< Jakobs 1 >

1 Jakob, Guds og Herren Jesu Kristi tenar, helsar dei tolv ætterne som er spreidde i framande land.
Neni Yakobu, ntumintumi gwa Mlungu na gwa Mtuwa Yesu Kristu, nuwalembera mwenga makabila lilongu na mawili ga Israeli yagaweriti kila pahala pasipanu! Nuwalamsiya.
2 Haldt det for berre gleda, mine brør, når de kjem ut i ymse freistingar,
Walongu wangu, muliholi kuwera na nemeleru nakamu pampatwa na majeru ga ntambu yingiyingi,
3 etter di de veit at prøvingi av dykkar tru verkar tolmod!
muvimana handa kujerwa kwa njimiru yenu hayiwapanani uhepelera.
4 Men tolmodet må føra til fullkome verk, so de kann vera fullkomne og heile og ikkje vanta noko.
Muweri na unakaka kuwera uhepelera wenu hawumalili lihengu mngati mwenu, mpati kuwera teratera na wagangamala pota kupungukiwa shoseri.
5 Men dersom nokon av dykk vantar visdom, so bede han Gud, han som gjev alle viljugt og utan vondord, og han skal få.
Kumbiti handa yumu gwenu kahera luhala, su kafiruwa kumluwa Mlungu, nayomberi hakamupanani, toziya Mlungu kawapanani woseri kwa uvuwa na kwa mawoku mawili.
6 Men han må beda med tru og ikkje tvilande; for den som tvilar, er liksom havbåra, som vert rørd og rugga av vinden.
Kumbiti kafiluwa kuluwa kwa njimiru pota na shashatika. Muntu yakawera na shashatika ndo kawera gambira makupala ga mubahali, geni gasukumwa na kwaswakwaswa na lipuga.
7 For ikkje må det menneskjet tru at han skal få noko av Herren,
Su muntu yakawera na maholu gingi, nakalihola kuwera kapata shoseri shilii kulawa kwa Mtuwa.
8 slik ein tvihuga mann, ustød på alle sine vegar.
Toziya muntu yakawera na maholu gingi, kagalambuka galambuka munjira zyakuwi.
9 Men den låge broren rose seg av sin høgleik,
Mlongu yakawera muhushu, kafiruwa kunemelera kwa kukweniziwa kwakuwi,
10 og den rike av sin lågleik; for han skal kverva burt som blomen på graset:
nayomberi mlunda kafiruwa kunemelera kwa kusulusiwa kwakuwi, toziya mlunda hakawuki gambira uluwa wa kuntundu.
11 Soli gjekk upp med sin hite og gjorde graset turt, og blomen på det fall av, og hans fagre åsyn vart øydelagd. Soleis skal og den rike visna på sine vegar.
Mshenji gulawira na kwa livuki lyakuwi likalipa liyumiziya vimeru, na uluwa wakuwi utuluka na uherepa wakuwi woseri upera. Ntambu iraa ayi mlunda nayomberi akagamiziwi mumahengu gakuwi.
12 Sæl den mannen som held ut i freisting! for når han er prøvd, skal han få livsens kruna, som Gud hev lova deim som elskar honom.
Mbaka muntu yakasigala mwaminika mumajeru, toziya pakahepelera, hakanki lijenjeri lyakuwi, ukomu ulii Mlungu wakawalagiliti walii yawamfira.
13 Ingen må segja når han vert freista: «Eg vert freista av Gud; » for Gud er ikkje freista av det vonde, og sjølv freistar han ingen.
Handa muntu pakajerwa nakalonga, “Njerwa na Mlungu!” Toziya Mlungu hapeni kajerwi na ukondola, ama hapeni kamujeri muntu yoseri.
14 Men kvar ein vert freista når han vert dregen og lokka av si eigi lyst!
Kumbiti muntu kazyangalirwa pakanikwa na kugomuziwa na matamata zyakuwi zidoda.
15 sidan, når lysti vert med barn, ber ho synd; men når syndi er fullmogna, føder ho daude.
