< Jeremias 19 >

1 So sagde Herren: Gakk og kjøp deg ei krukka av krusmakaren! Tak so med deg nokre av dei øvste av folket og nokre av dei øvste av prestarne,
Pakaiyin kajah’a hitin aseiye, “Chenlang, leibel khat gachotan, chule mipi lah’a lamkai phabep leh thempu phabep kouvin, amaho chutoh kilhon inlang,
2 og gakk ut til Hinnomssons-dalen, som er frammed Krusbrot-porten, og ropa ut der dei ord som eg vil tala til deg!
bel dengho kelkot a chun gapotdoh in, Ben-hinnom phai geiyin cheuvin, chule amaho jah’a chun kathusei hohi seipeh in.
3 Du skal segja: «Høyr Herrens ord, de Juda-kongar og Jerusalems-buar! So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, eg sender ei ulukka yver denne staden, so det skal ringja for øyro på kvar den som høyrer det,
“Pakai thusei hohi phaten ngaiyuvin, Vo Judah lengte leh Jerusalem mite. Pakai, Israel Pathen chun aseiye; Hiche mun’a hi tijat umtah hamsetna kalhunsah ding, ajapha chan tija behseh diu ahi.
4 sidan dei vende seg frå meg og mismætte denne staden og brende røykjelse der for andre gudar, som dei ikkje kjende, korkje dei sjølve eller federne deira eller Juda-kongarne, og fyllte denne staden med skuldlaust blod,
Ajeh iham itile, Israel in keima eidalhan, hiche mun hi kidah um leh chonset dimset mun ahisahtauve. Amahon tumasanga anahet khah louvu, apu apateuvin jong ahetlou, chule Judah lengten jong ahetlouvu, gamdang ho pathen lim semthu ho, hounan gim namtwi ahal uvin, hilaimun hi mona bei miho thisan kisonamun ahitai.
5 og bygde Ba’als-haugar til å brenna sønerne sine i eld på, til brennoffer åt Ba’al, slikt som eg korkje hev skipa eller tala um, og som aldri kom meg i hugen.
Amahon Baal maicham asemdoh un, achapateu meiya govam’a kilhaina neidin, Baal maicham asem uve. Keiman vang hitobang bolna din thupeh kanei khapon chule kalunga jong kagel khapoi.
6 Difor, sjå, det kjem det dagar, segjer Herren, då denne staden ikkje lenger skal kallast «Tofet» eller «Hinnomssons-dalen», men «Dråpsdalen».
Hijeh chun ngaiphauvin, hiche mun hi Topheth ahiloule Ben-hinnom phai kitita louva, kithana phai tia kihet nading nikho chu ahunglhung e, tin Pakaiyin aseiye.
7 Og Juda og Jerusalem gjer eg rådlause på denne staden, og let deim falla for sverd for deira fiendar og ved deira hand som ligg deim etter livet; og liki deira vil eg gjeva til mat åt fuglarne under himmelen og dyri på jordi.
Ajeh chu keiman hilaimun’a hi, Judah leh Jerusalem mite thilgon ho abon’a kasuh cheh ding, amaho chu amelmateu chemjam’a kalousah soh keidiu ahi. Chule athilong u chu vachate leh gamsate vahna-a kanei ding ahi.
8 Og eg vil gjera denne byen til ei skræma og til ei spott; alle som fer framum honom, skal verta forstøkte og hæda yver alle plågorne hans.
keiman Jerusalem khopi hi kasuhchim’a, khogem’a kaumsah ding, koi hileh ajotpa jousen kidang asahdiu, tijalih leudiu ahi.
9 Og eg vil lata deim eta kjøtet av sønerne sine og kjøtet av døtterne sine, og dei skal eta kjøtet av kvarandre i den naud og trengsla som deira fiendar og dei som ligg deim etter livet, skal trengja deim med.»
Namelmateu vin Jerusalem alonkhum ding, neh leh chah abeisoh kahsea aumkim diu, genthei nasatah athohdiu ahi. Achaina le, mihon nehding aholmo uva, amaho le amaho kineto diu chule achateu geiya akithauva anehdiu ahi, ati.
10 Og du skal krasa krukka framanfor augo på dei menner som gjeng med deg.
Chutah le nangman nalhonpiho mitmu changtah’a chu, nabel choh chu, navoh kehding,
11 Og du skal segja med deim: «So segjer Herren, allhers drott: Soleis vil eg krasa dette folket og denne byen som ein krasar krusty som ikkje let seg bøta, og i Tofet skal dei gravleggja med di det ikkje bid andre stader til å jorda i.
Chule ajah uva nasei ding, thaneipen Pakaiyin hitin aseiye: Keiman hiche leibel kivoh keh banga hi, Judah le Jerusalem mi, t kavohjal ding, avel’a sempha kit theilou hel hiding ahi. Amahon mithi ho chu Topheth mungeiya ahinven diu, ajeh chu mundang a kivuina chu kabol ding ahi, ati.
12 Soleis vil eg fara åt med denne staden, segjer Herren, og med deim som her bur, so eg gjer denne byen lik Tofet.
13 Og husi i Jerusalem og husi åt Juda-kongarne skal verta som Tofetstaden, ureine som dei er, alle dei husi der dei uppå taki hev brent røykjelse åt heile himmelheren og rent ut drykkoffer åt framande gudar.»
Jerusalem a inho leh Judah lengte inpiho jouse, chule inchungvum’a ahsie nahounauva gim namtwi nahalnau, chule dontheiya kilhaina thilto kisunkhum doilim pathen ho nahounau, abon’a chu Topheth mun banga bohsoh hel ahitauve,’’ ati.
14 Og Jeremia kom frå Tofet, dit som Herren hadde sendt honom til å spå, og han stod i fyregarden til Herrens hus og sagde med alt folket:
Hichun Jeremiah chu, Pakaiyin athu phongjal dinga asolna Topheth mun chu adalhan akile kittai. Chuin ama houin ah alut in, mipite jah’a thu aseitai.
15 «So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, yver denne byen og yver alle dei byarne som høyrer honom til, let eg koma all den ulukka som eg hev tala imot deim; for dei gjeng der hardnakka og høyrer ikkje mine ord.»
Ngaiyun, thaneipen Pakai, Israel Pathen chun hitin aseye: Keiman hiche khopi leh avel a khoneo ho jouse douna kana phondohsa banga, hamsetna nasatah achunguva kalhunsah ding ahi. Ajeh chu, nanghon nangong navaiput leuvin, kathusei donlouvin nakoi uve, ati.

< Jeremias 19 >