Esaias 61

1 Herrens, Herrens ande er yver meg, for Herren hev salva meg til å bera fagnadbod til dei smålåtne, han hev sendt meg til å binda um dei hugbrotne, til å ropa ut fridom for fangar, og for dei bundne utløysing,

Mathoenaw koe kamthang dei hanelah BAWIPA ni satui na awi dawkvah, Bawipa Jehovah e Muitha teh kai dawk ao. Ahni ni a lungkareknaw dam sak hane hoi sannaw koe hloutnae pathang pouh hane hoi, pâkhi teh thongkabawtnaw koe thongim paawng pouh hanelah na patoun.

2 ropa ut eit nåde-år for Herren og ein hemnedag frå vår Gud, til å trøysta alle dei syrgjande,

BAWIPA lungyouk kum hoi, Cathut moipathung hnin dei hane hoi, a lungkamathout e pueng lungpahawi hanelah na patoun.

3 til å gjeva dei syrgjande i Sion høgtidskruna for syrgjebunad, gledeolje i staden for sorg, lovsongs-klæde for vanmoda ånd, og dei skal heita rettferds eiker, Herrens plantning til herleggjering.

Ama teh pholen lah ao vaiteh, ahnimouh teh BAWIPA ni ung e, lannae thingkung telah kaw thai nahanelah, hraba yueng lah luhuem, lungmathoenae yueng lah lunghawinae satui, muitha thayounnae yueng lah pholennae khohna ahnimouh poe hane hoi, Zion vah lungkamathoutnaw lungpahawi hanelah na patoun telah ati.

4 Dei skal byggja upp att gamle grushaugar, reisa upp att ruinar frå federne, nya upp att nedbrotne byar, øydegarder frå ætt til ætt.

Ayan vah ka rawk e hah bout a sak awh han. Ayan vah a raphoe awh e hah bout a thawng awh han. Se moikapap ka rawk tangcoung e hah bout a pathoup awh han.

5 Framande skal gjæta smalen dykkar, utlendingar dyrka åt dykk både åker og vingard.

Imyinnaw ni kangdout awh vaiteh, nangmae saring a khoum awh han. Ramlouknaw ni nangmouh hanelah law a sak awh vaiteh, misur takha a sak awh han.

6 Men de skal heita Guds prestar, tenarar åt vår Gud skal dei kalla dykk; folke-eiga skal de njota, og deira herlegdom skal de få.

Hatei, nangmouh teh BAWIPA e vaihma, telah na kaw awh vaiteh, Cathut e san telah ati awh han. Jentelnaw tawnta e hah na cat awh vaiteh, ahnimae bawilennae dawk na kâoup awh han.

7 For dykkar skam fær de dobbelt att, dei som leid skjemsla, skal prisa sin lut. Difor fær dei dobbel lut i sitt land, æveleg gleda skal dei få.

Na kayanae yueng lah let hni touh bari lah na awm awh vaiteh, barihoehnae yueng lah amamae ham dawk a konawm awh han. Hatdawkvah, amamae ram dawk let hni touh hoi coe awh vaiteh, a yungyoe konawmnae teh ahnimae lah ao han.

8 For eg, Herren, elskar retten, eg hatar urett ran, og trufast gjev eg deim løni deira og gjer med deim ei æveleg pakt.

Bangkongtetpawiteh, kai Jehovah ni kângingnae hah ka lungpataw teh, lawp e hoi payonnae hateh, ka hmuma. Yuemkamculah ahnimanaw hah a tawk e ka poe vaiteh, ahnimouh hoi a yungyoe lawkkam ka sak han.

9 Namngjeti vert deira ætt millom folki og avkjømet deira bland tjoderne; alle som ser deim, skal kjenna deim, at dei er ei ætt som Herren hev signa.

Amamae catounnaw teh, Jentelnaw koe kamthang awh vaiteh, a canaw teh tamipueng koe panue e lah ao awh han. Ahnimouh ka hmawt e pueng ni BAWIPA ni yawhawi a poe e miphun doeh tie hah a panue awh han.

10 Eg gled meg storleg i Herren, sjæli mi fegnast i min Gud. For han hev klædt meg i frelse-klæde, sveipt meg i rettferds-kåpa, som ein brudgom seg pryder med prestehuva og ei brur tek på seg sin prydnad.

BAWIPA dawk ka o a nawm katang han. Ka hringnae teh ka Cathut dawk a lunghawi katang han. Bangkongtetpawiteh, yu kalatkung ni luhuem a huem e patetlah thoseh, vâ ka sak hane langa ni a kamthoup e patetlah thoseh, rungngangnae khohna hoi kai hah na pathoup teh, lannae angkidung hoi kai hah na khu toe.

11 For som jordi sin grode let renna, og hagen sitt sæde let veksa, so let Herren, Herren rettferd renna og lovsong for alle folks åsyn.

Bangkongtetpawiteh, talai ni pho a dâwn sak e patetlah Bawipa Jehovah ni tami pueng e hmalah, lannae hoi pholennae hah a dâwn sak van han.