk ban ah paek ueloe, nihcae mah la o tih, tiah thuih.
4 Då sagde hovdingarne med kongen: «Lat deim drepa denne mannen, etter di han gjer folket modlaust, både hermennerne som er att i denne byen og alt det andre folket, med di han talar slike ord til deim. For denne mannen søker ikkje å gagna dette folket, men å skade det.»
To naah ukkung angraengnawk mah siangpahrang khaeah, Anih mah hae baktih lok to thuih pongah, vangpui thungah kaminawk hoi misatuh kaminawk ih bantha to zoksak; anih loe hae kaminawk hoihhaih pakrong ai, sethaih ni a sak; to pongah anih to hum han oh, tiah tahmenhaih hnik o.
5 Då sagde Sidkia: «Sjå, han er i dykkar hender, for kongen magtast ikkje noko imot dykk.»
Zedekiah siangpahrang mah, Khenah, anih loe nangcae ban ah ni oh; siangpahrang mah nangcae koeh ai ih hmuen tidoeh sah thai ai, tiah a naa.
6 Då tok dei Jeremia og kasta honom i brunnen åt kongssonen Malkia, den som var i vaktgarden; dei fira Jeremia ned med tog. Men i brunnen var det ikkje vatn, berre dy, og Jeremia sokk ned i dyet.
To pongah Jeremiah to naeh o moe, thongim longhma ah kaom, siangpahrang capa Malkiah ih tangqom khaw thungah pakhrak o; Jeremiah to qui hoiah pathlet o moe, long akhaw thungah pakhrak o tathuk. Tui khaw loe tui om ai, toe tangnong to oh, to pongah Jeremiah loe tangnong thungah krak zup.
7 Men ætiopen Ebed-Melek, ein hirdmann som var i kongsgarden, frette at dei hadde kasta Jeremia i brunnen - kongen sat då i Benjaminsporten.
Toe siangpahrang im ah toksah angraeng maeto ah kaom, tangyat mii dueh Ethiopia kami Ebed-Melek mah, Jeremiah long akhaw thungah pakhrak o, tiah thaih; siangpahrang Benjamin khongkha ah anghnut naah,
8 So gjekk Ebed-Melek ut or kongsgarden og tala til kongen og sagde:
Ebed-Melek loe siangpahrang im hoiah tacawt moe, siangpahrang khaeah,
9 «Herre konge! Illverk hev desse menner fremja med alt det dei hev gjort mot profeten Jeremia som dei hev kasta i brunnen, og der lyt han døy av svolt, for det finst ikkje meir brød i byen.»
ka angraeng siangpahrang, hae kaminawk loe tahmaa Jeremiah nuiah kanung parai sethaih sak o boeh, anih to long akhaw thungah pakhrak o; vangpui thungah takaw om ai boeh pongah, anih loe zok kamthlam ah dueh tih boeh, tiah a naa.
10 Då bad kongen ætiopen Ebed-Melek og sagde: «Tak med deg herifrå tretti mann og drag profeten Jeremia upp or brunnen, fyrr han døyr.»
To naah Ethiopia kami Ebed-Melek khaeah siangpahrang mah, Hae ih kami qui thumtonawk hae caeh haih ah loe, tahmaa Jeremiah dueh ai naah tangqom khaw thung hoiah pathok oh, tiah a naa.
11 Og Ebed-Melek tok mennerne med seg og gjekk inn i kongsgarden, i romet under skattkammeret, og tok der fillor av sundrivne og utslitne klæde og fira deim med tog ned i brunnen til Jeremia.
To pongah Ebed-Melek mah kaminawk to caeh haih, nihcae loe siangpahrang imthung ih hmuenmae pakuemhaih tlim ih imkhaan maeto ah akun o, kaprawn kahninawk to a lak o moe, Jeremiah hanah long akhaw thungah qui hoiah pakhrak pae o tathuk.
