< Esaias 8 >

1 Og Herren sagde til meg: «Tak deg ei stor tavla og skriv med menneskjeskrift: Brå-herfang Snøgg-ran!
Hagi anante Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Kagra ra avontafe eritenka, ana avontafepina avo zotareti amatfama hu'are ranra avompinti, Maher-Salal-Has-Bazie hunka krento.
2 Og eg vil taka meg pålitande vitne: presten Uria og Zakarja Jeberekjason.»
Hagi ana avoma negrana nanekenema eme keteke huama'ma hana'a netre'na, pristi ne' Uriane, Jeberekia nemofo Zekaraiakizini huznantanena emani'neke kegaha'e.
3 Og eg gjekk inn til profetkona, og ho vart umhender og fekk ein son. Og Herren sagde til meg: «Gjev han namnet: Brå-herfang, Snøgg-ran.
Hagi anankema hutege'na a' ni'amo'a kasnampa a'kina agrane umasogeno amu'ene huno ne' mofavre kasente'ne. Ana higeno Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Ana mofavremofona Maher-Salal-Has-Bazi'e hunka agi'a antemio hu'ne.
4 For fyrr guten kann segja «far» og «mor», skal rikdomarne i Damaskus og herfanget frå Samaria berast fram for kongen i Assyria.»
Na'ankure ana mofavremo'a nena huno nenfage nenrerage huno kea osu'nesnigeno, Damaskasi kuma'ene Sameria kumapinti fenozana, Asiria kini ne'mo ha' eme huzamagatereno ana maka erino mopa'arega vugahie.
5 Og Herren tala framleides til meg og sagde:
Hagi mago'ene Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,
6 «Av di dette folket vanvyrder Siloahvatnet som renn so stilt, og hev sin hugnad i Resin og Remaljasonen,
Siloa timo'ma akoheno fru huno'ma eneviaza hu'na Nagra Ra Anumzamo'na ama vahera fru huzmante'na neoanagi, zamagra anazana ke amara osu'za zamefi hunenami'za kini ne' Resinine Remalia nemofo Israeli kini ne'enena razampi antahi musena huznante'naze.
7 sjå, difor let Herren koma yver deim det stride og velduge vatnet frå Storelvi - assyrarkongen og all hans herlegdom - og ho skal stiga yver alle trømarne og fløyma yver alle strenderne sine.
E'ina hu'negu tamagerfa hu'na, Nagra Ra Anumzamo'na Asiria kini nera hunte'nugeno, Yufretisi rantimo'ma tusi ti hageno ne-eno ana maka'zama refite vagareaza huno, rama'a sondia vahe'ane eno hara eme huzmantegahie.
8 Ho skal trengja seg fram i Juda, fløda yver og breida seg og nå folk under hoka, og med sine velduge vengjer skal ho fylla ditt land, vidt og breidt, Immanuel!»
Hagi timo hageno ne-eno vahe'ma eme azeri anakrigeno anankempi eme atreaza huno, ana maka Juda mopafina ha' vahe'moke'za mani avitegahie huno hu'ne. Ana hu'neanagi [Imanueli] Ra Anumzamo'a tagrane mani'neankino, Agra agekona rutareno mopatamia refiteno kegava hugahie.
9 Bråka berre, de folkeslag, de skal brotna. Lyd etter, alle land langt burte! Bu dykk til strid! de skal brotna.
Hagi ha' vahetima tva'onte'ene afete'enema mani'naza vahe'mota tamagesa anteta antahiho, tamagra sondia vahetamia eri tru hutma hara eme hurantegahaze. Hianagi kasamreta hara osnage'za, tamagrira tamahe'za rehapatitregahaze.
10 Legg upp råd! ho skal verta til inkjes. Gjer avtale! han skal ikkje få framgang. For med oss er Gud.
Tamagra atru hutma e'ina hugahune hutma kea anakigahaze. Hianagi ana nanekemo'a nena'a fore osuno, amne zankna hugahie. Na'ankure Ra Anumzamo'a tagrane mani'ne.
11 For so sagde Herren til meg, då handi hans greip meg med magt, og han vara meg imot å ganga same vegen som dette folket:
Hagi Ra Anumzamo'a hankavenentake azanuti nagofetu nenteno koro ke hunanteno, kagra ama vahe'mokizmi zamavu zamavara amagera onto huno huhankavetino nehuno, amanage hu'ne.
12 De skal ikkje kalla samansverjing alt det som dette folket kallar samansverjing, og ikkje ottast det som det ottast, og de skal ikkje skjelva.
