< Jakobs 3 >

1 Mine brør, ikkje mange av dykk verte lærarar! etter di de veit at me skal få dess tyngre dom.
Ⱪerindaxlirim, aranglardin kɵp kixi tǝlim bǝrgüqi boliwalmanglar! Qünki silǝrgǝ mǝlumki, biz [tǝlim bǝrgüqilǝr] baxⱪilardin tehimu ⱪattiⱪ soraⱪⱪa tartilimiz.
2 For alle snåvar me i mangt. Den som ikkje snåvar i tale, han er ein fullkomen mann, som er før til å tøyma heile likamen.
Qünki ⱨǝmmimiz kɵp ixlarda hatalixip putliximiz. [Ⱨalbuki], ǝgǝr birsi tilda hatalaxmisa, u kamalǝtkǝ yǝtkǝn, pütkül tenini tizginliyǝligǝn adǝm bolidu.
3 Når me legg beisl i munnen på hestarne, so dei skal lystra oss, so styrer me og heile likamen deira.
Mana, biz atlarni ɵzimizgǝ beⱪindurux üqün aƣziƣa yügǝn salimiz; buning bilǝn pütkül tǝnlirini [haliƣan tǝrǝpkǝ] buriyalaymiz.
4 Sjå og skipi: endå dei er so store og vert drivne av sterk vind, so vert dei då med ein liten ror styrde dit som styremannen vil hava deim.
Mana, kemilǝrgimu ⱪaranglar; xunqilik yoƣan bolsimu, yǝnǝ kelip dǝⱨxǝtlik xamallar tǝripidin urulup ⱨǝydilidiƣan bolsimu, lekin rolqi ⱪǝyǝrgǝ ularni ⱨǝydǝy desǝ, u kiqikkinǝ bir rol arⱪiliⱪ uni haliƣan tǝrǝpkǝ buraydu.
5 So er og tunga ein liten lem, og talar då store ord. Sjå ein liten eld: kor stor ein skog han set i brand!
Xuningƣa ohxax, gǝrqǝ til [tenimizning] kiqik bir ǝzasi bolsimu, lekin tolimu yoƣan sɵzlǝydu. Kiqikkinǝ bir ot uqⱪunining qong ormanƣa ot tutaxturalaydiƣanliⱪini oylap beⱪinglar!
6 Tunga er og ein eld; ei verd full av urettferd, soleis stend tunga millom lemerne våre; ho smittar heile likamen og set livsens hjul i loge, og vert sjølv sett i loge frå helvite. (Geenna g1067)
Til — dǝrwǝⱪǝ bir ottur; u ǝzalirimiz arisidin orun elip ⱪǝbiⱨlikkǝ tolƣan bir alǝm bolidu. U pütkül tǝnni bulƣiƣuqidur; u dozah otidin tutaxturulup, pütkül tǝbiǝtning qaⱪiƣa ot tutaxturidu! (Geenna g1067)
7 For all natur, både i dyr og fuglar, både i ormar og sjødyr, vert tamd og hev vorte tamd av den menneskjelege natur;
Qünki ⱨǝrtürlük ⱨaywanlar ⱨǝm uqar-ⱪanatlar, ɵmiligüqi ⱨaywanlar ⱨǝm dengizdiki mǝhluⱪlar insaniyǝt tǝripidin kɵndürülmǝktǝ ⱨǝmdǝ kɵndürülgǝnidi.
8 men tunga kann inkje menneskje temja; ho er ein ustyrleg vond ting, full av døyande eiter.
Əmma tilni ⱨeqkim kɵndürǝlmǝydu; u tinimsiz rǝzil bir nǝrsǝ bolup, janƣa zamin bolidiƣan zǝⱨǝrgǝ tolƣandur.
9 Med henne velsignar me Herren og Faderen, og med henne bannar me menneski som er skapte etter Guds bilæte.
Biz tilimiz bilǝn Pǝrwǝrdigar Atimizƣa xanu-tǝxǝkkür ⱪayturimiz, wǝ yǝnǝ uning bilǝn Hudaning obrazida yaritilƣan insanlarni ⱪarƣaymiz.
10 Or same munnen kjem det velsigning og banning. Dette må ikkje vera so, mine brør!
Demǝk, ohxax bir eƣizdin ⱨǝm tǝxǝkkür-mubarǝk ⱨǝm lǝnǝt-ⱪarƣax qiⱪidu. I ⱪerindaxlirim, bundaⱪ bolmasliⱪi kerǝk!
11 Kann då kjelda gjeva søtt og beiskt vatn ut or same uppkoma?
Bir bulaⱪ ohxax bir kɵzdin birla waⱪitta tatliⱪ ⱨǝm ⱪirtaⱪ su qiⱪiramdu?
12 Mine brør, kann då eit fiketre bera oljebær, eller eit vintre fikor? So kann ikkje heller ei salt kjelde gjeva søtt vatn.
I ⱪerindaxlirim, ǝnjür dǝrihi zǝytunning mewisini bǝrmǝydu, yaki üzüm teli ǝnjürning mewisini berǝlǝmdu? Ⱨǝm tuzluⱪ [bulaⱪ] tatliⱪ sunimu qiⱪiralmaydu.
13 Kven er vis og vitug imillom dykk? Han må ved god ferd syna sine gjerningar i visdoms spaklynde.
Aranglarda kim dana wǝ pǝmlik? Pǝzilǝtlik yürüx-turuxidin u danaliⱪⱪa has bolƣan mɵmin-kǝmtǝrlik bilǝn ǝmǝllirini kɵrsǝtsun!
14 Men hev de beisk ovund og stridssykja i hjarto dykkar, so rosa dykk ikkje og ljug ikkje imot sanningi!
Lekin ǝgǝr ⱪǝlbinglarda aqqiⱪ ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ jedǝl-majira bolsa, ǝmdi yalƣan sɵzlǝr bilǝn ⱨǝⱪiⱪǝtni yoⱪⱪa qiⱪarmanglar, mahtanmanglar.
15 Den visdomen kjem ikkje ovantil, men er jordisk, sanseleg, djevelsk.
Bundaⱪ «danaliⱪ» ǝrxtin ǝmǝs, bǝlki dunyaƣa, insan tǝbiiyitigǝ has bolup, jin-xǝytandin kǝlgǝndur.
16 For der det er ovund og stridssykja, der er ugreida og alt det som vondt er.
Qünki ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ jedǝl-majira bolƣanla yǝrdǝ ⱪalaymiⱪanqiliⱪ wǝ ⱨǝrhil rǝzilliklǝr bolidu.
17 Men visdomen ovantil, han er fyrst og fremst rein, og dinæst fredsam, rimeleg, ettergjevande, full av miskunn og gode frukter, fri for tvil og fri for skrymt.
Lekin ǝrxtin kǝlgǝn danaliⱪ bolsa, u aldi bilǝn paktur, u yǝnǝ tinqliⱪpǝrwǝr, hux peil, baxⱪilarning pikrigǝ ⱪuliⱪi oquⱪ, rǝⱨimdil bolup, yahxi mewilǝr bilǝn tolƣan, uningda tǝrǝpbazliⱪ yaki sahtipǝzlik yoⱪtur.
18 Men rettferds frukt vert sådd i fred for deim som held fred.
Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ uruⱪliri tinqliⱪpǝrwǝrlǝr arisida qeqilip, tinqliⱪ iqidǝ mewǝ beridu.

< Jakobs 3 >