Esaias 66

1 So segjer Herren: Himmelen er min stol, og jordi mi fotskor. Kva hus vil de då byggja åt meg, og kvar skulde vera min kvilestad?

BAWIPA ni hettelah a dei, kalvan teh ka tahungnae bawitungkhung lah ao teh, talai teh ka khoktoungnae lah ao. Namaw im na sak pouh awh han. Namaw ka kâhatnae hmuen ao han.

2 Alt dette skapte eg med mi hand, og soleis vart alt dette til, segjer Herren. Den som eg vil sjå til, er den arme og hugbrotne, og den som skjelv for mitt ord.

Bangkongtetpawiteh, hete hnocawngca pueng teh, ka kut hoi ka sak teh, kaawmnaw doeh telah BAWIPA ni ati. Hateiteh, ka roedeng naw hoi muitha hoi pankângai e tami, ka lawk dawk ka pâyaw e tami hah ka khet han.

3 Slagta ein stut er som drep ein mann, ofra eit lamb som å tyna ein hund, ofra grjonoffer som ofra svineblod, brenna røykjelse som hylla ein avgud. Som dei hev valt sine eigne vegar, og dei likar si ufysna,

Maitotan ka thet e tami teh, tami ka thet e patetlah ao han. Tuca hoi thuengnae ka sak e tami teh, ui lahuen ka khoe e patetlah ao han. Tavai ka poe e tami teh, vok thi ka poe e patetlah ao han. Hmuitui ka thueng e tami teh, meikaphawk yawhawi ka poe e patetlah ao han. Mahoima lamthung ka kârawi e tami teh, panuettho e hno dawk a lungkahawi e patetlah ao han.

4 so vil eg og velja deira vanlukka og føra yver deim det som dei ræddast, for di ingen svara då eg ropa, og dei høyrde ikkje då eg tala, men gjorde det vonde i mine augo og valde det som eg ikkje lika.

Hottelah amahoima ka kâdum e hah ka rawi han. A taki e hno hah ahnimae lathueng ka pha sak han. Bangkongtetpawiteh, ka kaw nah apinihai na pato hoeh. Lawk ka dei teh thai awh hoeh. Hateiteh, ka mithmu vah, yonnae a sak awh teh, ka lunghawihoehnae hno hah a kârawi awh.

5 Høyr då Herrens ord, de som skjelv for hans ord! Dykkar brøder som hatar dykk, segjer, dei som støyter dykk burt for mitt namn skuld: «Lat Herren syna seg herleg, so me kan sjå dykkar gleda!» Men dei skal verta til skammar.

A lawk dawk ka pâyaw e naw, BAWIPA lawk thai awh haw. Nang ka hmuhma e na hmaunawngha, ka min kecu dawk nangmouh kahreknaw ni, na lunghawinae ka hmu thai awh nahanelah, BAWIPA teh pholennae awm seh telah ati awh, hateiteh a kaya awh han.

6 Høyr gnyen frå byen! Høyr omen frå templet! Høyr, Herren gjev sine fiendar lika for deira verk!

Khopui dawk hoi ruengruengtinae, Bawkim dawk hoi hramnae pawlawk, BAWIPA hramnae pawlawk, a tarannaw kakueplah moi a pathungnae pawlawk teh thai awh haw.

7 Fyrr ho vert barnsjuk, hev ho født, fyrr riderne kjem, hev ho fenge ein gut.

A pataw hoehnahlan a khe teh, von a pataw hoehnahlan camo a khe.

8 Kven hev høyrt um slikt? Kven hev sovore set? Kjem eit land til verdi på ein einaste dag? Kann eit folk verta født med ein einaste gong? For Sion vart barnsjuk og fødde med same sønerne sine.

Hot patet e teh apinimaw a thai boi. Hot patet e teh apinimaw a hmu boi. Hnin touh dawk hoi ram hah khe thai han na maw. Vaitalahoi miphun a tâco thai han na maw. Bangkongtetpawiteh, Zion ni a pataw tahma nah camo tang a khe.

9 Skuld’ eg opna morsliv og ei gjeva føding? segjer Herren. Eller gjeva føding, og so halda fosteret att? segjer din Gud.

Khenae tueng dawk tâcawt sak laipalah, ka o han na maw, telah BAWIPA ni ati. Ca khesakkung ni ca tawn sak hanelah pasoung laipalah ka o han maw, telah Cathut ni a ti.

10 Gled dykk med Jerusalem og jubla yver henne, alle som hev henne kjær! Fegnast storleg med henne, alle de som ber sorg for henne!

Jerusalem ka lungpataw pueng, Jerusalem teh konawm khai awh. Ama kakhuinaw a ma lunghawikhai nateh konawm awh.

11 So kann de suga og mettast av hennar hugsvalande barm, so de kann drikka og kveikjast av hennar herlege rikdom.

Hottelah na teh awh pawiteh, ahnie sanu na net awh vaiteh na boum awh han. Ahnie tawnta e thung hoi rasat vaiteh, na nawm awh han.

12 For so segjer Herren: Sjå, eg leider fred til henne som ei elv, og herlegdomen hjå folki som ein fløymande bekk, og de skal få suga; dei skal bera dykk på armen, setja dykk på fanget og kjæla med dykk.

BAWIPA ni a dei e teh, roumnae palang patetlah thoseh, Jentelnaw e tawnta e teh ka lawng e tuiphuek tui patetlah thoseh, Jerusalem vah ka pha sak han. Nangmouh teh sanutui na net awh vaiteh, keng dawk tawmnae, khokpakhu dawk tawmnae hah na coe awh han.

