Esaias 61

1 Herrens, Herrens ande er yver meg, for Herren hev salva meg til å bera fagnadbod til dei smålåtne, han hev sendt meg til å binda um dei hugbrotne, til å ropa ut fridom for fangar, og for dei bundne utløysing,

Ngun lun LEUM GOD Fulatlana oan fuk. El suleyula, mosrweyula ac supweyume In use pweng wo nu sin mwet sukasrup, In akkeyala insien mwet su munasla finsrak la, In fahkak lah God El aksukosokye mwet sruoh, Ac El tulala elos su muta in kapir.

2 ropa ut eit nåde-år for Herren og ein hemnedag frå vår Gud, til å trøysta alle dei syrgjande,

El supweyume in sulkakin Lah pacl uh summa Ke LEUM GOD El fah molela mwet lal, Ac kutangla mwet lokoalok lalos. El supweyume in akwoyalos nukewa su asor,

3 til å gjeva dei syrgjande i Sion høgtidskruna for syrgjebunad, gledeolje i staden for sorg, lovsongs-klæde for vanmoda ånd, og dei skal heita rettferds eiker, Herrens plantning til herleggjering.

Ac in oru tuh elos su mwemelil in Zion In engan ac insewowo, ac tia asor, Tuh elos in onkakin soko on in kaksak ac tia on in asor. Elos ac fah oana sak Ma LEUM GOD sifacna El yukwiya. Elos nukewa fah oru ma suwohs, Ac mwet uh fah kaksakin God ke ma El orala.

4 Dei skal byggja upp att gamle grushaugar, reisa upp att ruinar frå federne, nya upp att nedbrotne byar, øydegarder frå ætt til ætt.

Elos fah sifil musaela siti ma oanna sruala ke pacl na loes, Ac aksasuye acn ma musalla ke fwil puspis somla.

5 Framande skal gjæta smalen dykkar, utlendingar dyrka åt dykk både åker og vingard.

Mwet luk, mwetsac ac fah kulansupwekowos. Elos ac fah karingin un kosro nutuwos Ac imai acn suwos, ac liyaung ima in grape sunowos.

6 Men de skal heita Guds prestar, tenarar åt vår Gud skal dei kalla dykk; folke-eiga skal de njota, og deira herlegdom skal de få.

Ac fah eteyuk kowos lah kowos mwet tol lun LEUM GOD, Mwet kulansap lun God lasr. Kowos fah engankin mwe kasrup lun mutunfacl puspis, Ac konkin lah ma ingan ma lowos.

7 For dykkar skam fær de dobbelt att, dei som leid skjemsla, skal prisa sin lut. Difor fær dei dobbel lut i sitt land, æveleg gleda skal dei få.

Mwe mwekin ac mwe akkoluk nu suwos uh safla. Kowos fah muta in facl suwos sifacna, Ac mwe kasrup lowos ac fah yokelik pacl luo. Engan lowos fah oanna nwe tok.

8 For eg, Herren, elskar retten, eg hatar urett ran, og trufast gjev eg deim løni deira og gjer med deim ei æveleg pakt.

LEUM GOD El fahk, “Nga lungse nununku suwohs, ac nga srunga pisrapasr ac orekma sesuwos. Nga fah oaru in sang ma lacne nu sin mwet luk, Ac nga fah oru sie wuleang kawil yorolos.

9 Namngjeti vert deira ætt millom folki og avkjømet deira bland tjoderne; alle som ser deim, skal kjenna deim, at dei er ei ætt som Herren hev signa.

Elos ac fah pwengpeng inmasrlon mutunfacl uh. Mwet nukewa su liyalos fah etu Lah elos mwet su nga akinsewowoye.”

10 Eg gled meg storleg i Herren, sjæli mi fegnast i min Gud. For han hev klædt meg i frelse-klæde, sveipt meg i rettferds-kåpa, som ein brudgom seg pryder med prestehuva og ei brur tek på seg sin prydnad.

Jerusalem el arulana engankin ma LEUM GOD El oru. God El nokmulang ke molela ac kutangla, Ac ma inge oana mwe naweyuk lun mutan se ac mukul se su akola in marut.

11 For som jordi sin grode let renna, og hagen sitt sæde let veksa, so let Herren, Herren rettferd renna og lovsong for alle folks åsyn.

In oana ke fita uh ac srunak ac kapak, Ouinge LEUM GOD Fulatlana El fah molela mwet lal, Ac mutunfacl nukewa fah kaksakunul.