Jeremias 30

1 Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:

LEUM GOD, God lun Israel,

2 So segjer Herren, Israels Gud: Skriv deg upp i ei bok alle dei ordi eg hev tala til deg!

El fahk nu sik, “Simusla ma nukewa nga fahkot nu sum uh in sie book an,

3 For sjå, dagar skal koma, segjer Herren, då eg endar utlægdi åt folket mitt, Israel og Juda, og let deim koma heim att til det landet som eg gav federne deira, so dei kann taka det til eign.

mweyen pacl se ac tuku ke nga ac sifil tulokonak mwet luk, mwet Israel ac mwet Judah. Nga ac folokunulosme nu in facl se ma nga tuh sang nu sin mwet matu lalos, ac elos ac fah sifilpa eisla in ma lalos ac oakwuki we. Nga, LEUM GOD, pa fahk ma inge.”

4 Og dette er dei ordi som Herren hev tala um Israel og um Juda:

LEUM GOD El fahk nu sin mwet Israel ac mwet Judah,

5 So segjer Herren: Eit rædslerop hev me høyrt; otte og ingen fred.

“Nga lohng pusren tung in fosrngala, Pusren sangeng, ac tia pusren misla.

6 Spør og sjå etter um ein karmann føder barn! Kvi ser eg då alle mann med henderne på lenderne liksom kvinna i barnsnaud, og kvi er alle andliti vortne nåbleike?

Na inge, tui ac nunku! Ya sie mukul ku in isus? Na efu ku nga liye mukul nukewa iseya sialos Oana sie mutan isus? Efu ku mutun mwet nukewa fasrfasrla?

7 Å! Stor er den dagen, han hev ikkje sin like. Ja, ei trengsletid er det for Jakob, men han skal verta frelst derifrå.

Sie len na koluk ac tuku; Wangin sie len saya ku in lumweyuk nu kac — Sie pacl in fosrnga nu sin mwet luk, Tusruktu elos ac fah moul ac tia misa.”

8 Og det skal henda den dagen, segjer Herren, allhers drott, at eg vil brjota oket hans av halsen din, og bandi dine vil eg riva sund. Ja, framande skal ikkje trælka honom lenger.

LEUM GOD Kulana El fahk, “Ke len sac ac tuku, nga ac koteya mwe utuk ma oan fin kwawalos ac tulalik sein kaclos, ac elos fah tia sifilpa mwet kohs nu sin mwet in mutunfacl saya.

9 Men dei skal tena Herren, sin Gud, og David, sin konge, som eg vil reisa upp åt deim.

A elos ac fah kulansupweyu, LEUM GOD lalos, ac kulansupu sie sin fwilin tulik natul David, su nga fah akleumyalak in tokosra lalos.

10 So ottast ikkje, du min tenar Jakob, segjer Herren, og ræddast ikkje, Israel! For sjå, eg frelser deg frå det burtlengste land og avkjømet ditt frå det landet som dei var burtførde til. Og Jakob skal snu heim att og vera i ro og trygd, og ingen skal skræma honom.

“Mwet luk, nimet sangeng; Mwet Israel, kowos in tia fosrnga. Nga ac molikowosla liki facl loessula sac, Liki acn ma kowos mwet sruoh nu we. Kowos ac foloko nu yen suwos ac muta in misla; Kowos fah okak, ac wangin mwet ac aksangengye kowos.

11 For eg er med deg, segjer Herren, til å frelsa deg. For eg vil gjera ende på alle dei folki som eg hev spreidt deg imillom, det er berre deg eg ikkje vil gjera ende på, men eg vil aga deg med måte, men reint utan refsing kann eg ikkje lata deg vera.

Nga fah wi kowos ac molikowosla. Nga fah kunausla mutunfacl nukewa Yen nga akfahsryekowoselik nu we, Tusruktu nga fah tia kunauskowosla. Nga fah tia lela in wangin kaiyuk nu suwos, A nga fah oru kai ma fal nu suwos. Nga, LEUM GOD, pa fahk ma inge.”

12 For so segjer Herren: Ubøtande er skaden din, ulækjande såret ditt.

LEUM GOD El fahk nu sin mwet lal, “Kinet keiwos uh ac tia ku in mahla; Acn musalla keiwos tiana ku in wola.

13 Ingen tek saki di på seg og kreistar verken ut; det bid ikkje helsebot, ikkje plåster for deg.

Wangin mwet in liyekowosyang, Wangin ono nu ke srolot keiwos uh. Wangin finsrak mu kowos ac kwela.

