Jakobs 1
1 Jakob, Guds og Herren Jesu Kristi tenar, helsar dei tolv ætterne som er spreidde i framande land.
ଞେନ୍ ଜାକୁବନ୍, ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଡ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାମର୍, ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିନ୍ ଅଡ଼େତ୍ତେ ଅଡ଼େନ୍ନେ ଏମ୍ମେଲନ୍ ଆଡ୍ରକୋତଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଲୋମ୍ତବେନ୍ ।
2 Haldt det for berre gleda, mine brør, når de kjem ut i ymse freistingar,
ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସର୍ଡାନାବା ।
3 etter di de veit at prøvingi av dykkar tru verkar tolmod!
ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଆଡିଡ୍ ଡେନ୍ ଡର୍ନେଲୋଙନ୍ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଏର୍କିକ୍କିଡ୍ନେନ୍ ଡକୋଲନ୍ବୋ ଡେନ୍, ସନଏନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ଗୋଗୋୟ୍ତେ, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନା ।
4 Men tolmodet må føra til fullkome verk, so de kann vera fullkomne og heile og ikkje vanta noko.
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆତନିକ୍କି ଜାୟ୍ ସଏଲେ ଏଡକୋଲନ୍ ଡେନ୍, ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଅଃନ୍ନସୋୟ୍ବେନ୍ ଆରି ମରଙ୍ତବେନ୍ ।
5 Men dersom nokon av dykk vantar visdom, so bede han Gud, han som gjev alle viljugt og utan vondord, og han skal få.
ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆ ଗିଆନ ଅସୋୟ୍ ଡକୋଏନ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ପାର୍ତନାନେତୋ, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗିଆନନ୍ ତିୟ୍ତେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆ ଡୋସା ଏର୍ଞନମନ୍ କାନକାରମ୍ଡାଲେ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ତଜି ।
6 Men han må beda med tru og ikkje tvilande; for den som tvilar, er liksom havbåra, som vert rørd og rugga av vinden.
ବନ୍ଡ ଏପାର୍ତନାଲନ୍ ଆଡିଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଏର୍ଡାଲ୍ଗଡ୍ଲେ ଡର୍ନେନ୍ ବାତ୍ତେ ପାର୍ତନାନାବା, ଆନା ଡାଲ୍ଗଡ଼୍ତେ, ଆନିନ୍ ରିଙ୍ଗେନ୍ ବାତ୍ତେ ଆପ୍ରାଙ୍ରିଂତେନ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ଆ ଇଡ୍ଡୋୟ୍ଡା ଅନ୍ତମ୍ ।
7 For ikkje må det menneskjet tru at han skal få noko av Herren,
ଏତ୍ତେଗନ୍ ଆ ମନ୍ରା ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଞାଙ୍ତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆସାଡଙ୍ନେ ତଡ୍ ।
8 slik ein tvihuga mann, ustød på alle sine vegar.
ଆନିନ୍ ବାଗୁ ମନ୍ନାମର୍, ଆନିନ୍ ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ତଙର୍ଲୋଙ୍ ସତଙ୍ ତଡ୍ ।
9 Men den låge broren rose seg av sin høgleik,
କ୍ରିସ୍ଟ ଡର୍ନେମରନ୍ ଆମଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ପୁରାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ମରଙ୍ଲେ ଆପ୍ରାଙ୍ତେନ୍ ଆସନ୍ ଦର୍ପନେତୋ ।
10 og den rike av sin lågleik; for han skal kverva burt som blomen på graset:
ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଆନିନ୍ ଆଡୋଲେୟ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆଡିଡ୍ ଦର୍ପନେତୋ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଜିଙନ୍ ଆ ତାର୍ବା ଅନ୍ତମ୍ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଉୟଙ୍ତେ ।
11 Soli gjekk upp med sin hite og gjorde graset turt, og blomen på det fall av, og hans fagre åsyn vart øydelagd. Soleis skal og den rike visna på sine vegar.
