< Jeremias 19 >

1 So sagde Herren: Gakk og kjøp deg ei krukka av krusmakaren! Tak so med deg nokre av dei øvste av folket og nokre av dei øvste av prestarne,
BOEIPA loh he ni a thui. Cet lamtah amsai kah tuitang paikaek ke lai laeh. Te phoeiah pilnam patong rhoek taeng lamloh, khosoih patong rhoek taeng lamloh khuen phai.
2 og gakk ut til Hinnomssons-dalen, som er frammed Krusbrot-porten, og ropa ut der dei ord som eg vil tala til deg!
Kolrhawk kah vongka thohka la paan lamtah nang taengah kan thui ol he ambohhmuen, ambohhmuen ah doek laeh.
3 Du skal segja: «Høyr Herrens ord, de Juda-kongar og Jerusalems-buar! So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, eg sender ei ulukka yver denne staden, so det skal ringja for øyro på kvar den som høyrer det,
Te vaengah, “Judah manghai rhoek neh Jerusalem khosa rhoek aw, BOEIPA ol he hnatun uh,” ti nah. Israel Pathen caempuei BOEIPA loh he ni a thui. He hmuen ah kai loh yoethae kang khuen coeng he. Te te aka ya boeih tah a hna umya uh bitni.
4 sidan dei vende seg frå meg og mismætte denne staden og brende røykjelse der for andre gudar, som dei ikkje kjende, korkje dei sjølve eller federne deira eller Juda-kongarne, og fyllte denne staden med skuldlaust blod,
He hmuen ah kai n'hnoo uh vaengah mah loha uh coeng. Te dongah a napa rhoek neh amamih long khaw, Judah manghai rhoek long khaw a ming pawh pathen tloe rhoek taengah hmueih a phum uh. Te dongah he hmuen he ommongsitoe thii neh a cung sakuh.
5 og bygde Ba’als-haugar til å brenna sønerne sine i eld på, til brennoffer åt Ba’al, slikt som eg korkje hev skipa eller tala um, og som aldri kom meg i hugen.
A ca rhoek te Baal taengah hmueihhlutnah hmai neh hoeh ham Baal kah hmuensang te a thoh uh. Te tlam te ka uen pawt tih ka thui bal moenih. Te dongah ka ko a paan moenih.
6 Difor, sjå, det kjem det dagar, segjer Herren, då denne staden ikkje lenger skal kallast «Tofet» eller «Hinnomssons-dalen», men «Dråpsdalen».
Te dongah BOEIPA kah olphong hnin ha pawk coeng ke. Te vaengah he hmuen he Topheth kolrhawk ti voel pawt vetih ngawnnah kolrhawk lat a ti ni.
7 Og Juda og Jerusalem gjer eg rådlause på denne staden, og let deim falla for sverd for deira fiendar og ved deira hand som ligg deim etter livet; og liki deira vil eg gjeva til mat åt fuglarne under himmelen og dyri på jordi.
Judah neh he Jerusalem hmuen kah cilsuep te ka hlap pah vetih a thunkha mikhmuh kah cunghang neh a hinglu aka toem rhoek kut dongah ka cungku sak ni. Te vaengah a rhok te vaan kah vaa taeng neh diklai rhamsa taengah maeh la ka paek ni.
8 Og eg vil gjera denne byen til ei skræma og til ei spott; alle som fer framum honom, skal verta forstøkte og hæda yver alle plågorne hans.
He khopuei he imsuep la, te long aka pah boeih kah a thuithetnah la ka khueh ni. A hmasoe cungkuem soah hal vetih kut a khong ni.
9 Og eg vil lata deim eta kjøtet av sønerne sine og kjøtet av døtterne sine, og dei skal eta kjøtet av kvarandre i den naud og trengsla som deira fiendar og dei som ligg deim etter livet, skal trengja deim med.»
A capa saa neh a canu rhoek saa te amamih ka cah ni. Hlang loh a hui kah a saa vongup khuiah a caak ni. Amih te a thunkha rhoek neh a hinglu aka tlap rhoek loh a caeknah ah a kilh ni.
10 Og du skal krasa krukka framanfor augo på dei menner som gjeng med deg.
Te vaengah na taengkah aka cet hlang rhoek mikhmuh ah tuitang te dae pah.
11 Og du skal segja med deim: «So segjer Herren, allhers drott: Soleis vil eg krasa dette folket og denne byen som ein krasar krusty som ikkje let seg bøta, og i Tofet skal dei gravleggja med di det ikkje bid andre stader til å jorda i.
Te phoeiah amih te, “Caempuei BOEIPA loh he ni a thui,” ti nah. Amsai kah umam a dae bangla he pilnam neh he khopuei he ka dae van ni. Te vaengah koep ben ham coeng pawt vetih up ham hmuen om pawt hil Topheth ah a up uh bitni.
12 Soleis vil eg fara åt med denne staden, segjer Herren, og med deim som her bur, so eg gjer denne byen lik Tofet.
He hmuen taengah ka saii tangloeng ni. A khuikah khosa taeng neh he khopuei he Topheth bangla saii ham he BOEIPA kah olphong coeng ni.
13 Og husi i Jerusalem og husi åt Juda-kongarne skal verta som Tofetstaden, ureine som dei er, alle dei husi der dei uppå taki hev brent røykjelse åt heile himmelheren og rent ut drykkoffer åt framande gudar.»
Jerusalem kah im rhoek neh Judah manghai imkhui khaw, im cungkuem taengah rhalawt la aka om Topheth hmuen bangla om ni. A imphu ah vaan caempuei cungkuem ham a phum uh tih pathen tloe rhoek taengah tuisi a doeng uh.
14 Og Jeremia kom frå Tofet, dit som Herren hadde sendt honom til å spå, og han stod i fyregarden til Herrens hus og sagde med alt folket:
Te phoeiah tah Jeremiah khaw Topheth lamloh mael. Te ah te tonghma sak ham ni BOEIPA loh anih te a tueih. BOEIPA im kah vongtung ah pai tih pilnam boeih taengah a thui.
15 «So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, yver denne byen og yver alle dei byarne som høyrer honom til, let eg koma all den ulukka som eg hev tala imot deim; for dei gjeng der hardnakka og høyrer ikkje mine ord.»
He tah Israel Pathen caempuei BOEIPA long ni a thui. Kamah loh he khopuei so neh a khopuei boeih soah yoethae cungkuem te ka khuen rhoe ka khuen pah coeng he. Te te a taengah ka thui pah lalah khaw a rhawn a mangkhak sak uh tih ka ol he hnatun uh pawh.

< Jeremias 19 >