Jeremias 23
1 Usæle dei hyrdingar som tyner og spreider gjætsle-hjordi mi, segjer Herren.
Anunae ka rhamtlim kah boiva a dawn vaengah aka milh sak tih aka taekyak aih te, he tah BOEIPA kah olphong ni.
2 Difor, so segjer Herren, Israels Gud, um hyrdingarne som gjæter folket mitt: De hev spreidt sauerne mine og jaga deim burt og ikkje set etter deim. Sjå, eg heimsøkjer dykk for den vonde åtferdi dykkar, segjer Herren.
Te dongah Israel Pathen BOEIPA loh he ni a. thui. Ka pilnam aka dawn tih aka luem puei nang loh ka boiva te na taekyak. Amih te na heh tih amih te na hip moenih. Na khoboe thaenah te namah soah kan cawh he khaw BOEIPA kah olphong coeng ni.
3 Men sjølv vil eg samla det som er att av sauerne mine or alle dei landi som eg hev drive deim til, og venda deim attende til si eigi beitemark, og dei skal veksa og aukast.
Te dongah diklai pum lamkah ka boiva kah a meet te ka coi ni. Amih te te la ka heh hnap mai cakhaw a tolkhoeng la ka mael puei ni. Te vaengah pungtai uh vetih ping uh ni.
4 Og eg vil setja hyrdingar yver deim, og dei skal gjæta deim. Og dei skal ikkje lenger ræddast eller taka fæla, og ingen av deim skal verta sakna, segjer Herren.
Amih aka dawn te ka thoh thil vetih amih te luem uh ni. Te vaengah rhih uh voel pawt vetih, rhihyawp uh pawt vetih hal uh mahpawh. He tah BOEIPA kah olphong ni.
5 Sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då eg vil lata ein rettferdig renning standa fram åt David, og han skal vera konge og fara visleg åt og gjera rett og rettferd i landet.
BOEIPA kah olphong khohnin ha pawk coeng ke. Te vaengah thingdawn dueng te David ham ka thoh pah tih manghai la manghai pawn ni. Te dongah tiktamnah neh duengnah te diklai ah a saii vetih a cangbam ni.
6 I hans dagar skal Juda verta frelst og Israel bu trygt, og dette er namnet hans, det dei kallar honom: «Herren, vår rettferd».
Anih tue vaengah Judah te daem vetih Israel ngaikhuek la kho a sak ni. A ming te khaw BOEIPA tah mamih kah duengnah la a khue ni.
7 Difor, sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då dei ikkje lenger skal segja: «So sant som Herren liver, som leidde Israels-borni ut or Egyptarlandet, »
Te dongah BOEIPA kah olphong hnin tah ha pawk coeng ke. Te vaengah Egypt kho lamloh Israel ca aka khuen hingnah BOEIPA te koep thui uh mahpawh.
8 men: «So sant som Herren liver, som leidde avkjømet åt Israels hus ut og let deim koma frå Norderland og frå alle landi som eg hadde drive deim til, so dei fær bu i landet sitt.»
Tedae hingnah BOEIPA amah lat loh Israel imkhui kah tiingan te tlangpuei kho lamkah neh diklai pum lamloh hang khuen tih ham pawk puei. Te ah te amih heh mai cakhaw amamih khohmuen ah kho a sak uh ni.
9 Um profetarne. Hjarta i mitt brjost er sundkrasa, alle beini mine skjelv. Eg er lik ein drukken mann, ein mann som vinen hev magtstole, for Herren skuld, for hans heilage ord skuld.
Tonghma kawng dongah ka kotak khuikah ka lungbuei paeng coeng. Ka rhuh he boeih hinghlawk tih yurhui hlang bangla ka om. BOEIPA kah mikhmuh neh amah kah ol cim hmai ah misurtui loh a puem hlang bangla tui ka yuka.
10 For landet er fullt av horkarar - ja, under forbanning syrgjer landet, og beitelandi i øydemarki er turrbrende - og dei skundar seg til det som vondt er og er velduge i urett.
