Esaias 63
1 Kven er dette som kjem frå Edom, frå Bosra i raude klæde, so brikjen i bunaden sin, so staut i si store kraft? «Det er eg, eg som talar rettferd, som er megtig til å frelsa.»
“Dunu amo da Bosela moilai bai bagade Idome soge ganodini manebe da nowa dunula: ? Dunu amo da maga: me abula amoga gasisa: lili, gasawane mogodigili manebe da nowa dunula: ? Amo da Hina Gode, gasa bagade gaga: musa: esala. E da Ea hasalasu hou sisia: musa: maha.
2 Kvifor er bunaden din so raud, og klædi som trødde du vinpersa?
Ea abula da abuliba: le maga: me agoane gala. E da dunu amo da waini hano hamoma: ne waini fage ososa: gisa amo ea abula agoai ba: sa.
3 «Eg trødde persa åleine, og ingen av folki var med meg. So trødde eg på deim i vreide og trakka deim sund i min harm. Då skvatt deira blod på klædi mine, og eg sulka heile min klædnad.
Hina Gode da amane adole iaha, “Na da fifi asi gala waini fage agoane ososa: gi dagoi. Amola dunu afae da Na fidimusa: hame misi. Na da ilima ougiba: le, ili ososa: gi amola ilia maga: me da Na abula damana adagala: le ledo hamoi.
4 For ein hemnedag var i min hug, og mitt utløysingsår var kome.
Na dawa: i da eso amoga Na da Na fi gaga: musa: amola ilia ha lai ilima se imunusa: , amo ilegei eso da doaga: i dagoi.
5 Eg såg meg um, det var ingen som hjelpte, og eg undrast på at ingen meg studde, då hjelpte meg min arm, og min harm var meg til studnad,
Be dunu afae da Na fidimusa: hame esala amo ba: loba, Na da bagade fofogadigi. Be Na ougiba: le gasa lai dagoi, amola Na fawane da hasanasi dagoi.
6 og eg trakka ned folkeslag i min vreide og gjorde deim drukne i min harm, deira blod let eg renna på jordi.»
Na da ougili, fifi asi gala ilima ososa: gi, amola ili goudane wadela: lesi. Na da ilia esalusu maga: me osoboga sogadigi.”
7 Herrens miskunn vil eg prisa, Herrens storverk, etter alt det Herren hev gjort oss og hans store godleik mot Israels hus, som han viste deim i si miskunn og sin store nåde.
Na da Hina Gode Ea mae fisili asigidafa hou olelemu. E da nini bagadedafa fidibiba: le, na da Ema nodosa. E da Isala: ili fi dunu ilima hahawane hou bagade hamosu. Bai E da mae fisili asigilala, amola E da gogolema: ne olofosu dawa:
8 Han sagde: «Dei er mitt folk, trufaste borni.» Og han vart deira frelsar.
Hina Gode da amane sia: i, “Ilia da Na fi dunu. Ilia da Nama hame ogogomu.” Amaiba: le, E da ili bu se mae nabima: ne, ili gaga: i.
9 I all deira trengsla var ingi trengsla, hans åsyns engel frelste deim; i sin kjærleik og si milda han løyste deim ut, han tok deim upp, og han bar deim alle fordoms dagar.
A: igele dunu da ili hame gaga: i, be Hina Gode Hisu da ili gaga: i. E da ilima asigiba: le amola ili gogolema: ne olofomusa: dawa: beba: le, ili gaga: i. E da musa: mae fisili, ili ouligisu.
10 Men dei var stride og harma hans heilage ande, då gjordest han um til fiend’, sjølv stridde han mot deim.
Be ilia da Ea sia: higa: iba: le, Ema odoga: beba: le, E da da: i dioi galu. Amaiba: le, E da ilima ha laiwane hamoi amola ilima gegei.
11 Då fordoms dagar då tenkte hans folk på Moses: Kvar er han som deim førde or havet med sin buskaps hyrding? Kvar er han som gav deim i barmen sin heilage ande,
Be fa: no ilia da musa: hou bu dawa: i. Ilia da Mousese, Hina Gode Ea hawa: hamosu dunu, amo ea hou bu dawa: i, amola ilia da amane adole ba: i, “Hina Gode amo da musa: Ea fi dunu ouligisu dunu hanoga mae na dagoma: ne gaga: i, E da wali habila: ? Hina Gode Ea A: silibu Mousesema i, amo da habila: ?
12 som let fara ved Mose sida sin herlege arm, som kløyvde vatnet framfor deim, so han skapte seg eit æveleg namn,
13 han som førde deim gjenom djupet som ein hest yver heidi, so ikkje dei snåva?
Hina Gode da Ea gasaga, Mousese fidi. E da hano wayabo bagade afafane, Ea fi hahawane masa: ne, logo fodoi. Amo hamobeba: le, dunu huluane Ea gasa bagade Dio dawa: i galu. Amo Hina Gode da habila: ?” Hina Gode da Ea fi oule ahoabeba: le, ilia da sigua hosi defele, dafasu hame dawa: i galu.
14 Liksom buskapen gjeng ned i dalen, førde Herrens ande deim til ro; ja, so hev du ført ditt folk og skapt deg eit herleg namn.
Dunu da bulamagau amo nasegagi fago amoga oule ahoasea, ilia da helefisu ba: sa. Amo defele, Hina Gode da Ea fi dunu ilima helefisu i. E da Ea fi dunu oule asi, amola Ea hamobeba: le, ilia da Ea Dioba: le nodosu.
15 Skoda ned frå himmelen, sjå, frå din heilage, herlege bustad! Kvar er din brennhug, di kraft? Di rørsla i barmen, di miskunn held seg att imot meg.
Hina Gode! Di da Hebene soge amo ganodini hadigi amola moloidafa esala. Ninia hou ba: ma! Di da ninima asigibala: ? Dia gasa bagade hou da habila: ? Di da ninia hou gogolema: ne olofoma: bela? Ninima mae higa: ma!
16 For du er vår fader, for Abraham veit ikkje um oss, og Israel kjenner oss ikkje. Men du, Herre, er vår fader, «Vår utløysar» du heiter frå gamalt.
Di da ninia ada! Ninia aowalali amo A: ibalaha: me amola Ya: igobe amola da nini hame dawa: , be Di, Hina Gode, da ninia ada amola Di da eso huluane nini gaga: su.
17 Kvi let du oss vildra, Herre, frå dine vegar? Kvi gjer du vårt hjarta hardt, so me ikkje ottast deg? Vend att for dine tenarar skuld, for ætterne i din arvlut!
Ninia da eso huluane Dia logo fisimusa: dawa: lala. Be Di da abuliba: le ninia logo hame ga: sisala: ? Ninia da sia: mae nabawane, Di higasa amo ninia hamoma: ne, Di abuliba: le ninia hou agoane hamosala: ? Hina Gode! Di bu misa! Bai mogili ninia da Dia hawa: hamosa. Ninia mogili da eso huluane Dia fi esalu. Di ninima bu misa!
18 Eit lite bil hev ditt heilage folk havt si eiga, so trakka våre uvener ned din heilagdom.
Ninia ha lai dunu ilia da nini, Dia hadigi fi dunu, gadili sefasi dagoi. Ilia da Dia Debolo amoga ososa: gi dagoi.
19 Det hev vorte med oss som du aldri hadde rådt yver oss, som ditt namn hadde ei vore nemnt yver oss.
Be Di da ninima hamedafa ouligi, amo defele Di hamosa. Amola ninia da Dia fi dunu hame esalu, amo defele Dia da nini ba: sa.
