Jeremias 24
1 Herren let meg sjå: Tvo korger med fikor var sette framfor Herrens tempel, då Nebukadressar, Babel-kongen, hadde fanga Jekonja Jojakimsson, Juda-kongen, og Juda-hovdingarne, og timbremennerne og smedarne, og ført deim frå Jerusalem til Babel.
Babilon siangpahrang Nebukhadnezar ni, Judah siangpahrang Jekoniah, Jehoiakim capa, Judah kahrawikung, kutsakthoumnaw hoi sumdeithoumnaw hoi Jerusalem hoi Babilon lah a ceikhai awh hnukkhu, BAWIPA ni a pâtue teh, khenhaw! thaibunglung paw bom kahni touh heh BAWIPA e bawkim e hmalah a pâhung awh.
2 I den eine korgi var det fikor av beste slag, like dei fyrst mogne fikorne, men i den andre korgi fikor av låkaste slag, so låke at dei ikkje var etande.
A bom buet touh dawk thaibunglung paw kahawipoung e, thaibunglung paw ka hmin pasuek e patet e hah ao. A bom alouk lae dawk teh, thaibunglung paw kahawihoehe ca hanelah kamcu hoeh totouh kahawihoehe hah ao.
3 Då sagde Herren med meg: Kva ser du, Jeremia? Og eg svara: «Fikor; dei gode fikorne er av beste slag, men dei låke er av låkaste slag, so låke at dei ikkje er etande.»
BAWIPA ni kai koevah, bangne na hmu, Jeremiah telah ati. Kai ni thaibunglung paw kahawipoung e hoi kahawihoehe cakawi hoeh e telah ka ti.
4 Då kom Herrens ord til meg; han sagde:
BAWIPA e lawk hah kai koe a pha teh,
5 So segjer Herren, Israels Gud: Likeins som med desse gode fikorne, soleis vil eg sjå på dei burtførde av Juda som eg hev sendt frå denne staden til Kaldæarlandet, til deira bate.
BAWIPA Isarel Cathut ni hettelah a dei, san ka toung e Judahnaw, Khaldean ram dawk ahawi awh nahanelah ka patoun e naw hah hete kahawi e thaibunglung paw patetlah ka khet han.
6 Eg vil retta augo mine på deim til deira bate og lata dei venda attende til dette landet. Og eg vil byggja deim upp og ikkje riva deim ned att, og planta deim og ikkje rykkja deim upp att.
Bangkongtetpawiteh, ahawi awh nahan ahnimae lathueng ka mit ka hruek vaiteh, hete ram dawk na bankhai awh han, ahnimouh ka pathung vaiteh, ka raphoe mahoeh toe, ka ung vaiteh, ka phawng mahoeh toe.
7 Og eg vil gjeva deim hjarta til å kjenna meg, at eg er Herren. Og dei skal vera mitt folk, og eg vil vera deira Gud; for dei skal venda um til meg av alt sitt hjarta.
BAWIPA lah ka o thainae panuethainae lungthin hah ka poe han. Ka tami lah ao awh vaiteh, ahnimae Cathut lah ka o han. Bangkongtetpawiteh, a lungthin abuemlahoi kai koe bout a ban awh han.
8 Og likeins som med låke fikor som er so låke at dei ikkje er etande, - ja so segjer Herren - soleis vil eg gjera med Sidkia, Juda-kongen, og hovdingarne hans og leivningen av Jerusalem, dei som er att i dette landet, og dei som bur i Egyptarlandet.
BAWIPA ni hettelah a dei, thaibunglung paw kahawihoeh e, ca han kamcu hoeh totouh kahawihoehe patetlah Judah siangpahrang Zedekiah hoi kahrawikungnaw hoi Jerusalem e kacawirae hete ram dawk kaawmnaw hoi Izip dawk kho ka sak e hah ka hnamthun takhai roeroe han.
9 Og eg vil gjera deim til ei skræma og ein stygg for alle riki på jordi, til ei hæding og eit ordtøke, til ei spott og ei våbøn på alle dei stader som eg driv deim burt til.
Ka rucat poung lahoi talai uknaeram tangkuem dawk dudam hane ka hreknae ram pueng koe pahnawt, pacekpahlek, yue han hoi thoebo e lah ao nahanlah ka poe han.
10 Og eg vil senda imot deim sverdet og svolten og sotti, til dei vert reint utrudde or landet som eg gav deim og federne deira.
Amamouh hoi a mintoenaw koevah, ka poe e ram thung hoi a thup awh totouh, ahnimouh koe tahloi, takang, hoi lacik ka patoun han telah BAWIPA ni ati.
