< Jakobs 2 >

1 Mine brør! Lat ikkje dykkar tru på vår Herre Jesus Kristus, den herleggjorde, hava det med seg, at de gjer skil på folk!
Vanyalukolo Vango ulwakuva mkumwitika uMutwa ghwitu Yesu kilisite, unyavuvaha vwooni, muvaghanaghe avanhu coming namungasalulaghe.
2 For um det kjem ein mann inn i dykkar samling med gullring på fingeren og i skinande klæde, men det og kjem ein fatigmann i skitne klæde,
Tuiti ndavule mulukong'ano lwinu ingile umunhu umhofu afwalile ni pete sa sahabu, Kange ingile umunhu unkotofu afwalile amenda ghano ghasakile,
3 og de ser på honom som hev den skinande klædnaden, og segjer til honom: «Set du deg her i god sess!» og de segjer til den fatige: «Statt du der, eller set deg nedfor fotskammelen min!» -
pe muntengelele vunofu juno afwalilile muti, “Uve ghukale apa pavunofu”neke mumbule unkotofu jula multi, “uve iima apa,” nambe ghukale pasipasi apa pamaghulu ghango.
4 gjer de ikkje då skilnad hjå dykk sjølve og dømer etter vonde tankar?
Asi, uluo naluvonia kuuti munsalula avanhu, navu vulamusi vwuinu vulongosivua na masaghe ghiinu mavivi?
5 Høyr no, mine kjære brør! Hev ikkje Gud valt ut dei fatige i denne verdi til å vera rike i tru og ervingar til det riket han hev lova deim som honom elskar?
Vanyalukolo vango vaghanike, mumlikisie, avasaluile avakotofu ava muiisi, vave vamofu milwitiko na kuva vahasi vava vutwa vuno alyavalaghile vaano vamughanile?
6 Men de hev vanæra den fatige. Er det ikkje dei rike som trælkar dykk, og som dreg dykk fram for domstolarne?
Nike umuue mukuvalenapula avakotofu! Asi, avamofu navevano vikuvapumusia umue name pikuvatwala pavuhighi?
7 Spottar ikkje dei det gode namnet som de er kalla med?
Asi, avamofu navevano vikulijova fiivi ilitavua ilinofu ilyajuno umue mukemelelua?
8 I sanning, um de uppfyller den kongelege lov etter skrifti: «Du skal elska din næste som deg sjølv, » so gjer de vel;
Kuuluo, nave muvingilila ululaghilo lwa ntwa ndavule lilembilue mumalembe amimikekuuti, “Muvomba vunono.
9 men gjer de skil på folk, so gjer de synd, og lovi refser dykk som lovbrjotarar.
Looli nave msalula avanhu vamo avakuvaghana muvomba inyivi, muhighue ulwakuva mulivahosi.
10 For den som held heile lovi, men snåvar i ein ting, han hev vorte saka i alt.
Nave umunhu ivingilila sooni, niike idenya ululaghilo lumo lwene, ujuo iiva adenyile indaaghilo sooni.
11 For han som sagde: «Du skal ikkje driva hor, » han sagde og: «Du skal ikkje slå i hel.» Um du då ikkje driv hor, men slær i hel, so hev du vorte ein lovbrjotar.
Uwakuva uNguluve juno aviikile uulaghilo luno lwiti, “Ulakukilagha,” kange wejuno alyajovile, “Nungabudaghe.” nave nuvwafuke, Nave ghubuda, ghuuvaghuuva udenyile indaghilo.
12 Tala so og gjer so som dei som skal verta dømde etter fridoms lov!
Liino mujovaghe na kuvingililandavule vavo valipipi pihighua nu luhighilo luno lukutupeela kuva vaavuke.
13 For domen skal vera miskunnlaus yver den som ikkje hev gjort miskunn; men miskunn rosar seg mot domen.
Ulwakuva uvuhighi vukwisa kisila lusungu kuvano navaale nulusungu. urusungu luhumila pavuhighi.
