Jeremias 13
1 So sagde Herren med meg: Gakk og kjøp deg eit linbelte, og spenn det um lenderne dine, men lat det ikkje koma i vatn!
BAWIPA ni kai koe hetheh a dei, cet nateh hnitaisom ran nateh kâyeng haw, hatei tui duk sak hanh, ati.
2 Og eg kjøpte beltet etter Herrens ord og spente det um lenderne mine.
Hatdawkvah, BAWIPA ni a dei e patetlah hnitaisom hah ka ran teh ka kâyeng.
3 Då kom Herrens ord til meg andre gongen; han sagde:
Hathnukkhu, BAWIPA e lawk teh apâhni kai koe bout a pha teh,
4 Tak beltet som du kjøpte, som er um lenderne dine, og statt upp og gakk til Eufrat, og gøym det der i ei bergriva!
hnitaisom na ran e hah lat nateh, kâyeng laihoi Euphrates tui koe cet nateh, talung kâbawng e rahak vah hrawk haw, telah ati.
5 Og eg gjekk og gøymde det attmed Eufrat, so som Herren hadde bode meg.
Hatdawkvah, ka cei teh BAWIPA ni a dei e patetlah Euphrates tui teng vah ka hro.
6 So hende det mange dager etterpå, at Herren sagde med meg: Statt upp og gakk til Eufrat, og tak derifrå det beltet som eg baud deg å gøyma der!
Hnin moi a saw hnukkhu teh, BAWIPA ni kai koe vah, thaw nateh Euphrates tui koe cet nateh, hnitaisom na hro sak e hah bout lat leih na ti pouh.
7 Og eg gjekk til Eufrat, og eg grov og tok beltet frå den staden der som eg hadde gøymt det. Og sjå, beltet var øydelagt, det var inkje gagn i det meir.
Hatdawkvah, Euphrates tui koe ka cei teh, ka hronae hmuen koe ka tai teh, bout ka la. Hatei, koung a hmawn toung dawkvah, hnopai hanlah awm hoeh toe.
8 Då kom Herrens ord til meg; han sagde:
Hathnukkhu BAWIPA e lawk teh kai koe a pha.
9 So segjer Herren: Soleis vil eg gjera ende på det store ovmodet i Juda og Jerusalem.
BAWIPA ni hettelah a dei, het patetlah Judahnaw kâoupnae hoi Jerusalem kâoupnae hah ka raphoe han.
10 Denne vonde lyden, som ikkje vil høyra mine ord, som ferdast etter sitt harde hjarta og fer etter andre gudar, og tener deim og tilbed deim, han skal verta som dette beltet, som det ikkje er gagn i meir.
Hete tamikayonnaw, ka lawk ka ngai hoeh e taminaw, amamae a lungpatanae patetlah ka cet ni teh, alouke cathutnaw ka bawk niteh, a thaw tawk pouh hanelah ka cet naw teh, hete hnitaisom patetlah lah ao awh. Hnopai hanlah awm awh mahoeh.
11 For likeins som beltet er fastgjort um mannsens lender, soleis feste eg til meg alt Israels hus og alt Judas hus, segjer Herren, so dei skulde vera mitt folk og vera meg til frægd, til fagnad og pryda; men dei høyrde ikkje.
Hnitaisom teh tami ni a keng dawk a kâyeng e patetlah Isarel imthungkhu hoi Judah imthungkhu naw pueng teh, ka taminaw, ka min kamthang sak hane hoi ka bawilen sak hanelah kai koe pou kârayen hanelah ka sak e lah ao eiteh, banglah noutna awh hoeh telah BAWIPA ni ati.
12 Og du skal segja med deim dette ordet: So segjer Herren, Israels Gud: Kvar ei vinkrukka er til å fylla vin på. Då skal dei segja med deg: «Veit me ikkje det då, at kvar ei vinkrukka er til å fylla vin på?»
Ahnimouh koe hete lawk heh na dei pouh han. BAWIPA Isarel Cathut ni vah hettelah a dei, Misur um pueng hah misur tui hoi kawi sak hanlah ao. Ahnimouh ni nang koevah, misur um teh misur tui hoi kawi sak hanlah ao tie hah ka panuek boi awh hoeh maw, telah ati awh han.
13 Seg då med deim: So segjer Herren: Sjå, eg fyller alle som bur i dette landet, og kongarne som sit på Davids kongsstol, og prestarne og profetarne og alle som bur i Jerusalem, so dei vert drukne.
Ahnimouh koevah, BAWIPA ni hettelah a dei. Hete ram thung kaawm tami pueng Devit e bawitungkhung dawkvah, ka tahung siangpahrang pueng, vaihmanaw, profetnaw hoi Jerusalem vah kaawm taminaw pueng hah yamuhrinae hoi ka kawi sak han.
14 Og eg vil krasa deim, kvar mot annan, både federne og borni, alle saman, segjer Herren. Eg vil ikkje spara og ikkje miskunna, og ikkje tykkja synd i deim, men tyna deim.