Diklai he samphaih neh hah coeng tih thaephoeinah hmai ah ni diklai he a nguekcoi uh. Khosoek toitlim ngawn koh uh coeng tih a yongnah khaw yoethae la a poeh pah dongah a thayung thamal om tangloeng pawh.
11 For både profet og prest er gudlause, jamvel i huset mitt hev eg funne vondskapen deira, segjer Herren.
Tonghma neh khosoih khaw poeih uh coeng tih ka im khuiah pataeng amih kah boethae ka hmuh. He tah BOEIPA kah olphong ni.
12 Difor skal vegen deira verta åt deim som sleip-flekkjer i myrkret; dei skal støyta seg so dei dett på honom. For eg vil lata ulukka koma yver deim det året heimsøkjingi kjem, segjer Herren.
Te dongah amih taengah a longpuei te longhnal la poeh ni. Khohmuep khuila bung uh vetih a khuiah cungku uh ni. Amih cawhnah kum kah boethae te amih soah ka thoeng sak ni. He tah BOEIPA kah olphong ni.
13 Hjå profetarne i Samaria hev eg set dårskap; dei spådde ved Ba’al og førde mitt folk Israel på villstig.
Samaria tonghma rhoek taengah khaw a hohap ni ka hmuh. Baal rhangneh tonghma uh tih ka pilnam Israel te khohmang la a khuehuh.
14 Men hjå profetarne i Jerusalem hev eg set gruvelege ting; dei driv hor og fer med lygn og styrkjer henderne på illgjerningsmenner, so ingen av deim vender um frå sin vondskap. Dei er alle vortne liksom Sodoma åt meg, og hine ibuarane liksom Gomorra.
Jerusalem tonghma rhoek taengah khaw a samphaih rhih om te ka hmuh. A honghi neh pongpa uh tih thaehuet ham kut a hluem uh. Hlang he a boethae lamloh a mael uh pawt dongah kai taengah tah amamih te Sodom bangla, a khuikah khosa rhoek khaw Gomorrah bangla boeih om uh coeng.
15 Difor, so segjer Herren, allhers drott, um profetarne: Sjå, eg gjev deim malurt å eta og eitervatn å drikka. For ifrå profetarne i Jerusalem er gudløysa gjengi ut yver alt landet.
Te dongah caempuei BOEIPA loh he ni a. thui. Amih tonghma rhoek te pantong ni ka cah coeng he. Jerusalem tonghma taeng lamloh diklai pum ah a rhonging a coe dongah amih te anrhat tui ni ka tul eh.
16 So segjer Herren, allhers drott: Lyd ikkje på ordi åt dei profetar som spår åt dykk; dei kjem berre med tomt svall åt dykk; si eigi hjartesyn taler dei, ikkje noko frå Herrens munn.
Caempuei BOEIPA loh he ni a. thui. Nangmih taengah aka tonghma, tonghma rhoek ol te hnatun uh boeh. Amih te amamih lungbuei kah mangthui neh nangmih taengah hoemdawk uh tih BOEIPA kah ka lamloh aka thoeng te a thui uh moenih.
17 Jamt og samt segjer dei med deim som svivyrder meg: «Herren hev tala: Det skal ganga dykk vel.» Og med kvar og ein som ferdast etter sitt harde hjarta, segjer dei: «Nokor ulukka skal det ikkje koma yver dykk.»
Kai yahbai ham aka thui la aka thui nangmih taengah BOEIPA ngaimongnah om saeh a ti lahko. Te dongah nim a lungbuei kah thinthahnah dongah aka pongpa boeih loh, 'Nangmih taengah yoethae ha pawk mahpawh,” a ti uh.
18 For kven av deim hev stade i Herrens råd, so han såg og høyrde hans ord? Kven hev gjeve gaum etter mitt ord og høyrt det?
Tedae BOEIPA kah baecenol dongah pai tih aka hmu coeng neh a ol aka ya te unim? A ol te a ol bangla aka hnatung tih aka ya te unim?
