< Jeremias 35 >

1 Det ordet som kom til Jeremia frå Herren i Jojakim Josiasons, Juda-kongens, dagar; han sagde:
Judah siangpahrang Josiah capa Jehoiakim siangpahrang ah oh naah, Jeremiah khaeah Angraeng ih lok to angzoh,
2 Gakk til Rekabs-ætti og tala til deim og kom med deim til Herrens hus, inn i ein av kovarne, og gjev deim vin å drikka!
Rekab acaeng imthung takoh khaeah caeh ah loe, nihcae to Angraeng im athung maeto ah angzoh o hanah pacae ah, nihcae mah naek o hanah misurtui to paek ah, tiah ang naa.
3 Då tok eg Ja’azanja, son åt Jeremia Habassinjason, og brørne hans og alle sønerne hans og all Rekabs-ætti
To pongah Habaziniah capa Jeremiah, Jeremiah capa Jaazaniah, anih ih nawkamyanawk, a capanawk boih hoi Rekab ih imthung takoh kaminawk to ka kawk boih moe,
4 og hadde deim med til Herrens hus, inn i koven åt sønerne til gudsmannen Hanan Jigdaljason, den som låg jamsides med hovdingkoven, uppe yver koven åt dørstokkvaktaren Ma’aseja Sallumsson.
Angraeng ih im athung, Sithaw kami Igdaliah capa, Hanan capanawk ih imkhaan thungah ka caeh haih; to imkhaan loe thok toep kami, Shallum capa Maaseiah imkhaan ranui ah kaom, toksah kami angraengnawk ohhaih imkhaan taeng ah oh;
5 Og eg sette fram for sønerne til Rekabs-ætti skåler, fulle av vin, og staup. So sagde eg med deim: «Drikk vin!»
Rekab acaeng capanawk imthung takoh kaminawk hmaa ah, misurtui hoi kakoi laom hoi boengloengnawk to ka patoem pae moe, misurtui hae nae oh, tiah ka naa.
6 Men dei sagde: «Me drikk ikkje vin, for Jonadab Rekabsson, ættfaren vår, hev bode oss og sagt: «De skal ikkje i all æva drikka vin, korkje de eller borni dykkar.
Toe nihcae mah, kaicae loe misurtui ka nae o ai; Rekab capa kaicae ampa Jonadab mah, Nangmacae hoi na caanawk khoek to misurtui roe nae o hmah, tiah lok ang thuih;
7 De skal ikkje heller byggja hus og ikkje så sæde og ikkje planta vinhage eller eiga noko slikt, men i tjeldbuder skal de bu alle dykkar dagar, so de må liva lenge i det landet der de bur som utlendingar.»
im doeh na sah o mak ai ueloe, aanmu doeh na patii o mak ai, misur takha doeh na sah o mak ai, tidoeh na tawn o mak ai; angvin ah na oh o haih prae ah atue kasawk ah na oh o hanah, na hing thung kahni im thungah ni na om o tih, tiah ang naa.
8 Og me lydde påbodet frå vår ættfar, Jonadab Rekabsson, i alt det han bad oss um, so me aldri drikk vin, korkje me sjølve, konorne våre, sønerne våre eller døtterne våre,
To pongah kaicae hoi ka zunawk, ka capanawk, ka canunawk boih loe kaimacae ampa Rekab ih capa Jonadab mah thuih ih lok to ka tahngai o;
9 og byggjer oss ikkje hus til å bu i og hev oss ikkje vinhagar eller åkrar eller utsæde,
ohhaih im doeh ka sah o mak ai, misur takha doeh ka sah o mak ai; lawk doeh ka sah o mak ai ueloe, aanmu doeh ka patii o mak ai;
10 men me hev butt i tjeldbuder, so me hev lydt og gjort alt det som vår ættfar, Jonadab, baud oss um.
kahni im ah ka oh o, kaicae ampa Jonadab mah thuih ih lok ka tahngai o moe, ka pazui o boeh:
11 Men då Nebukadressar, Babel-kongen, kom farande upp i landet, då sagde me: «Kom, lat oss fara til Jerusalem undan kaldæarheren og undan syrarheren!» So sette me då bu i Jerusalem.»
toe Babylon siangpahrang Nebuchadnezzar hae prae ah angzoh naah loe, Khaldian misatuh kaminawk hoi Syria misatuh kaminawk loe zit thoh pongah, Angzo oh, Jerusalem ah caeh o si, tiah ka thuih o moe, Jerusalem ah ka oh o, tiah pathim pae o.
