Esaias 61
1 Herrens, Herrens ande er yver meg, for Herren hev salva meg til å bera fagnadbod til dei smålåtne, han hev sendt meg til å binda um dei hugbrotne, til å ropa ut fridom for fangar, og for dei bundne utløysing,
Ka Boeipa Yahovah kah Mueihla tah kai soah om. Kodo taengah olthangthen phong pah ham BOEIPA loh kai n'koelh. Lungbuei aka paep rhoek te poi pah ham, a sol rhoek ham te sayalhnah hoe pah ham, a khih rhoek te hlamnah ham,
2 ropa ut eit nåde-år for Herren og ein hemnedag frå vår Gud, til å trøysta alle dei syrgjande,
BOEIPA kah kolonah kum neh mamih Pathen kah phulohnah khohnin hoe pah ham, rhahdoe cangpoem boeih te hloep ham,
3 til å gjeva dei syrgjande i Sion høgtidskruna for syrgjebunad, gledeolje i staden for sorg, lovsongs-klæde for vanmoda ånd, og dei skal heita rettferds eiker, Herrens plantning til herleggjering.
Zion kah rhahdoe cangpoem te dueh pah ham, hmaiphu yueng la lukhuem, nguekcoinah yueng la omngaihnah situi, nukyum mueihla yueng la koehnah himbai te amih taengah paek ham ni kai n'tueih. Amih te cam hamla BOEIPA kah thingling tah duengnah thingnu la a khue uh ni.
4 Dei skal byggja upp att gamle grushaugar, reisa upp att ruinar frå federne, nya upp att nedbrotne byar, øydegarder frå ætt til ætt.
Khosuen imrhong te koep a sak uh vetih hnukbuet kah aka pong te a thoh uh ni. Kholing khopuei cadilcahma phoeikah cadilcahma duela aka pong te khaw koep a tlaih uh ni.
5 Framande skal gjæta smalen dykkar, utlendingar dyrka åt dykk både åker og vingard.
Hlanglak rhoek te pai uh vetih nangmih kah boiva te a luem puei uh ni. Kholong ca rhoek te nang kah lopho neh dumpho la om uh ni.
6 Men de skal heita Guds prestar, tenarar åt vår Gud skal dei kalla dykk; folke-eiga skal de njota, og deira herlegdom skal de få.
Nangmih tah BOEIPA kah khosoih la n'khue uh vetih, nang te mamih Pathen ham aka thotat la a thui ni. Namtom kah thadueng te nang n'cah vetih amih kah thangpomnah neh nang n'thui ni.
7 For dykkar skam fær de dobbelt att, dei som leid skjemsla, skal prisa sin lut. Difor fær dei dobbel lut i sitt land, æveleg gleda skal dei få.
Nangmih kah yahpohnah neh mingthae yueng te a rhaep la a kah hamsum neh tamhoe uh ni. A khohmuen te rhaepnit la a pang uh tangloeng vetih amih ham kumhal kohoenah om ni.
8 For eg, Herren, elskar retten, eg hatar urett ran, og trufast gjev eg deim løni deira og gjer med deim ei æveleg pakt.
Kai Yahovah long tah tiktamnah he ka lungnah tih dumlai dongkah huencannah he ka hmuhuet. Te dongah amih kah thaphu te oltak la ka paek vetih amih taengah kumhal paipi te ka saii ni.
9 Namngjeti vert deira ætt millom folki og avkjømet deira bland tjoderne; alle som ser deim, skal kjenna deim, at dei er ei ætt som Herren hev signa.
A tiingan te namtom lakli ah, a cadil te pilnam lakli ah a ming ni. Amih aka hmuh boeih loh amih te BOEIPA kah yoethen a paek tiingan tila a hmat uh ni.
10 Eg gled meg storleg i Herren, sjæli mi fegnast i min Gud. For han hev klædt meg i frelse-klæde, sveipt meg i rettferds-kåpa, som ein brudgom seg pryder med prestehuva og ei brur tek på seg sin prydnad.
BOEIPA dongah ngaingaih la ka ngaingaih tih ka hinglu khaw ka Pathen dongah omngaih. Daemnah himbai neh duengnah hnikul te kai m'bai sak. Yulokung bangla kai n'thingcam tih lukhuem neh n'khosoih sak tih a hnopai aka oi uh langa bangla n'khueh.
11 For som jordi sin grode let renna, og hagen sitt sæde let veksa, so let Herren, Herren rettferd renna og lovsong for alle folks åsyn.
Diklai bangla a dawn cawt tih dum bangla a ballung khaw poe. Ka Boeipa Yahovah tangloeng ni duengnah a poe sak vetih namtom boeih kah hmaiah koehnah khaw a om pai eh.