ଓୟୋଙନ୍ ଆ ଜାଞ୍ଜି ବାତ୍ତେ ଅଜିଙଞ୍ଜି ଅସର୍ତେ, ତି ଆ ତାର୍ବାନ୍ ଉୟଙାୟ୍ତେ, ଆରି ଆମନନଙନ୍ ଅବୟ୍ ତଡ୍ ଡେତେ, ତିଅନ୍ତମ୍, ଗମାଙ୍ମରନ୍ ନିୟ୍ ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ଲନୁମ୍ଲୋଙନ୍ ମଗାଡ୍ତେ କି ବଡିନ୍ନା ବଞେତ୍ତେ ।
12 Sæl den mannen som held ut i freisting! for når han er prøvd, skal han få livsens kruna, som Gud hev lova deim som elskar honom.
ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ସଏଲେ ଡକୋତନ୍, ଆନିନ୍ ମନଅଁୟ୍ଡମ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତି ଆ ମନାଲ୍ମାଲ୍ ସିଲଡ୍ ଜିନୟେନ୍ ଡେନ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଙ୍ଗା ରନୁବ୍ବବ୍ ତିୟ୍ତବେନ୍ ଗାମ୍ଲେ ବାସାଲନ୍, ଆନିନ୍ ତି ଆ ରନୁବ୍ବବ୍ ଞାଙ୍ତେ ।
13 Ingen må segja når han vert freista: «Eg vert freista av Gud; » for Gud er ikkje freista av det vonde, og sjølv freistar han ingen.
ଆନ୍ନିଙ୍ ଆମଙ୍ ତନୋର୍ତୋରନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଡେନ୍, କେନ୍ଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅବ୍ଡିସୟ୍ଡଙ୍ ତଡ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଏର୍ମନଙ୍ଲୋଙ୍ ଅଃତ୍ତୋର୍ନେ, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ନିୟ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃତ୍ତୋରେ ।
14 Men kvar ein vert freista når han vert dregen og lokka av si eigi lyst!
ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍ ଆନିଃୟମ୍ ବାତ୍ତେ ତୋର୍ଡମ୍ତଞ୍ଜି କି ଇର୍ସେ କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଅସେଡ୍ତଜି ।
15 sidan, når lysti vert med barn, ber ho synd; men når syndi er fullmogna, føder ho daude.
ମନଙ୍ତଡନ୍ ଆନିଃୟମ୍ ତିଲ୍କୋଡ୍ତେ କି ଇର୍ସେନ୍ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍, ଆରି ତି ଆ ଇର୍ସେ ଗୋଗୋୟ୍ଡାଲେ ରନବୁନ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍ ।
16 Far ikkje vilt, mine kjære brør!
ଏ ଡନୁଙ୍ୟମ୍ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍ଞେଞ୍ଜି, ଏକଣ୍ଡାୟ୍ଡମ୍ଡଙ୍ନେ ।
17 All god gåva og all fullkomi gåva kjem ovantil frå faderen til ljosi, han som det ikkje er umbrøyte ved eller skiftande skugge.
ଅଡ଼୍କୋ ମନଙ୍ ତନିୟ୍ତିୟନ୍ ଡ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ମନଙ୍ ତନିୟ୍ତିୟନ୍ ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆପେୟ୍ଲେନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ସନାଆରଞ୍ଜି ଆ ଗନବ୍ଡେଲ୍ମର୍, ଆନିନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଅଃବ୍ବାର୍ନେ କି ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଉମ୍ମୁଲନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ ।
18 Etter sin vilje hev han født oss ved sannings ord, so me skulde vera ei fyrstegrøde av hans skapningar.
ଆନିନ୍ ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍ ଇନିଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଗବ୍ଡେଲେନ୍, ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଜଅ ଅନେମ୍ମେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମନ୍ ବାତ୍ତେ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ଡେଲ୍ଲଙ୍ଲନ୍ ।
19 Det veit de, kjære brør! Men kvart menneskje vere snar til å høyra, sein til å tala, sein til vreide,
ଏ ଡନୁଙ୍ୟମ୍ଡମ୍ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍ଞେଞ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କେନ୍ଆତେ ଜନାବେନ୍ତୋ; ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲଅମ୍ଡଙ୍ବା, ଲବିଡ୍ଡା ବର୍ନାବା, ଏଲବରାବ୍ଡଙ୍ନେ ।
20 for ein manns vreide verkar ikkje det som er rett for Gud.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ବନ୍ଡ୍ରାବ୍ ବାତ୍ତେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡରମ୍ମ କାବ୍ବାଡ଼ା ଅଃଡ୍ଡେଏ ।
21 Legg difor av all ureinskap og alt som er att av vondskap, og tak med spaklynde imot ordet som er innplanta i dykk, og som er megtigt til å frelsa sjælerne dykkar!
ତିଆସନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଡ ମନଙ୍ତଡନ୍ ଆ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେଜି ଅମ୍ରେଙ୍ବା, ଆରି ଆନିନ୍ ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ ଉଗର୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଗୁଏନ୍, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡୋବ୍ଡୋବନ୍ ଆସନ୍ ବୋର୍ସା ଡକୋ, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲବ୍ଗଃଡମ୍ଲନ୍ ଜାବା ।
22 Men vert slike som gjer etter ordet og ikkje berre høyrer det og dermed dårar dykk sjølve!
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆମ୍ୱେନ୍ଡମ୍ ଏକଣ୍ଡାୟ୍ଡମ୍ଡଙ୍ନେ, ଞନଙ୍ଞଙ୍ବରନ୍ ସତ୍ତର୍ ଏଅମ୍ଡଙେନ୍ ତୁମ୍ ଡେନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ, ତି ଞନଙ୍ଞଙ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଲନୁମ୍ନାବା ।
23 For dersom nokon høyrer ordet og ikkje gjer etter det, då er han lik ein mann som skodar sitt naturlege andlit i ein spegel;
ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଞନଙ୍ଞଙ୍ବର୍ ସତ୍ତର୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତେ, ଆନିନ୍ ତି ଞନଙ୍ଞଙ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଃଲ୍ଲନୁମ୍ନେ, ଆନିନ୍ ଡନପଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ଆଗ୍ରିୟ୍ତେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଅନ୍ତମ୍ ଡେତେ ।
24 han skoda seg sjølv og gjekk burt og gløymde straks korleis han såg ut.
ଆନିନ୍ ମନଙ୍ଡମ୍ ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ତଙ୍ମଡ୍ତନ୍, ବନ୍ଡ ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ଜିରେନ୍ ଡେନ୍, ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ଏଙ୍ଗାଗୋ ଡକୋ ତିଆତେ ଆନିନ୍ କରୋଡାତେ ।
25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held ved med det, so han ikkje vert ein gløymsam tilhøyrar, men ein som gjer gjerningi, han skal vera sæl i si gjerning.
ବନ୍ଡ ମନ୍ରାନ୍ ଇନ୍ସୟ୍ଲୁମନ୍ ଆସନ୍ ଅବୟ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଡକୋ, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ତିଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଅଃକ୍କରୋଡାଏ, ଆରି ସମ୍ପରା ଉଗରନ୍ ବୟନ୍ ତେତ୍ତେ ଲବ୍ଡୟ୍ଡାଲନ୍ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ତନେ, ତି ଆ ମନ୍ରା ଆସିର୍ବାଦନ୍ ଞାଙ୍ତେ ।
26 Dersom nokon meiner at han er ein gudsdyrkar, og ikkje tøymer tunga si, men dårar sitt eige hjarta, hans gudsdyrking er fåfengd.
ଆନ୍ନିଙ୍ ଅବୟ୍ନେ ଡରମ୍ମମର୍ ଗାମ୍ଡମ୍ତନେ, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଆଲାଙନ୍ ଜୁଲନ୍ ଜାବ୍ଲନ୍ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଲୋ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆ ଡରମ୍ମ ଲନୁମନ୍ କାଜ୍ଜାନ୍ ମୋସ୍ସାତେ, ଆରି ତି ଆ ମନ୍ରା ଆନିନ୍ଡମ୍ କଣ୍ତାୟ୍ଡମ୍ତନ୍ ।
27 Ei rein og lytelaus gudsdyrking for Gud og Faderen er dette: å sjå til faderlause og enkjor i deira trengsla, å halda seg sjølv uflekka av verdi.
ଆକୋନ୍ରାମରଞ୍ଜି ଡ ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜି ଅରିର୍ସୋୟମ୍ଡାନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସଙ୍କଡ଼େବାଜି, ଆରି କେନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ପରାନ୍ସାତ୍ତି କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ସିଲଡ୍ ଆବ୍ବୟ୍ଲନ୍ ଡକୋନାବା, କେନ୍ ଆ ଡରମ୍ମ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ ମନଙ୍ଡମ୍ ଆରି ମଡ଼ିର୍ଡମ୍ ଗିୟ୍ତାତେ ।
