Jeremias 26
1 I den fyrste tidi som Jojakim Josiason, Juda-kongen, styrde, kom dette ordet frå Herren; han sagde:
I KA makamua o ke au ia Iehoiakima, ke keiki a Iosia, ke alii o ka Iuda, hiki mai keia olelo, mai Iehova mai, i mai la,
2 So segjer Herren: Gakk i fyregarden til Herrens hus og tala mot Juda-byarne som kjem og tilbed i Herrens hus, tala alle dei ordi som eg hev bode deg å tala til deim! Tak ikkje undan eit einaste ord!
Ke i mai nei o Iehova penei; E ku oe ma ke kahua o ka hale o Iehova, a e olelo aku i na kulanakauhale a pau o ka Iuda, na mea hele mai e hoomana iloko o ka hale o Iehova, i na olelo a pau a'u e kauoha aku nei ia oe e olelo ia lakou: mai hoemi i kekahi olelo.
3 Må henda dei kunde høyra og snu seg, kvar og ein frå sin vonde veg; då vil eg angra det vonde som eg tenkjer å gjera mot deim for den vonde framferdi deira.
Malia paha e hoolohe lakou, a huli mai kela kanaka keia kanaka, mai kona aoao hewa mai, i mea e mihi ai au i ka hewa a'u i manao ai e hana ia lakou, no ka hewa o ka lakou hana ana.
4 Og du skal segja med deim: So segjer Herren: Um de ikkje høyrer på meg og ferdast i den lovi som eg hev lagt fram for dykk,
A e olelo aku ia lakou, Ke i mai nei o Iehova penei; Ina aole oukou e hoolohe mai ia'u, e hele mamuli o ko'u kanawai a'u i kau ai imua o oukou,
5 so høyrer ordi åt tenarane mine, profetarne, som eg sender dykk jamt og samt, endå de ikkje vil høyra,
E hoolohe i na olelo a ka'u poe kauwa, na kaula a'u i hoouna aku ai ia oukou, e ala ana i ka wanaao me ka hoouna aku, aka, aole oukou i hoolohe:
6 då vil eg fara åt med dette huset likeins som med Silo, og alle folkeslag på jord bruka denne byen til ei våbøn.
Alaila, e hoohalike au i keia hale me Silo, a e hoolilo wau i keia kulanakauhale i mea e poino ai ko na aina a pau o ka honua.
7 Og prestarne og profetarne og alt folket høyrde Jeremia tala desse ordi i Herrens hus.
A lohe no na kahuna, a me na kaula a me na kanaka a pau ia Ieremia e olelo ana i keia mau olelo iloko o ka hale o Iehova.
8 Og då Jeremia hadde tala til endes alt det som Herren hadde bode honom å tala til heile folket, då tok prestarne og profetarne og alt folket honom og sagde: «No skal du døy.
A hiki i ka manawa i hoopau ai o Ieremia i kana olelo ana i na mea a pau a Iehova i kauoha mai ai ia ia e olelo i na kanaka a pau, alaila, hopu iho la na kahuna, a me na kaula, a me na kanaka a pau ia ia, olelo aku la, E oiaio no e make oe.
9 Kvi hev du spått i Herrens namn og sagt: «Det skal ganga med dette huset likeins som med Silo, og denne byen skal verta øydelagd so ingen bur her?»» Og alt folket samla seg imot Jeremia i Herrens hus.
No ke aha la oe i wauana ai ma ka inoa o Iehova, i ka i ana mai, E like auanei keia hale me Silo, a e neoneo keia kulanakauhale, me ka mea ole nana e noho? A akoakoa ku e mai la na kanaka a pau ia Ieremia maloko o ka hale o Iehova,
10 Og då Juda-hovdingarne frette dette, gjekk dei frå kongsgarden upp til Herrens hus og sette seg i inngangen til Herrens port, den nye.
A lohe na'lii o ka Iuda i keia mau mea, alaila, hele mai la lakou, mai ka hale o ke alii mai, a i ka hale o Iehova, a noho iho la ma kahi e komo aku ai iloko o ka pukapa hou o ka hale o Iehova.
11 Då sagde prestarne og profetarne med hovdingarne og med alt folket: «Denne mannen er skuldig til å døy; for han hev spått mot denne byen, so som de hev høyrt med dykkar eigne øyro.»
Alaila, olelo aku la na kahuna, a me na kaula i na'lii, a i na kanaka a pau, i aku la, Pono no keia kanaka e make; no ka mea, ua wanana ku e mai oia i keia kulanakauhale, me ka oukou i lohe ai i ko oukou mau pepeiao.
12 Då sagde Jeremia med alle hovdingarne og med alt folket: «Herren hev sendt meg til å spå imot dette huset og denne byen alt det som de hev høyrt.
Alaila, olelo mai la o Ieremia i na'lii a pau, a i na kanaka a pau, i mai la, Hoouna mai o Iehova ia'u, e wauana ku e i keia hale, a i keia kulanakauhale, i na olelo a pau a oukou i lohe ai.
13 Lat då dykkar vegar og gjerningar betrast, og høyr på Herren, dykkar Guds røyst! So vil Herren angra det vonde som han hev tala imot dykk.