12 Sidan sagde ætiopen Ebed-Melek med Jeremia: «Legg fillorne av dei sundrivne og utslitne klædi under armarne dine, under togi!» Og Jeremia gjorde so.
Ethiopia kami Ebed-Melek mah Jeremiah khaeah, Hae ih kahni kaprawnnawk hae palaeng tlim ah zaeng ah loe qui hoiah pathlet ah, tiah a naa. Anih mah thuih ih lok baktih toengah Jeremiah mah sak.
13 Dei drog då Jeremia upp med togi og fekk honom upp or brunnen. Og no sat Jeremia i vaktgarden.
Nihcae mah long akhaw thung ih Jeremiah to qui hoiah azuh o tahang; to pacoengah loe Jeremiah to thongim thungah suek o.
14 Sidan sende kong Sidkia bod og let henta profeten Jeremia til seg i den tridje inngangen til Herrens hus. Og kongen sagde med Jeremia: «Eg vil spyrja deg um noko; løyn ikkje noko for meg!»
To pacoengah Zedekiah siangpahrang mah tahmaa Jeremiah to kawk hanah kami patoeh moe, Angraeng imthung akunhaih khongkha thumto haih ah a cae haih; Zedekiah mah Jeremiah khaeah, lok maeto kang dueng han; ka hmaa ah tidoeh angphat hmah, tiah a naa.
15 Jeremia sagde med Sidkia: «Um eg segjer deg det, vil du då ikkje drepa meg? Og um eg gjev deg ei råd, so lyder du ikkje på meg.»
Jeremaih mah Zedekiah khaeah, Lok kang thuih nahaeloe, kai hum ai ah na om tang tih maw? Poekhaih kang paek cadoeh, ka lok na tahngai tang tih maw? tiah a naa.
16 Då gjorde kong Sedekias eiden sin til Jeremia i dulsmål og sagde: «So sant som Herren liver, han som hev skapt oss i dette vårt liv, vil eg ikkje drepa deg og ikkje gjeva deg i henderne på desse menner som ligg deg etter livet.»
Toe Zedekiah mah tamquta hoi Jeremiah khaeah lokkamhaih to a sak; ka hinghaih paekkung, Angraeng loe hing pongah, kang hum mak ai, na hinghaih pakrong hae kaminawk ban ah doeh kang paek mak ai, tiah a naa.
17 Då sagde Jeremia med Sidkia: «So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Gjeng du ut til Babel-kongens hovdingar, skal du få liva, og denne byen skal ikkje verta uppbrend i eld, men du skal få liva, du og ditt hus.
To naah Jeremiah mah Zedekiah khaeah, Angraeng, misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah hae tiah thuih; Babylon siangpahrang ih angraengnawk khaeah nang aap nahaeloe, na hinghaih pathlung ueloe, hae vangpui doeh hmai hoiah thlaek mak ai; nangmah hoi na imthung takohnawk doeh hing o tih.
18 Men gjeng du ikkje ut til Babel-kongens hovdingar, so skal denne byen verta gjeven i henderne på kaldæarane, og dei skal brenna honom upp i eld, og du sjølv skal ikkje koma deg undan deira hender.»
Toe Babylon siangpahrang ih angraengnawk khaeah nang aap ai nahaeloe, hae vangpui hae Khaldian kaminawk ban ah paek ueloe, nihcae mah hmai hoiah thlaek o tih; nang doeh nihcae ban thung hoi na loih mak ai, tiah thuih, tiah a naa.
19 Då sagde kong Sidkia med Jeremia: «Eg ottast dei jødarne som hev gjeve seg yver til kaldæarane, at eg kunde verta gjeven i deira hender, og dei skulde fara stygt åt med meg.»
Zedekiah siangpahrang mah Jeremiah khaeah, Khaldian kaminawk khaeah kacaeh Judah kaminawk to ka zit, Babylon kaminawk mah kai hae nihcae ban ah paek ueloe, nihcae mah na pacaekthlaek tih, tiah a naa.