Kai ni amahoima buet touh hoi buet touh, a napanaw hoi a canaw hai ka kâhem sak han telah BAWIPA ni ati. Hottelae naw teh raphoe hoeh nahanlah pahren mahoeh, pâhlung mahoeh, lungma mahoeh, hatei, he ka raphoe han ati telah ati.
15 Høyr og gjev gaum! Ver ikkje ovmodige! for Herren talar.
Hnâpakeng nateh thai haw. Kâoup hanh awh. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni lawk a dei toe.
16 Gjev Herren, dykkar Gud, æra, fyrr han let det myrkna, og fyrr føterne dykkar støyter seg på dei dimme heidar! De stundar på ljos, men han skal gjera det til daudeskugge, og lata det verta stumende myrkt.
Hmonae a pha sak hoehnahlan, ka hmot e mon dawkvah na khok na kamthui hoehnahlan vah, BAWIPA na Cathut teh pholen haw. Angnae na tawng lahun nah duenae tâhlip a tâco sak teh, ka hmot e talung kâko lah a coung sak.
17 Men vil de ikkje høyra på det, då lyt mi sjæl syrgja i løynd yver slikt eit ovmod, og mitt auga må gråta so tårorne trillar, av di Herrens hjord vert burtførd.
Hete na ngai hoehpawiteh, nangmae na kâoupnae dawkvah, arulahoi ka ka han. BAWIPA e tuhunaw teh, san lah a hrawi awh han dawkvah, lungpataw lahoi ka ka vaiteh ka mitphi a bo han.
18 Seg med kongen og til kongsmori: Set dykk lågt ned! for den prydelege kruna er falli av dykkar hovud.
Siangpahrang hoi siangpahrangnu koevah, na lû roi dawk e na bawilen bawilakhung hah a bo han toe. Hatdawkvah, na bawitungkhung dawk hoi kum roi leih, telah dei pouh.
19 Byarne i Sudlandet er stengde, og ingen opnar deim. Alt Juda er ført burt i utlægd, ført burt til siste mannen.
Negev khopuinaw taren awh vaiteh, ka paawng hane apihai awm mahoeh. Judahnaw pueng san lah, abuemlahoi koung a hrawi awh han.
20 Lat upp augo dykkar og sjå kor dei kjem nordanfrå! Kvar er no hjordi som du hadde fenge, dei væne sauerne dine?
Na mit padai awh nateh, atunglah hoi kathonaw khenhaw, nangmouh koe na khoum sak e tuhu hoi ngai kaawm e tunaw hah namaw ao.
21 Kva vil du segja, når han set til hovdingar yver deg deim som du sjølv hev vant på deg og havt til vener? Skulde du ikkje få flagor, som ei kvinna fær føderider?
Bawi hoi lû lah kaawm hane na cangkhai e ni, na rek toteh, bangne na dei han. Napui ca khe pataw e patetlah na man toteh, a pataw na ti han na vaiyaw.
22 Og um du då segjer i ditt hjarta: «Kvi lyt eg taka imot dette?» - for di store misgjerning er din kjolefald lyft upp, dine hælar nækte med vald.
Bangkongmaw het patet e hno heh kai koe a pha vai, telah na mahoima hah kâpacei pawiteh, na yonnae naw apap poung dawk doeh toe, na hna a phawi awh teh tawngtai lah na o e a kamnue toe.
23 Kann ein blåmann skifta si hud eller ein pantar sine flekkjer? Då skulde de og kunna gjera det gode, de som hev vanst til å gjera vondt.
Ethiopianaw ni a vuen a kâthung thai maw. Kaisi ni a em a kâthung thai maw. Kâthung thai pawiteh, nangmouh kathout hno kasaknaw ni hai kahawi hno na sak thai awh han doeh.
24 So vil eg då spreida deim liksom halm som fyk for vind utor øydemarki.
Thingyei yawn dawk e kahlî ni cahik a palek e patetlah kai ni nangmouh teh be na kahei awh han.
25 Dette er luten din, den deilen eg hev etla åt deg, segjer Herren, av di du hev gløymt meg og lit på lygn.
Kai na hnoun awh teh, laithoe na kâuep awh dawkvah, hetheh na ham hanlah na pouk pouh e doeh toe, telah BAWIPA ni a dei.
26 So vil då eg og lyfta upp din kjolefald yver ditt andlit, so di skam vert synberr.
Na kayanae kamnue nahanelah, na hna teh na minhmai totouh kalip takhang han.
27 Hordomen din og kneggjingi di, den skamlause ulivnaden din uppå haugar på marki, all skjemdarferdi di hev eg set. Usæle Jerusalem! Kor lenge kjem det ikkje endå til å vara fyrr du vert rein!
Kahrawng hoi monnaw dawkvah, na uicuknae hoi na hounlounnae hram pawlawk hoi, na kâyonae, panuettho e na sak e hah ka hmu, Oe Jerusalem, na yaw a thoe. Atu totouh na thoung hoeh rah maw.
