< Esaias 60 >

1 Statt upp, vert ljos! for ljoset ditt kjem, og Herrens herlegdom renn upp yver deg.
Thaw nateh, ang haw. Bangkongtetpawiteh, na angnae a pha, BAWIPA bawilennae teh na tak dawk a pha toe.
2 Sjå, myrker ligg yver jordi, og skydimma yver folki, men yver deg renn Herren upp, yver deg hans herlegdom syner seg.
Hmonae ni talai hah a ramuk vaiteh, kathapoung e hmonae ni taminaw a ramuk han. Hatei, BAWIPA teh nang dawk tâcawt vaiteh, a bawilennae teh nang dawk hmu lah kaawm han.
3 Og folkeslag fer til ditt ljos, og kongar til din strålande glans.
Jentelnaw nange angnae koe a tho han. Siangpahrangnaw hai nange angnae koe a tho han.
4 Lyft augo upp, og sjå deg ikring! Dei samlar seg alle, dei kjem til deg. Dine søner kjem langt burtanfrå, dine døtter vert borne på armen.
Kalvan lah moung nateh, na tengpam pueng khenh. Abuemlahoi a kamkhueng awh teh, ahnimouh koe a tho awh. Na capanaw hah lamhla pui hoi a tho awh vaiteh, na canunaw hah a camo patetlah a tawn awh han.
5 Då skal du sjå det og stråla av gleda, og hjarta skal bivra og vida seg ut; for havsens rikdom skal venda seg til deg, folke-midelen koma til deg.
Hote hah na hmawt awh vaiteh, na ang awh han. Na lungthin hah lunghawinae hoi a kawi han. Bangkongtetpawiteh, tuilam hoi hno kayawtnaw nangmouh koe moi tho awh vaiteh, Jentelnaw hnopai pueng nangmouh koe a tho han.
6 Mengdi av kamelar skal dekkja deg, kamelfolar frå Midjan og Efa; alle skal dei koma frå Saba; gull og røykjelse skal dei bera, og forkynna Herrens pris.
Na ram teh kalauk hoi kawi vaiteh, Midian hoi Ephah ram e kalauktan kanaw pueng hah, Seba ram hoi tho vaiteh, sui hoi frankinsen phawt vaiteh, BAWIPA pholennae hah a pâpho awh han.
7 Alle sauer frå Kedar skal samlast til deg, verar frå Nebajot tena deg, dei stig som eg vil på mitt altar, og mitt herlege hus vil eg herleggjera.
Kebar saringnaw pueng ni nangmouh koe a kamkhueng vaiteh, Nebaioth tutannaw ni nangmae thaw a tawk awh han. Ka khoungroe dawkvah coe hane hoi luen awh vaiteh, ka bawilennae im hah ka pholen han.
8 Kven er det som flyg som skyer, som duvor til sine hus?
Tâmai patetlah kamleng e naw hoi a cu nahan ka pâtam e bakhu patetlah ka kamleng e naw hateh api han namaw.
9 For øyland ventar på meg, og fremst gjeng Tarsis-skipi med borni dine langt burtanfrå, deira sylv og gull kjem med deim, for namnet åt Herren din Gud, for Israels Heilage, for han vil gjera deg herleg.
Tuilum ramnaw ni na ngaihawi awh roeroe han. BAWIPA na Cathut min hoi Isarel Tami Kathoung koevah, sui, ngun, hoi lamhlapui hoi a capanaw thokhai hanelah Tarshish longnaw hmaloe a tho han. Bangkongtetpawiteh, ama ni a pholen toe.
10 Utlendingar skal dine murar byggja, deira kongar skal tena deg; for i min harm hev eg slege deg, men i min nåde miskunnar eg deg.
Ram louk taminaw ni a kalupnae rapan hah a kangning vaiteh, a siangpahrangnaw ni hai na thaw a tawk awh han. Bangkongtetpawiteh, ka lungphuen teh, ka hem awh ei, ka ngaikhai lawi na pahren toe.
11 Dine portar skal stødt standa opne, korkje dag eller natt skal dei stengjast, so eiga åt folki kann førast til deg, og kongarne deira i sigerferdi;
Hatdawkvah, tami ni Jentelnaw e hnopai nang koe a tho khai thai nahanlah siangpahrangnaw hai be a tho thai nahanelah, na longkhanaw pueng hah karum khodai khan mahoeh toe.