20 Men Jeremia sagde: «Dei skal ikkje gjera det. Høyr du på Herrens røyst i det eg talar til deg, då skal det ganga deg vel, og du skal få liva!
Jeremiah mah, Nihcae mah to kaminawk khaeah na paek o mak ai. Tahmenhaih hoiah kang thuih ih Angraeng ih lok hae tahngai ah; to tiah nahaeloe nang han hoih ueloe, na hinghaih to pathlung tih.
21 Men dreg du deg undan og ikkje gjeng ut, då er dette det ordet Herren hev synt meg:
Toe nihcae khae angpaek hanah nang maak nahaeloe, Angraeng mah hae tiah kai khaeah lok amtuengsak boeh;
22 Sjå, alle dei kvende som er att i Juda-kongens hus, skal verta førde ut til Babel-kongens hovdingar, og sjå, dei skal segja til deg: «Dine eigne vener hev lokka deg og vunne på deg; då føterne dine sokk ned i dya, drog dei seg undan.»
khenah, Judah siangpahrang im ah caehtaak ih nongpatanawk to Babylon siangpahrang angraengnawk hmaa ah hoi o boih tih, to naah nongpatanawk mah, Nam puinawk mah ang zoek moe, nang ang caeh o taak boeh; tangnong thungah nang tang caeng boeh pongah, nam puinawk mah angqoi o taak boeh, tiah na thui o tih.
23 Og alle konorne dine og borni dine skal dei leida ut til kaldæarane, og du sjølv skal ikkje sleppa undan deira hender, men Babel-kongen skal taka deg med si hand, og for di skuld skal denne byen verta uppbrend i eld.»
Na zunawk hoi na caanawk to Babylon kaminawk hmaa ah hoi o boih tih; nihcae ban thung hoiah na loih o mak ai; Babylon siangpahrang mah na naeh tih; hae vangpui doeh hmai hoiah thlaeksak tih, tiah a naa.
24 Då sagde Sidkia til Jeremia: «Lat ingen få vita av denne samrøda, elles vert det din bane!
To naah Zedekiah mah Jeremiah khaeah, Hae loknawk hae mi doeh panoeksak hmah, to tiah nahaeloe na dueh mak ai.
25 Men når hovdingarne fær høyra at eg hev tala med deg, og dei so kjem til deg og segjer med deg: «Seg oss kva du hev tala med kongen! Løyn det ikkje for oss, elles drep me deg! Kva hev kongen tala til deg?»
Kai hoiah lok aram, tiah ukkung angraengnawk mah panoek o pongah nang khaeah angzoh o moe, siangpahrang khaeah tih lok maw na thuih moe, siangpahrang mah tih lok maw ang thuih, angphak hmah, nang phat nahaeloe kang hum han, tiah na naa o nahaeloe,
26 då skal du segja med deim: «Eg bar mi audmjuke bøn fram for kongens åsyn, at han ikkje måtte lata meg fara tilbake til Jonatans hus og døy der.»»
nihcae khaeah, Duek han ih Jonathan im ah na caehsak let hmah, to ah ka dueh moeng tih, tiah tahmenhaih ni ka hnik, tiah thui ah, tiah a naa.
27 Og alle hovdingarne kom til Jeremia og spurde honom, han svara deim med kvart det ord som kongen hadde bede honom um. Då let dei honom vera i fred, for saki hadde ikkje vorte kjend.
Ukkung angraengnawk boih Jeremiah khaeah caeh o moe, anih to lokdueng o: toe siangpahrang mah thuih pae ih lok baktih toengah Jeremiah mah nihcae khaeah thuih pae. Siangpahrang hoiah lokthuih hoi ih lok to mi mah doeh thaih ai pongah, nihcae mah anih khaeah lokdueng o let ai boeh.
28 Og Jeremia sat i vaktgarden alt til den dagen då Jerusalem vart teke.
Jeremiah loe Jerusalem lakhaih ni pha ai karoek to thongim thungah oh.