14 Alle elskarane dine hev gløymt deg, dei spør ikkje etter deg. For eg hev slege deg likeins som ein fiende slær, eg hev aga deg som den miskunnlause, for di at misgjerningi di er stor og synderne dine mange.

Mwet nukewa ma asruoki nu suwos meet ah, elos mulkinkowosla; Elos tia sifil nunkekowos. Nga tuh anwuk nu suwos oana sie mwet lokoalok; Kalya nu suwos uh arulana upa Mweyen pusla ma koluk lowos Ac yokna orekma sulallal lowos.

15 Kvi eiar du deg yver skaden din, yver at plåga di er ulækjande? For di at misgjerningi di er stor og synderne dine mange, hev eg gjort deg dette.

Tia sifil torkaskas ke kinet keiwos uh; Wanginna ono ac ku in unwekowosla. Nga kai kowos ouinge Mweyen pusla ma koluk lowos, Ac yokna orekma sulallal lowos.

16 Difor skal alle som et på deg, verta upp-etne, og alle som er trengjer deg, verta burtførde, alle saman, og dei som herjar deg, skal verta herja, og alle som ranar frå deg, vil eg gjeva til ran.

Tusruktu inge, elos nukewa su kunauskowosla ac fah kunausyukla, Ac mwet lokoalok lowos nukewa ac fah utukla tuh elos in mwet sruoh. Elos nukewa su akkeokye kowos fah akkeokyeyuk, Ac elos nukewa su pisre ma lowos ac fah pusrla pac ma lalos.

17 For eg vil grøda såri dine og lækja deg etter slagi du hev fenge, segjer Herren, av di dei kallar deg «den burtdrivne», «Sion som ingen spør etter».

Nga fah oru tuh kowos in sifilpa kwela. Nga fah unwala kinet keiwos, Mwet lokoalok lowos finne fahk mu, ‘Zion el sisila, Wangin mwet nunku kacl.’ Nga, LEUM GOD, pa fahk ma inge.”

18 So segjer Herren: Sjå, eg endar utlægdi for Jakobs tjeld og miskunnar bustaderne hans, og byen skal atter verta bygd på haugen sin, og slottet skal standa på sin rette stad.

LEUM GOD El fahk, “Nga ac fah folokonma mwet luk nu in facl selos Ac fahkak pakomuta luk nu sin sou nukewa. Ac fah sifilpa musaiyuk acn Jerusalem, Ac inkul fulat lun tokosra ac fah aksasuyeyukla.

19 Og det skal ljoma av lovsangar og leikstemne-ljod frå deim. Og eg vil lata deim aukast og ikkje minka, og eg vil æra deim, og dei skal ikkje verta mismætte.

Mwet su muta we fah yuk on in kaksak, Ac sasa ke engan. Ke sripen nga akinsewowoyalos, elos fah puseni. Mutunfacl saya ac fah akfulatyalos, ke sripen mwe akinsewowo luk oan faclos.

20 Og sønerne hans skal vera som fordom, og lyden hans skal standa grunnfest framfor mi åsyn, og eg vil heimsøkja alle som trengjer honom.

Nga fah folokonak ku lun mutunfacl se inge in oana meet ah, Ac sifilpa oakiya in ku; Nga fah kaelos nukewa su akkeokyalos.

21 Og hans herlege skal vera utstokken frå honom sjølv, og drotten hans skal ganga fram or hans eigen flokk. Og eg vil lata honom nærra seg åt meg, so han fær koma til meg; for kven kunde elles vera so hjartug, at han kom meg nær? segjer Herren.

Tokosra lalos el fah ma na in facl selos sifacna, Mwet kol lalos el fah tuku na inmasrlolos me. LEUM GOD El fahk, Nga fah solal elan tuku nu yuruk, Ac el ac fah tuku, Tuh su ac ku in tuku fin tia solsol el?

22 Og de skal vera mitt folk, og eg skal vera dykkar Gud.

Kowos fah mwet luk, Ac nga fah God lowos.”

23 Sjå, ein storm frå Herren - vreide bryt fram - ein rjukande storm: ned på hovudet åt dei ugudlege kjem han i kvervlar.

Liye, kasrkusrak lun LEUM GOD oana sie paka, sie eng na upa ma ac tuhyak ac putati fin sifen mwet koluk,

24 Herrens brennande vreide skal ikkje halda upp fyrr han hev gjort og sett i verk sitt hjartans tankar. I dagarne som kjem, skal de skyna det.

na ac fah tiana tui nwe ke El orala ma nukewa ma El nunku in oru. In len fahsru, mwet lal fah kalem na pwaye ke ma inge.