14 Kva gagnar det, mine brør, um nokon segjer at han hev tru, når han ikkje hev gjerningar? Kann vel trui frelsa honom?
Kuli vunono Viki, Vanyalukolo vango, nave umuunhu iiti ali nulwitwiko neke naihufia mu maghendele ghaake, ulwitiko lwake luli luvumbulilo luki?
15 Um ein bror eller ei syster er nakne og vantar føda for dagen,
Asi ulwitiko ndavule uluo ndeponu lukumpoka? Ndavule unyalukolo wakighosi nave wakidala mughaji ghwa menda nambe kyakulia kya jatu,
16 og ein av dykk segjer til deim: «Gakk i fred, verm dykk og et dykk mette!» men de ikkje gjev deim det som likamen treng, kva gagnar so det?
pe jumonga mulyumue akavavuule atii, “Lutagha nulutengano, mwotaghe umwoto na kulia vunofu,”niiki namukukuvatanga fino baghilue mu m'bili, uluo luvumbulila kiki?
17 Soleis og med trui: hev ho ikkje gjerningar, so er ho daud i seg sjølv.
Fye lulivuo, ulwitiko lwene, nave naruhufia amaghende amanofu, lufwile.
18 Men ein kann segja: «Du hev tru, og eg hev gjerningar. Syn meg di tru utan gjerningar, og eg skal syna deg mi tru av mine gjerningar!
Lino umuunhu jumonga ndepoonu iiti, “Ulinulwitiko, najune nilinili namaghendele amanofu.” Unihufie ulwitiko lwako ulusila maghendele, najune nikukuhufia ulwitiko lwango ulunyamaghendele ghango amanofu.
19 Du trur at Gud er ein; du gjer rett. Djevlarne trur og det og skjelv.»
Vitike kuuti kwale uNguluve jumbo; uli nuvulweli. Nike amapepo ghikwitika vule vule kuno ghitetema nuludwesi.
20 Og vil du vita det, du dårlege menneskje, at trui er nyttelaus utan gjerningar?
Asi ghulonda pikagula, uve ghwe munhu ulinjasu, ndavule ulwitiko uluo kisila maghendelelo ghano ghaghanilue?
21 Abraham, vår far, vart ikkje han rettferdiggjord ved gjerningar, då han ofra Isak, son sin, på altaret?
Asi nawe nkuulu ghwitu u Abrahamu alyambalile ihaki kumaghendele ghano alyantavuile unswambe u Isaka pakitekelelo?
22 Du ser at trui verka saman med hans gjerningar, og at trui vart fullkomi ved gjerningarne,
Lino mulolile ulwitiko ulwaa Abraham vule luvombike mumaghendele ghaake, muuluo ulwitiko lwake lukakwilana vwimila amaghendele ghake.
23 og skrifti vart uppfyllt, som segjer: «Men Abraham trudde Gud, og det vart rekna honom til rettferd, » og han vart kalla Guds ven.
Uluo uluo lukakwilanisia amalembe amimike Ghana ghiiti, “U Abraham alyamwimike u Nguluve, ulwitiko lweluno lukampelela uNguluve am'balile kuuti mugholofu pa Mason ghake, muuluo uNguluve akantambula uAbrahamu kuuti mumanyaani ghwaake.
24 De ser då, at eit menneskje vert rettferdiggjort ved gjerningar og ikkje berre ved tru.
Lino mulolaghe mulolaghe kuuti umunhu ivalilua kuuva mugholofu vwimila amaghendele ghaake amanofu, nakwekuti vwimila ulwitiko lwene.
25 Like eins og med skjøkja Rahab: vart ho ikkje rettferdiggjord ved gjerningar, då ho tok imot sendemennerne og slepte deim ut ein annan veg?
Fyelulyale naju Lahabu umughenda mwalu, alyavalilue kuuva mugholofu vwimila amaghendele ghaake amanofu, pano alyavuupiile avanhu vano valyasung'ilue, akavasoona vakile isila ijinge?
26 For liksom likamen er daud utan ånd, so er og trui daud utan gjerningar.
Lino ulwitiko kisila maghendele amanofu, lufwileluuva ndavule umfimba unsila vwuumi.

< Jakobs 2 >