Ama vahe'mo'za hu'za, mago'a vahe'mo'zama Juda vahe'ma zamazeri haviza hunaku ke ananekizema hu'zama hanaza nanekegura, tamage huta korora osiho. Ana nehuta zamagrama koro'ma nehazaza huta, koro'ma hanaza zantera tamagra korera osiho.
13 Nei, Herren, allhers drott, skal de halda heilag, honom skal de ottast, og for honom skal de skjelva.
Hianagi hanavenentake Ra Anumzamo'a huno, tamagrama keta antahitama hanazana Nagrikura ruotage hu'nea Ra Anumzana mani'ne hutma nentahita, Nagrikuke korora hiho.
14 Han skal verta ein heilagdom og ein støytestein og ein bergstabbe til fall for båe Israels hus, ei snare og ei gildra for Jerusalems-buarne.
Ana hu'neanki'na Nagra fra'maki havega mani'ne'na, Israeline Juda vahetera ra kampi mago tanafa'ma hu'za masesaza havegna hu'na mani'nesnuge'za, maka vahe'mo'za tanafa hu'za masegahaze. Ana nehu'na Jerusalemi kumapima mani'naza Israeli vahetera kukone krifumo zamazeriankna hu'na kama vanoma hanafina manigahue.
15 Og mange skal snåva og falla og skamslå seg, sitja fast i fella og verta fanga.
Hagi ana hu'nesnuge'za maka vahe'mo'za ana have agofetu tanafa hu'za masesage'za zamazeriza kina rezmantegahaze.
16 Legg vitnemålet umbunde og læra forsigla i hjarta åt læresveinarne mine!
Hagi nagra Aisaia'na, Ra Anumzamo'ma nanekema nasamige'nama krentoa avontafera erigite'na, ana agofetura nazanko avona antete'na namage'ma [disaipol] nentaza nagara zami'noe.
17 Eg ventar på Herren, han som løyner si åsyn for Jakobs hus; på honom vonar eg.
Hagi nagra Israeli vahe'ma amefima huzami'nea Ra Anumzamofonku avega ante'na mani'nena agrite amuhara hugahie.
18 Sjå, eg og borni som Herren hev gjeve meg, me er teikn og varsel i Israel frå Herren, allhers drott, som bur på Sionsfjellet.
Saioni agonafima nemania Hankavenentake Ra Anumzamo, nagranema amama mani'naza mofavreramina nami'ne. E'ina hu'neankino tagri'ma tatregetama mani'nonana, Israeli vahete'ma henkama erifore'ma hania zantamimofonte mago avame'zankna huta menina mani'none.
19 Men når dei segjer til dykk: «Søk til draugemanarar og spåvette, som kviskrar og mullar, » so svara: «Skal ikkje eit folk søkja til sin Gud? Skal dei frega ut dei daude for dei livande?»
Hanki mago'a vahe'mo'za tamagrikura hu'za, sumisumi'ma nehu'za fri vahe hankro'enema keagama nehaza vahete vuta antahintahi ome eriho hu'zama nehazana, inankna huno fri'nenia vahe'mo'a kasefa'ma huno mani'nea vahera antahintahia amigahie? Na'a hunege'za vahe'mo'za Anumzamofontega nunamuna hu'za antahia nonkaze?
20 «Til læra, til vitnemålet!» Segjer dei ikkje soleis, skal dei vera utan morgonrode.
Vahe'mo'zama keagama hanafima, Anumzamofo kasegene trakemo'ma hu'nenia kante'ma ante'zama keagama osnazana, e'i ana vahe'mo'za hanizampi mani'naze.
21 Dei skal flakka umkring i landet plåga og hungrande, og i sin hunger skal dei harmast og banna sin konge og sin Gud. Og dei skal skoda upp,
Tusi zamata negrina zamagakura nehanage'za, kokankoka ama mopafina vano vano hugahaze. Zamagazamo'ma tusizama hanige'za, eri zamarimpahe'za, kini zamimofone Anumza zamimofona huhaviza hugahaze. Ana nehu'za monafi zamavua ke nagamutegahaze.
22 og dei skal skoda ned på jordi; men sjå, der er naud og natt og myrker og angest. Ut i svarte natti er dei drivne.
Ana nehu'za mopafima kesnazana hazenke zamo'ene, atazamoke meni'geno korozamo zamazeri antrako hugahie. Ana hanigeno ana knazamo zamaretufeno hanizampi ome zamatregahie.

< Esaias 8 >