12 Då kom Herrens ord til Jeremia; han sagde:
To naah Angraeng ih lok to Jeremiah khaeah angzoh;
13 So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Gakk og seg til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne: Vil de ikkje taka age so de lyder mine ord? segjer Herren.
misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Caeh ah loe, Judah hoi Jerusalem ih kaminawk khaeah, Ka lok na tahngai o hanah, thuitaekhaih na talawk o mak ai maw? tiah a thuih, tiah thui paeh.
14 Ordi hans Jonadab Rekabsson er haldne, han baud sønerne sine at dei ikkje skulde drikka vin, og dei hev ikkje drukke vin alt til denne dag, men lydt påbodet frå ættfar sin. Og eg hev tala til dykk jamt og samt, men de hev ikkje lydt meg.
Rekab capa Jonadab mah a caanawk khaeah misurtui naek han ai ah lok thuih pae, vaihi khoek to nihcae mah anih ih lok to tahngaih pae o; ampa mah thuih ih lok tahngaih o pongah, vaihni ni khoek to misurtui nae o ai; khawnthaw ah kang thawk moe, lok kang thuih o, toe ka lok na tahngai o ai.
15 Og jamt og samt hev eg sendt til dykk alle mine tenarar, profetarne, og sagt: «Vend um, kvar frå sin vonde veg, og lat verki dykkar betrast, og ferdast ikkje etter andre gudar til å tena deim! då skal de få bu i dette landet som eg hev gjeve dykk og federne dykkar.» Men de lagde ikkje øyra til og lydde ikkje på meg.
Khawnthaw ah kang thawk moe, ka tamna tahmaanawk to kang patoeh, nihcae mah, Na caeh o haih kahoih ai loklamnawk hoiah amlaem oh, na sak o ih hmuennawk to pakhraih oh, a tok sak pae hanah kalah sithawnawk hnukah bang o hmah, to tiah nahaeloe nam panawk khaeah ka paek ih prae thungah kho na sah o tih, tiah ang naa o; toe naa na patueng o ai moe, lok doeh na tahngai o ai.
16 Ja, Jonadab Rekabssons born hev halde det bodet som ættfaren deira gav deim, men dette folket hev ikkje lydt meg.
Rekab capa Jonadab ih caanawk loe ampa mah thuih ih lok baktih toengah a sak o, toe hae ih kaminawk loe ka lok to tahngai o ai, tiah thuih.
17 Difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, eg let koma yver Juda og yver alle som bur i Jerusalem, all den ulukka som eg hev truga dei med, av di at dei ikkje høyrde når eg tala til deim, og ikkje svara når eg kalla på deim.
To pongah misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Khenah, Judah hoi Jerusalem ah kaom kaminawk boih nuiah ka thuih ih kasae amrohaih to ka phaksak han; nihcae khaeah lok ka thuih pae boeh, toe tahngai o ai; nihcae to ka kawk, toe na pathim o ai, tiah a naa.
18 Men til Rekabs-ætti sagde Jeremia: So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Av di at de hev lydt påbodet frå Jonadab, ættfaren dykkar, og halde alle bodi hans og gjort stødt som han baud dykk,
To pacoengah Jeremiah mah Recab imthung takoh khaeah, misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Nangcae loe nam pa Jonadab mah thuih ih lok to na tahngaih o, ang thuitaekhaih loknawk to na pakuem o boih moe, a thuih ih loknawk to na pazui o boih, tiah a naa.
19 difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Jonadab Rekabssons skal aldri vanta ein mann som kann standa framfor mi åsyn.
To pongah misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Rekab capa Jonadab ih acaeng loe boeng ai ah ka hmaa ah toksak han angdoe o tih, tiah a thuih.

< Jeremias 35 >