19 Sjå, ein storm frå Herren - vreide bryt fram - ein kvervelstorm; ned på hovudet åt dei ugudlege kjem han i kvervlar.
BOEIPA kah kosi hlipuei ha thoeng pawn ni ke. Te vaengah hlipuei te kilkul vetih halang kah a lu te a kilkul thil ni.
20 Herrens vreide skal ikkje halda upp fyrr enn han hev gjort og sett i verk sitt hjartans tankar; i dagarn som kjem skal de greinleg skyna det.
Anih loh a saii tih a lungbuei kah thuepnah a thoh duela BOEIPA kah thintoek tah mael mahpawh. Te te hmailong tue vaengah yakmingnah neh na yakming uh bitni.
21 Eg sende ikkje profetarne, men dei sprang av stad; eg tala ikkje til deim, men dei spådde.
Tonghma rhoek te ka tueih pawt dae amamih yong uh. Amih te ka uen pawt dae amamih tonghma uh.
22 Og hadde dei stade i mitt råd, då vilde dei lata mitt folk høyra mine ord, og snu deim frå deira vonde veg og frå deira vonde verk.
Tedae kai kah baecenol dongah pai uh tih ka pilnam te kai ol yaak sak uh koinih a longpuei thae neh a khoboe thaenah lamloh amih mael uh ni.
23 Er eg ein Gud berre nær ved, segjer Herren, og ikkje ein Gud langt burte?
He tah BOEIPA kah olphong ni. Kai neh a yoei kah Pathen la om tih a hla ah tah a Pathen moenih a?
24 Eller kann nokon løyna seg i slike løyne, so eg ikkje kann sjå honom? segjer Herren. Fyller eg ikkje himmelen og jordi? segjer Herren.
Hlang he a huephael ah thuh uh cakhaw kai loh anih te ka hmuh moenih a? He tah BOEIPA kah olphong ni. Vaan neh diklai he ka tluek moenih a? He tah BOEIPA kah olphong ni.
25 Eg hev høyrt kva profetarne hev sagt, dei som spår lygn i mitt namn og segjer: «Eg drøymde, eg drøymde.»
Tonghma rhoek loh kai ming neh ka tonghma a ti uh tih a laithae neh mang ka man rhoe ka man coeng a ti uh te ka yaak.
26 Kor lenge skal dette vera so? Hev dei eitkvart på hjarta, desse profetarne som spår lygn med di dei spår sitt hjartans svik -
Me hil nim laithae la aka tonghma tonghma rhoek neh a lungbuei aka huep tonghma rhoek kah lungbuei khuiah a koe aih ve.
27 tenkjer dei kann henda å få mitt folk til å gløyma mitt namn med draumarne sine, som dei fortel kvarandre, likeins som federne deira gløymde mitt namn for Ba’al?
A mang dongah ni ka pilnam loh ka ming he hnilh ham a moeh uh. A napa rhoek loh Baal kongah kai ming a hnilh uh vanbangla hlang loh a hui taengah ana thui te.
28 Den profet som hev ein draum, han kann fortelja ein draum, men den som hev mitt ord, han skal tala mitt ord i sanning. Kva hev halmen med kornet å gjera? segjer Herren.
Amah taengah mueimang aka om tonghma te tah a mueimang khaw thui saeh. Tedae a taengah kai ol aka dang long tah ka ol oltak he thui saeh. He tah BOEIPA kah olphong ni, cangpai neh cangkong te metlam a vai uh eh?
29 Er ikkje mitt ord som ein eld, segjer Herren, og som ein hamar som krasar berg?
He tah BOEIPA kah olphong coeng ni. Ka ol he hmai bangla, thaelpang aka taekyak kilung bangla a om moenih a?
30 Difor, sjå, eg skal finna profetarne, segjer Herren, dei som stel ordi mine ein frå hin.
Te dongah a hui taeng lamloh ka ol aka huen hlang neh tonghma rhoek te ka pai thil coeng ne. He tah BOEIPA kah olphong coeng ni.