Shakapanu matamata payiwula ilera vidoda, na vidoda pavikamala vilera kuhowa.
16 Far ikkje vilt, mine kjære brør!
Walongu wangu yanuwafira, muntu nakawapayira!
17 All god gåva og all fullkomi gåva kjem ovantil frå faderen til ljosi, han som det ikkje er umbrøyte ved eller skiftande skugge.
Kila lifupu liherepa na lyalikamilika lilawa kumpindi kwa Mlungu Tati, yakanyawiti miweru yoseri yaiwera kulyera. Mlungu hapeni kagalambuki ama kuwera na ntambu ya kugalambuka.
18 Etter sin vilje hev han født oss ved sannings ord, so me skulde vera ei fyrstegrøde av hans skapningar.
Kwa kufira kwakuwi mweni katupananiti ukomu kwa shisoweru shakuwi shanakaka, su tuweri gambira mabenu ga kwanja pakati pa viwumbi vyakuwi.
19 Det veit de, kjære brør! Men kvart menneskje vere snar til å høyra, sein til å tala, sein til vreide,
Walongu wangu yanuwafira, mushiholi shisoweru ashi, kila muntu kapikaniri kamkamu, kumbiti nakalopokera kulonga ama kukalala.
20 for ein manns vreide verkar ikkje det som er rett for Gud.
Muntu yakawera na maya kaweza ndiri kutenda galii yagamfiriziya Mlungu yagawera ga nakaka.
21 Legg difor av all ureinskap og alt som er att av vondskap, og tak med spaklynde imot ordet som er innplanta i dykk, og som er megtigt til å frelsa sjælerne dykkar!
Hangu, muleki kutali vitwatira vyoseri vidoda na matendu madoda gavuwa gageneya, mumjimiri Mlungu na kwanka shisoweru shashiyalitwi mumyoyu mwenu, na shiweza kuwalopoziya.
22 Men vert slike som gjer etter ordet og ikkje berre høyrer det og dermed dårar dykk sjølve!
Namulipayira mwaweni kwa kupikinira hera shisoweru sha Mlungu, su mtendi ntambu yashilonga.
23 For dersom nokon høyrer ordet og ikkje gjer etter det, då er han lik ein mann som skodar sitt naturlege andlit i ein spegel;
Toziya muntu yakapikanira hera shisoweru pota kutenda ntambu yashilonga, kalifana na muntu yakalilola sheni shakuwi mweni mushiloleru.
24 han skoda seg sjølv og gjekk burt og gløymde straks korleis han såg ut.
Kalilolaga, shakapanu kagenda zyakuwi, na katepu kalyaluwa ntambu yakawera.
25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held ved med det, so han ikkje vert ein gløymsam tilhøyrar, men ein som gjer gjerningi, han skal vera sæl i si gjerning.
Kumbiti muntu yakalilola weri lilagaliru teratera lyaliwapanana wantu ulekeru, na yakendereya kulikolera, na kulipikanira ndiri hera na shakapanu kulilyaluwa, kumbiti kalitenda nakamu, muntu ayu hakatekelerwi mukila shintu shakatenda.
26 Dersom nokon meiner at han er ein gudsdyrkar, og ikkje tøymer tunga si, men dårar sitt eige hjarta, hans gudsdyrking er fåfengd.
Handa muntu pakalishera kuwera yomberi ndo muntu gwa njira ya kumfata Mlungu, kumbiti kaweza ndiri kululewelera lulimi lwakuwi, su kalipayira mweni, na njira yakuwi ya kumfata Mlungu yahera mota.
27 Ei rein og lytelaus gudsdyrking for Gud og Faderen er dette: å sjå til faderlause og enkjor i deira trengsla, å halda seg sjølv uflekka av verdi.
Njira yaiherepa ya kumfata Mlungu na yahera likosa kulongolu kwa Mlungu Tati ndo ayi. Kuwatanga washiwa na wakenja mutabu zyawu, na kulilolera weri weni nawudodisiwa pasipanu.

< Jakobs 1 >