13 Som mori trøystar sin son, soleis skal eg trøysta dykk, ja, i Jerusalem skal de få trøyst.

A manu ni a ca lung a mawng sak e patetlah nangmouh lung ka mawng sak han. Jerusalem khopui dawk lung na mawng sak awh han.

14 De skal sjå det, og hjarta dykkar skal fegnast, og beini dykkar skal friskna som graset, og merkast skal Herrens hand hjå hans tenarar, men hans harm er yver hans fiendar.

Hote na hmu awh toteh, na lung ahawi awh han. Na hrunaw hah ka hringsuep e thingkung patetlah a thao awh han. BAWIPA e a kut hnotithainae teh sannaw koe thoseh, a lungkhueknae teh a tarannaw koe a kamnue han.

15 For sjå, Herren kjem i eld, og hans vogner er som ein storm, hans vreide skal råka med brennande harm, hans trugsmål med logande eld.

Khenhaw! a lungphuennae ka patawpoung lah a kamnue nahane hoi, na yuenae hmaisaan patetlah a kamnue nahanelah, BAWIPA teh hmai rangleng hoi bongparui patetlah a tho han.

16 For Herren held dom med eld, og med sverdet sitt yver alt kjøt, og mange vert dei som Herren hev drepe.

Bangkongtetpawiteh, hmai hoi tahloi hoi, BAWIPA ni takthai hoi kahringnaw pueng lawk a ceng han. BAWIPA ni a thei e teh a pap poung han.

17 Dei som helgar og reinsar seg for hagarne etter ein som er midt millom deim, dei som svinekjøt et og ufysne dyr, ja myser, dei skal tynast alle i hop, segjer Herren.

Mahoima kâthoung sak hane hoi, mahoima kâkapek hanelah, takha koe kacetnaw, meikaphawknaw rahak vah, pou ka cet e, vokmoi hoi panuettho e moihnam moi ka cat e naw pueng cungtalah he a kahma awh han telah BAWIPA ni a ti.

18 Eg kjenner deira gjerningar og deira tankar. Den tid kjem då eg samlar alle folk og tungemål, og dei skal koma og sjå min herlegdom.

Bangkongtetpawiteh, a sak awh e hoi a pouk awh e ka panue, miphun tangkuem hoi lawk phunkuep tangkuem hah, ka pâkhuengnae tueng a pha han. Tho awh vaiteh ka bawilennae hah a hmu awh han.

19 Eg vil gjera eit teikn imillom deim, og nokre av deim som vert berga, vil eg senda til heidningfolki, til Tarsis og Pul og Lud, bogeskyttarane, til Tubal og Javan, til øylandi langt burte, som ikkje hev høyrt gjetordet um meg og ikkje hev set min herlegdom, og dei skal kunngjera min herlegdom millom folki.

Ahnimouh koe kamnuenae hah ka o sak han. Hahoi teh, ahnimouh rahak vah, rektapnae koehoi ka hlout e ka miphun tangkuem koe, Tarshish, Pul, licung longkawi e Lud, Tubal hoi Javan, ka min kamthangnae ka panuek boihoeh e naw koe, tuipui namran ahlanae koe ka thak han. Hottelah, Jentelnaw koe ka bawilennae a pâpho awh han.

20 Og dei skal koma med alle brørne dykkar frå alle folkeslagi til offergåva åt Herren, på hesteryggen, på vogner, i berestolar, på muldyr og på kamelar, upp til mitt heilage fjell i Jerusalem, segjer Herren, liksom Israels-borni kjem med offergåva i reine skåler til Herrens hus.

Hahoi Isarelnaw ni, kathounge hlaam hah thueng e hno lah BAWIPA e im dawk ouk a thokhai e patetlah miphunnaw pueng thung dawk hai na hmaunawnghanaw hah marang dawk hoi thoseh, leng dawk hoi thoseh, kâkayawt e van hoi thoseh, la dawk hoi thoseh, kalauk dawk hoi thoseh, Jerusalem mon kathoung dawk BAWIPA koe ouk a thueng awh e patetlah a thokhai awh han telah BAWIPA ni a ti.

21 Og jamvel av deim vil eg taka ut levitiske prestar, segjer Herren.

Hotnaw thung dawk hoi tami tangawn vaihma hoi Levihnaw hanelah ka la han telah BAWIPA ni a ti.

22 For liksom den nye himmelen og den nye jordi som eg skaper, skal standa for mi åsyn, segjer Herren, so skal og dykkar ætt og dykkar namn standa.

Bangkongtetpawiteh, kalvan katha hoi talai katha ka sak hane teh, ka hmalah ka kangning hane patetlah, na catounnaw hoi na min a kangning han telah BAWIPA ni a ti.

23 Kvar månad på nymånedagen og kvar vika på kviledagen skal alt kjøt koma og kasta seg ned for mi åsyn, segjer Herren.

Hahoi teh, hettelah han. Thapa a reinae koehoi bout a rei katha totouh, sabbath hnin hoi alouke sabbath hnin totouh moithangnaw pueng Kai bawk hanelah ka hmalah a tho awh han telah BAWIPA ni a ti.

24 Og dei skal ganga ut og sjå på liki åt dei menner som hev falle frå meg; for makken deira skal ikkje dauda, og elden deira skal ikkje slokna, og dei skal vera ei gruv for alt kjøt.

Tâcawt awh vaiteh, kai taranlahoi kâ kaeknaw e ro hah a khet awh han. Bangkongtetpawiteh, pâri hai dout thai hoeh ni teh hmai hai roum thai mahoeh. Tami pueng hanelah teh panuet a tho han.