Esaias 62
1 For Sions skuld vil eg ikkje tegja; for Jerusalems skuld vil eg ei vera still, fyrr hennar rettferd kjem fram som solskin og hennar frelsa som brennande kyndel.
Na da Yelusaleme fi ilia dogo denesima: ne sia: mu. Na da sia: mae ouiya: le, e gaga: i dagoi amola ea hasalasu hou da gasi ganodini gamali agoane ba: sea fawane ouiya: mu.
2 Og folki skal sjå di rettferd og alle kongar din herlegdom, dei skal kalla deg med eit nytt namn, som Herrens munn skal nemna.
Yelusaleme! Fifi asi gala dunu huluane da dia hasalasu hou ba: mu. Ilia hina bagade dunu da dia hadigi ba: mu. Hina Gode Hisu da dima dio gaheabolo asulimu.
3 Du skal vera ei herleg krans i handi åt Herren, ei kongekruna i handi åt din Gud.
Di da Hina Gode Ea habuga noga: i agoai ba: mu.
4 Du skal ikkje heita «den forlatne» lenger, og ditt land ikkje heita «øydeland», men du skal heita «ho eg hev huglagt», og landet ditt «egtevivet»; for Herren hev hugnad i deg, og landet ditt skal verta egtevigt.
Dia dio da wali, “Fisiagai dagoi” amola Isala: ili soge dio da “Uda Fisiagai.” Be dia dio gaheabolo da “Gode da ema Hahawane Gala” ba: mu. Amola Isala: ili soge dio gaheabolo da “Uda Hahawane Lai Dagoi” ba: mu. Bai Hina Gode da dima hahawane gala, amola E da Isala: ili soge amoga egoa agoane ba: mu.
5 Som ein ungdom giftar ei gjenta, so skal dine søner deg gifta, og som brudgomen gled seg i bruri, skal din Gud gleda seg i deg.
Dunu amo da di hahamoi E da ayeligi amo da a: fini dunuga hame dawa: digi lasa agoane, di lamu. Amola dunu da ea uda gaheabolo lai amoma hahawane gala, amo defele, dia Gode da dima hahawane ganumu.
6 På murarne dine, Jerusalem, hev eg vaktmenner sett; heile dagen og heile natti skal dei aldri tegja. De som maner på Herren, unn dykk ingi ro!
Yelusaleme! Dia gagoi da: iya Na da sosodo ouligisu dunu aligima: ne sia: i. Ilia da eso amola gasi ganodini mae yolele, mae ouiya: le, Hina Gode Ea ilegele sia: i, E da mae gogolema: ne, Ema eso huluane sia: ma: ne Na da sia: i dagoi.
7 Og gjev ikkje honom ro fyrr han grunnar Jerusalem og let det verta til emne for lovsong på jordi!
Ilia da Hina Godema, E da mae helefili, fifi asi gala huluane da Yelusaleme amoma bu nodoma: ne, Yelusaleme bu hahamoma: ne, Ema sia: mu da defea.
8 Herren hev svore ved si høgre hand og ved sin velduge arm: Eg skal ikkje lenger gjeva ditt korn til føda for fiendarn’ dine, og ei skal utlendingar drikka di saft, som du hev havt møda med;
Hina Gode da amane sia: i, (amola E da Ea gasaga Ea sia: i defele hamomu) “Dilia ha lai dunu ilia da bu dilia gagoma hame manu, amola dilia waini hano hame manu.
9 nei, dei som hausta, skal eta og prisa Herren, og dei som sankar druvorne, skal drikka i mine heilage tun.
Be dilia fawane da gagoma bugi amola faiba: le da agi ga: gi nanu, Hina Godema nodomu. Amola dilia da waini efe ouligiba: le amola waini fage faiba: le, da waini hano Na Debolo gagoi ganodini manu.
10 Drag ut, drag ut gjenom portarne, ryd vegen for folket, brøyt, brøyt brauti, reinsa burt steinen, lyft eit merke upp yver folki!
Yelusaleme fi dunu! Moilai gadili asili, dilia mugululi asi dunu buhagima: ne, logo fodoma. Logo hahamoma! Igi fadegama! Fifi asi gala huluane dawa: ma: ne, dawa: digisu hahamosu gaguma. Amasea ilia huluane agoane dawa: mu, amo
11 Høyr, Herren let det ljoma til heimsens ende: Seg til Sions dotter: Sjå, di frelsa kjem! Sjå, si løn hev han med seg, og hans vederlag gjeng fyre honom.
Hina Gode da osobo bagade fifi asi gala huluane ilima agoane sia: sa, “Yelusaleme fi dunu ilima amane sia: ma, ‘Hina Gode da dili gaga: musa: misunu. Amola E da dunu amo E gaga: i, amo oule misunu.’”
12 Og dei skal kallast «det heilage folket», «Herrens løyste»; og du sjølv skal heita «den søkte», «byen som ikkje er aud».
Dunu eno da dilima dio asulimu, amo “Gode Ea Hadigi Fi” amola “Fi amo Hina Gode da Gaga: i Dagoi.” Ilia da Yelusaleme amoma dio asulimu, amo, “Gode Ea Dogolegei Moilai Bai Bagade.” amola “Moilai Bai Bagade amo Gode da Hame Fisiagai.”
