Jeremias 33

1 Og Herrens ord kom til Jeremia andre gongen medan han endå sat innestengd i vaktgarden; han sagde:

Jeremiah chu akihenna songkul’a aumnalaiyin, Pakai thusei ahenga aniveinan ahung lhungin,

2 So segjer Herren som gjer det, Herren som emnar det til og fullfører det - Herren er namnet hans -:

Pakaiyin hitin aseiye, Leiset semdohpa Pakai, leiset lim hin gongdoh chule phutdohpa, ama min chu Pakai ahi.

3 Ropa til meg, so skal eg svara deg og kunngjera for deg store og uskynande ting, som du ikkje hev vit på.

Neikouvin nahou ingting, nangman nahetkhah louhel khonung thuguh kisel ho naseipeh ing kate.

4 For so segjer Herren, Israels Gud, um husi i denne byen og um husi åt Juda-kongen, som er nedrivne til motråd mot umlægringsvollarne og sverdet:

Pakai, Israel Pathen in hitin aseiye, Gal douna ding pansatna semna dinga, Jerusalem inho jouse leh leng inpiho jouse abon’a kiphelha soh hel ding ahi.

5 Dei er komne og vil strida mot kaldæarane, men det vert til å fylla husi med liki av dei menner som eg hev slege i min vreide og harm, og som med sin store vondskap hev valda at eg hev løynt mi åsyn for denne byen.

Khopi kimvel’a pansa Babylonte kisatpi din nakigongun, phachom louhel ding ahi. Hiche khopia mite hi abonchauva athisa tobang ahiuve. Ajeh chu kalunghan behseh jeh’a, keiman amahohi suhmang dinga kakoi ahitai. Amaho agitlou behseh jeh’uva, keiman kanung ngat ahitai, ati.

6 Sjå, eg vil koma med helsebot og lækjedom og lækja deim, og eg vil syna deim ei ovnøgd med fred og trygd.

Amavang, Jerusalem thohna maha chu, keiman kasuh damding, chule amaho chu chamna leh lungmonna chule khantouna lhingset a, kasemphat ding ahi.

7 Og eg vil gjera ende på Judas utlægd, og Israels utlægd, og eg vil byggja deim som i fyrstningi.

Hitia chu, keiman Judah leh Jerusalem hamphatna kasemdoh’a, chule akhopi jouseu kasahphat kit ding ahi.

8 Og eg vil reinsa deim for all misgjerningi deira, som dei hev synda mot meg med, og eg vil tilgjeva alle misgjerningarne deira, som dei hev synda mot meg med, og som dei hev forbrote seg mot meg med.

Chule keima douna’a achonsetnauva kon’a, amaho chu kasuh theng ding, chule keima douna athemmonau kangaidam ding ahiuve.

9 Og byen skal vera meg til eit fagnad-namn, til pris og til pryda hjå alle folk på jordi som frettar alt det gode som eg gjer deim, og dei skal skjelva og titra for alt det gode og all den freden som eg der lagar til.

Chuteng, leiset’a namtin vaipi angsung’a, hiche khopi hin, keima dinga kipana, loupina leh jabolna ahin phondoh ding ahi. Chule vannoi miten, hiche khopi dinga thilpha kabolpeh chengse amudoh’uva, amaho kicha-a kihot ding ahiuve.

10 So segjer Herren: På denne staden som de kallar «ein øydestad, utan folk og fe», i Juda-byarne og på Jerusalems-gatorne, som ligg i øyde utan folk og utan ibuarar og utan fe, her skal ein få høyra

Pakaiyin hitin aseiye, “Nanghon hiche gamhi ahomkeova um’a, gancha leh mihem jong chengthei talou ahi,’’ natiuve. Hijongle Jerusalem khopi leh Judah khopi dangho’a, avel a hiche hohi nahinjah kit diu,

11 fagnadljod og gledeljod, røyst av brudgom og røyst av brur og røysti av deim som segjer: «Prisa Herren, allhers drott, for Herren er god, for æveleg varar hans miskunn, » slike som ber fram takkoffer i Herrens hus. For eg endar utlægdi for landsens lyd, so han vert som i fyrstningi, segjer Herren.

Kipa golnop agin, nuigin, jinei ding mou leh moulang lipa thanop agin, chuleh mipite kipa lasah agin hung kijakit ding ahi. Mihon, Pakai thangvahna’a thilto choiya houin ahinjot’u husa najah diu,’’ Thangvah un, thaneipen Pakai chu, Pakai nunnem, alungset longlou chu atonsot geiya ahi,’’ atidiu ahi. Ajeh chu keiman agamsungu hi, masanglai banga khantou machalna kakoi kit ding ahi, ati.

12 So segjer Herren, allhers drott: Enn skal på denne staden, som no er aud, utan folk og fe, og i alle byarne her ikring vera hagelende for hyrdingar som der let sauerne roa seg.

Thaneipen Pakaiyin hitin aseiye, Hiche gamsung hi ahomkeo leh, mihem leh ganchaho chenmonasa hita jongle, hiche gamsunga hi avel’a hamhing hung kehdoh kit’a, kelngoi chinghon akelngoiteu vahna leh akicholdohnau mun hung hiding ahi.