31 Sjå, eg skal finna profetarne, segjer Herren, dei som tek sitt eige på tunga, men segjer: «So segjer Herren.»
He tah BOEIPA kah olphong ni. Olphong te a phong lalah amih kah ol loh kongah tonghma rhoek te ka pai thil coeng ne.
32 Sjå, eg skal finna deim som spår lygn-draumar, segjer Herren, og fortel deim og fører mitt folk på villstig med lygnerne sine og kytet sitt, endå eg ikkje hev sendt deim eller gjeve deim noko påbod, og dei ikkje er til minste gagn for dette folket, segjer Herren.
He tah BOEIPA kah olphong coeng ni. A honghi kah mang neh aka tonghma rhoek khaw ka pai thil coeng ne. A thui uh vaengah ka pilnam he a honghi neh, a hohap neh khohmang la a khuehuh. Tedae amih te ka tueih pawt tih amih ka uen van pawt dongah a hoeikhang ham akhaw pilnam ham a hoeikhang moenih. He tah BOEIPA kah olphong coeng ni.
33 Og når dette folket eller ein profet eller prest spør deg og segjer: «Kva er Herrens byrd?» då skal du segja med deim: «De er byrdi, og eg vil kasta dykk av, segjer Herren».
He pilnam long khaw, tonghma long khaw, khosoih long khaw nang n'dawt atah BOEIPA kah olrhuh te thui pah. Te vaengah amih taengah nangmih kam phap ham olrhuh te amih taengah thui pah. He tah BOEIPA kah olphong coeng ni.
34 Og den profet og den prest og det folk som segjer: «Herrens byrd» - slik ein mann og hans hus vil eg heimsøkja.
Te dongah tonghma khaw, khosoih khaw, pilnam khaw BOEIPA kah olrhuh aka phoei tah tekah hlang te khaw a im te ka cawh pah ni.
35 So skal de segja kvar med sin granne og kvar med sin bror: «Kva hev Herren svara?» eller: «Kva hev Herren tala?»
BOEIPA loh metla a doo tih BOEIPA loh metla a voek khaw hlang neh a hui taengah khaw hlang neh a manuca taengah khaw thui pah tangloeng.
36 Men «Herrens byrd» skal de ikkje nemna lenger. For åt kvar mann skal hans eige ord verta «byrdi», for di de hev rengt ordi frå den livande Gud, Herren, allhers drott, vår Gud.
A ol he hlang taengah olrhuh la om dae BOEIPA kah olrhuh te koep na poek uh moenih. Te dongah ni caempuei BOEIPA mamih kah Pathen, hingnah Pathen kah ol he na maelh uh.
37 So skal du segja med profeten: «Kva hev Herren svara deg?» eller: «Kva hev Herren tala?»
BOEIPA loh nang metla n'doo tih BOEIPA loh metla m'voek khaw tonghma taengah thui pah van.
38 Men segjer de: «Herrens byrd», då segjer Herren so: Av di de segjer dette ordet: «Herrens byrd», endå at eg gjorde denne bodsendingi åt dykk: «De skal ikkje segja «Herrens byrd, »»
BOEIPA kah olrhuh na ti van atah BOEIPA loh a thui he thui van tangloeng. He ol he BOEIPA kah olrhuh la na thui. Tedae Thui hamla nang te kan tueih vaengah BOEIPA kah olrhuh ni na ti hae moenih.
39 difor, sjå, so vil eg reint gløyma dykk og kasta dykk og byen som eg gav dykk og federne dykkar, burt frå mi åsyn.
Te dongah kai loh nangmih te kan hnilh rhoe kan hnilh pawn ni he. Nangmih taeng neh na pa rhoek taengah kam paek khopuei neh ka mikhmuh khui lamloh nangmih te kam phap ni.
40 Og eg vil leggja på dykk ei æveleg skjemd og ei æveleg skam, som aldri skal gløymast.
Kumhal kah kokhahnah neh kumhal kah yahpohnah te nangmih soah kang khueh vetih hnilh tlaih mahpawh.