12 For det folk og det rike som ikkje vil tena deg, skal ganga til grunns, og folki verta reint tynte.
Na thaw ka tawk ngai hoeh e miphunnaw hoi uknaeram teh a kahma awh han. Hote miphunnaw teh ngit raphoe lah kaawm awh han.
13 Libanons herlegdom skal koma til deg, cypressa, alm og gran i saman, til å pryda min heilagdoms stad, eg vil heilaggjera min fotstad.
Ka hmuen kathoung hah hawi sak hanelah, Lebanon bawilennae hah nang koe a tho awh han. Hmaica hoi sumpa thing hoi Saipres thing hah cungtalah tho awh vaiteh, ka khok toungnae hmuen hah ka bawilen sak han.
14 Bøygde kjem til deg borni åt trælkaran’ dine, dei som vanvyrde deg, skal kasta seg ned for føterne dine, og dei skal kalla deg «Herrens by», «Sion åt Israels Heilage».
Nang ka rektap e capanaw hai a tabut vaiteh, nang koe a tho a han. Nang ka pacekpahlek e taminaw hai na khok rahim vah a tabo awh han. BAWIPA e khopui Isarel Tami Kathoung Zion telah ati awh han.
15 Medan du fyrr var forlati og hata, og ingi ferdsla hadde, vil eg gjera deg æveleg gild, til ei gleda frå ætt til ætt.
Nang teh apinihai yah ceisak rumram hane, ceitakhai hane totouh hmuhma e yueng lah yungyoe kahawipoung e ase moikasaw hane lunghawinae ka tho sak han.
16 Du skal suga mjølk ifrå folki, ja, kongebrjost skal du suga, du skal merka at Herren, eg, er din frelsar, og Jakobs Velduge din utløysar.
Jentelnaw e sanu na nei awh vaiteh, siangpahrangnaw e sanu hai na nei awh han. Kai BAWIPA ni nang teh ka rungngangkung hoi na karatangkung Jakop e tami athakaawme lah ao tie hah na panue awh han.
17 Gull let eg koma i staden for kopar, sylv let eg koma i staden for jarn, kopar i staden for tre, og jarn i staden for steinar, fred set eg til styremagt yver deg, og rettferd til futar åt deg.
Rahum yueng lah sui ka thokhai han. Sum yueng lah ngun ka thokhai han. Thing yueng lah rahum ka thokhai han. Talung yueng lah sum, hnâroumnae hah na kahrawikung lah ka ta han. Lannae hah na lawkcengkung lah ka o sak han.
18 Ikkje meir skal ein høyra um vald i ditt land, avøyding og snøyding innum grensorne dine. Du skal kalla frelsa murarne dine, og lovsong portarne dine.
Na ram dawkvah, thama lah kamthang na thai mahoeh toe. Kâtheikârawngnae na ram dawk thai mahoeh toe. Hatei, na tapangnaw hah rungngangnae na ti vaiteh, na thonaw hah pholennae na ti han
19 Ikkje skal soli lenger vera deg til ljos um dagen, og ikkje skal månen skina og lysa for deg; men Herren skal vera deg ævelegt ljos, og din Gud vera din herlegdom.
Kanî hah khodai lah angnae lah awm toung laipalah, thapa ni hai angnae ang mahoeh toe. Hatei, BAWIPA hah nang hane yungyoe angnae lah awm toung vaiteh, na Cathut teh na bawilennae lah ao han.
20 Ikkje lenger skal soli di glada, og ikkje månen din missa sin glans; for Herren skal vera deg ævelegt ljos, dine syrgjedagar er enda.
Na kanî teh khum boi mahoeh toe. Na thapa hai kum boi mahoeh toe. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA teh a yungyoe na angnae lah awm vaiteh, lungmathoenae hah a pout han.
21 Og ditt folk, dei er alle rettferdige, æveleg skal dei landet eiga, dei er renningen av mi planting, verket av mine hender til mi æra.
Na taminaw koung lan awh vaiteh, ram hah yungyoe pou a pang awh han. Ka bawilennae ao thai nahan, ka kut hoi ka tawk e haiyah ka ung e cakang lah ao han.
22 Den minste skal verta til tusund, den ringaste til eit veldugt folk. Eg er Herren, i si tid set eg det brått i verk.
Ka tami kathoengcae hah 1,000 touh lah a coung vaiteh, a tha kayoun poung e hah miphun a tha kaawm poung lah a coung han. Ka BAWIPA ni atueng a kuep toteh tang ka pha sak han.

< Esaias 60 >