Ano hoi e hoomaikai oukou i ko oukou mau aoao, a me ka oukou hana ana, a e malama hoi i ka leo o Iehova, ko oukou Akua; alaila, e mihi no o Iehova i ka hewa ana i hai ku e mai ia oukou.
14 Men eg, sjå, eg er i dykkar hand: gjer med meg det de tykkjer godt og rett!
A owau hoi, eia no wau iloko o ko oukou lima; e hana mai oukou ia'u ma ka mea i maikai, a pono hoi i ko oukou mau maka.
15 Men det skal de vita, at um de drep meg, so let de skuldlaust blod koma yver dykk og yver denne byen og yver deim som her bur. For Herren hev i sanning sendt meg til dykk å tala for øyro dykkar alle desse ordi.»
Aka, e hoomaopopo oukou, he oiaio, ina e pepehi mai oukou ia'u, alaila, e hooili no oukou i ke koko hala ole maluna o oukou, a maluna o keia kulanakauhale, a maluna o ka poe e noho ana maloko; no ka mea, he oiaio no, ua hoouna mai o Iehova ia'u io oukou la, e olelo i keia mau olelo a pau maloko o ko oukou mau pepeiao.
16 Då sagde hovdingarne og alt folket til prestarne og profetarne: «Denne mannen er ikkje skuldig til å døy, for i Herrens, vår Guds, namn hev han tala til oss.»
Alaila, olelo mai la na'lii a me na kanaka a pau i na kahuna, a i na kaula; Aole pono keia kanaka e make; no ka mea, ua olelo mai oia ia kakou ma ka inoa o Iehova, o ko kakou Akua.
17 Og nokre av dei øvste i landet stod upp og sagde til heile folkehopen:
Alaila, ku ae la kekahi mau lunakahiko o ka aina, a olelo ae la i ka ahakanaka a pau, i ae la,
18 «Mika frå Moreset spådde i dei dagarne då Hizkia var konge i Juda, og sagde til alt folket i Juda: «So segjer Herren, allhers drott: Sion skal verta pløgt til åker, og Jerusalem skal verta til steinrøysar og tempelberget til skograbbar.»
I na la o Hezekia, ke alii o ka Iuda, o Mika, no Moraseta, wanana mai la ia, a olelo mai la i na kanaka a pau o ka Iuda, i mai la, Ke i mai nei o Iehova o na kaua penei; E mahiia no o Ziona me he mahinaai la, a e lilo no o Ierusalema i mau puu, a o ka mauna hoi o ka hale, e like me na wahi kiekie o ka ululaau.
19 Tok då Hizkia, Juda-kongen, og alt Juda og drap honom? Ottast han ikkje Herren og blidka Herren, so han angra på det vonde han hadde tala imot deim? Men me held på å koma oss i den største ulukka.»
I pepehi io anei ia ia o Hezekia, ke alii o ka Iuda, a me ka Iuda a pau? Aole anei i makau oia ia Iehova, a nonoi aku ia Iehova, a mihi iho la o Iehova i ka hewa ana i hai ku e mai ai ia lakou? A mai loaa ia kakou pela ka hewa nui no ko kakou poe uhane.
20 Det var og ein annan mann som spådde i Herrens namn, Uria Semajason frå Kirjat-Jearim. Og han spådde mot denne byen og dette landet nett på same måten som Jeremia.
A he Kanaka e no hoi kekahi i wanana mai ma ka inoa o Iehova, o Uriia, ke keiki a Semaia, no Kiriatarima, nana no i wanana ku e mai i keia kulanakauhale, a i keia aina hoi, e like me na olelo a pau a Ieremia;
21 Men då kong Jojakim og alle hans kjempor og alle hans hovdingar høyrde ordi hans, so vilde kongen drepa honom. Men då Uria frette det, vart han rædd og flydde burt kom til Egyptarland.
A lohe o Iehoiakima ke alii, a me kona poe kanaka ikaika a pau, a me na'lii a pau i kana mau olelo, imi iho la ke alii e pepehi ia ia. A lohe aku la o Uriia ia mea, makau iho la ia, a mahuka aku la, a hiki aku i Aigupita;
22 Då sende kong Jojakim nokre menner til Egyptarland, Elnatan Akborsson og menner med honom inn i Egyptarland.
A o Iehoiakima ke alii, hoouna ae la ia i na kanaka i Aigupita, ia Elenatana, ke keiki a Akebora, a me na kanaka pu me ia, i Aigupita;
23 Og dei tok Uria ut or Egyptarlandet og for med honom til kong Jojakim, og han let drepa honom med sverd og kasta liket hans millom ålmuge-graverne.
A lawe mai la lakou ia Uriia, mai Aigupita mai, a lawe ia ia io Iehoiakima la, i ke alii; a pepehi ae la oia ia ia i ka pahikaua, a hoolei aku la i kona kupapau iloko o na ilina o na kanaka.
24 Men Ahikam Safansson heldt si hand yver Jeremia, so han ikkje vart gjeven i henderne på folket og miste livet.
Aka, me Ieremia no ka lima o Ahikama, ke keiki a Sapana, i ole lakou e haawi ia ia iloko o na lima o kanaka e pepehi ia ia.