13 I fjellbyarne, i flatlandsbyarne og i Sudlands-byarne og i Benjaminslandet og i umkverven kring Jerusalem og i Juda-byarne, skal sauerne enn renna framum den som tel deim, segjer Herren.

Chutengle, thinglhang gam khopi ho’a, Judah gam thinglhang chan ho’a, Neger gamsung’a, Jerusalem khopi kimvel ho’a, chule Judah gamsung khopi jousea, kelngoi chinghon simsenlou kelngoite akivah diu ahi, tin Pakaiyin aseiye.

14 Sjå, det skal koma dagar, segjer Herren, då eg vil gjera sannrøynt det gode ordet som eg hev tala um Israels hus og um Judas hus.

Pakaiyin aseiye, “Keiman Israel leh Judah tedinga, kanatepna banga, amaho dinga thilpha kabolpeh ding nikho chu ahunglhung e,’’ ati.

15 I dei dagarne og i den tidi vil eg lata ein rettferdig renning renna upp for David, og han skal gjera rett og rettferd i landet.

Hiche nikho chule, keiman leng David khangguiya kon’a achilhah thengsel khat kalhendoh ding, chule amachun, gamsung pumpia kitah leh dihtah’a vai ahomding, thu atanding ahi.

16 I dei dagarne skal Juda verta frelst og Jerusalem bu trygt, og dei skal kalla det soleis: «Herren er vår rettferd.»

Hiche nikho chule, Judah kihuhdoh ding chule Jerusalem chu lungmonga umding ahiuve. Chule amin chu, “Idihnau chu Pakai ahi’’ atidiu ahi.

17 For so segjer Herren: David skal ikkje vanta ein ettermann som kann sitja på kongsstolen åt Israels hus.

Ajeh chu Pakaiyin hitin aseiye, David laltouna’a aitih a toujingding, achilhah khat hungdoh ding ahi.

18 Og levitprestarne skal aldri vanta ein ettermann framfor mi åsyn som kann ofra brennoffer og grjonoffer og bera fram slagtoffer alle dagar.

Chule aphat jousea, keima angsung’a kilhaina thilto tohdoh ding leh pumgo thilto halvam ding, thempuho lhasam louva umjing ahiuve.

19 Og Herrens ord kom til Jeremia; han sagde:

Chujouvin Pakai thusei chu Jeremiah heng ahung lhungin,

20 So segjer Herren: Kann de brjota mi pakt med dagen og mi pakt med natti, so det ikkje vert dag og natt i si rette tid,

Pakaiyin hitin aseiye, ‘Aphat cha’a ahungjing nadinga keiman sun le jan toh kitepna kasemdoh hi; Nanghon nasuhkeh uva sun le jan jong kitepna dungjuiya ahung umlouva ahileh,

21 då skal og mi pakt med min tenar David verta broti, so han ikkje skal hava ein son til konge på sin stol, og med levitprestarne som tener meg.

Chutah lebou chun, kalhacha David toh kitepna kasem chu kisukeh ding ahi. Chutengle ama guiya achilhahte, alaltouna’a vaihom ding chapa aneilou ding chule Levi phunga thempuho toh kitepna kasem jong chuti ding ahi.

22 Liksom himmelheren ikkje let seg telja, og sanden i havet ikkje let seg mæla, soleis vil eg gjera min tenar Davids ætt til ei ovmengd, og likeins levitarne som tener meg.

Chutengle vanthamjol’a ahsite leh twikhanglen pang’a neldi jat simjoulou banga, kalhacha David chilhahte kapunsah’a chule keima kinbol’a pang Levite jong kapunsah ding ahiuve.

23 Og Herrens ord kom til Jeremia; han sagde:

Chuin Pakaiyin Jeremiah henga hitin aseiye,

24 Hev du ikkje gjeve gaum etter kva dette folket hev tala og sagt: «Båe ættgreinerne som Herren hadde utvalt, hev han støytt frå seg?» Soleis vanvyrder dei folket mitt, som det ikkje lenger var eit folk i deira augo.

Mihon, “insung ni Judah le Israel chu Pakaiyin, alhendohsa chu apaidoh ahitai,’’ tia aseiyu khu najah louham? Mihon kamite noise tah in aveuvin, Israel chu namkhat dinga simthei ahitapouve, atiuvin ahi.

25 So segjer Herren: Hev eg ikkje gjort mi pakt med dag og natt, ikkje gjeve lover for himmel og jord,

Pakaiyin hitin aseiye, Keiman kamite kapaidoh kit sangin, keiman sun le jan chule lei le van umje dingdan kasemtohsa hi, khel jing e;

26 då vil eg støyta frå meg ætti åt Jakob og åt min tenar David, so eg ikkje av ætti hans tek styresmenner yver ætti åt Abraham og Isak og Jakob. For eg vil enda utlægdi deira og miskunna deim.

Keiman kalhacha Jacob leh David chilhahte aitih’a kapaidoh kit louding; Chule Abraham, Isaac chule Jacob chilhah ho chunga leng change vaihom ding chu, David guiya kasemdoh jing ding ahi. Keiman amaho khoto ingting, chule agamsung u kasemphat’a kahaosah ding ahiuve, ati.