Esaias 60

1 Statt upp, vert ljos! for ljoset ditt kjem, og Herrens herlegdom renn upp yver deg.

Kipatdoh in, Jerusalem! Navah chu mi jouse mudingin vahdoh hen. Ajeh chu Pakai loupina chu na chunguva hung vahdoh ding ahi.

2 Sjå, myrker ligg yver jordi, og skydimma yver folki, men yver deg renn Herren upp, yver deg hans herlegdom syner seg.

Thim jinin janthim tobanga vannoi chitin-namtin mite atom khum ding, hinla Pakai loupina chu hung kipatdoh’a chule nachunguva hung kilang ding ahi.

3 Og folkeslag fer til ditt ljos, og kongar til din strålande glans.

Chitin –namtin jouse navah’u vea hung dingu: Lenghat tah tah ho jong chu navahloupi ahungvet dingu ahi.

4 Lyft augo upp, og sjå deg ikring! Dei samlar seg alle, dei kjem til deg. Dine søner kjem langt burtanfrå, dine døtter vert borne på armen.

Dah in lang ven, ajeh iham itileh mi ama ama incheh’a ahunguve! Nachapateu gamlatah tah gam'a kon’a hung dingu, nachanu neo chachaho chu in na kipuilut ding ahiuve.

5 Då skal du sjå det og stråla av gleda, og hjarta skal bivra og vida seg ut; for havsens rikdom skal venda seg til deg, folke-midelen koma til deg.

Na mitnu vahseh intin, chule nalung sungu jong kipana’a dimset ding ahiuve, ajeh chu ajeh iham itileh vannoi kolkimvella kiveimiho chu nahenga hung ding ahiuve. Amaho chun gamtampi neile gou ho chu ahinpoh dingu ahi.

6 Mengdi av kamelar skal dekkja deg, kamelfolar frå Midjan og Efa; alle skal dei koma frå Saba; gull og røykjelse skal dei bera, og forkynna Herrens pris.

Sa ngongsang ahonpia nang langa hungkhom dingu, Midian mite le Ephah mite sa ngongsang ho ahi. Sheba mite chun sana le bego (thingnai namtui pen) chu ahinpoh’uva Pakai ahung hou dingu ahi.

7 Alle sauer frå Kedar skal samlast til deg, verar frå Nebajot tena deg, dei stig som eg vil på mitt altar, og mitt herlege hus vil eg herleggjera.

Kedar Kelngoi le keltah hon ho chu nangma nakipe ding, chule Nebaioth kelngoichal ho kamaicham muma hung kipuilut dingu ahi. Amaho kilhaina maicham kasan peh ding, chule Ka Hou’In loupitah asodoh dingu ahi.

8 Kven er det som flyg som skyer, som duvor til sine hus?

Chule Keiman meibol tobanga Israel lam jona ga lenglea kamun, vakhuho age nau bu sunga umtobang kagahmu khu ipi hija ham?

9 For øyland ventar på meg, og fremst gjeng Tarsis-skipi med borni dine langt burtanfrå, deira sylv og gull kjem med deim, for namnet åt Herren din Gud, for Israels Heilage, for han vil gjera deg herleg.

Amaho khu leiset kolkim vella kong innei umho ahiuvin, Keima eitahsan gamhoa kona hung ahiuvin, Tarshis Kong Innei lentah tah ho chun ahin lamkai ahiuve. Amaho hin gamla tah gam'a konna Israelte dinga Dangka le Sana ahin poh peh’u ahije. Amahon Pakai na Pathen’u, Israel lah’a AThengpa ajabol dingu, ajeh chu Aman loupe tah’a nabol’u ahitai.

10 Utlendingar skal dine murar byggja, deira kongar skal tena deg; for i min harm hev eg slege deg, men i min nåde miskunnar eg deg.

Gamdang miho nakhopi hou sapha dinga hung dingu, chule aleng hou chu najen leuva pang ding ahiuve. Ajeh iham itileh Keiman kalung hanna in nasuh gamu anahita jong leng, tua hi ka lungsetna jal'a na chunguva ka khotona kakoi ding ahitai.

11 Dine portar skal stødt standa opne, korkje dag eller natt skal dei stengjast, so eiga åt folki kann førast til deg, og kongarne deira i sigerferdi;

Na khokul kotpi hou chu sunle jana kikhah kit talou ding, gam tampi neile gouho kipolut chu nachan dingu ahi. Galjona kijot khomna’ a chu leng tampi ho chu soh’changa kikai ding ahi tauve.

12 For det folk og det rike som ikkje vil tena deg, skal ganga til grunns, og folki verta reint tynte.

Ajeh iham itileh namtina miho najen nomlou hou chu kisumang ding ahiuve.

13 Libanons herlegdom skal koma til deg, cypressa, alm og gran i saman, til å pryda min heilagdoms stad, eg vil heilaggjera min fotstad.

Lebanon loupina chu nangma’a hi ding: Cypress gam mang a umho, phanthing sangtah tah ho le chahthing ho chu Ka Muntheng jep’hoina hiding, Ka Hou’In loupi tah hi ding ahitai.

14 Bøygde kjem til deg borni åt trælkaran’ dine, dei som vanvyrde deg, skal kasta seg ned for føterne dine, og dei skal kalla deg «Herrens by», «Sion åt Israels Heilage».

Nangma nana bolgenthei chilhah ho chu nahenga hunguva, na angsunga kineosah tah’a hungkun ding ahiuve. Nangma nahsahmo tah’a nabolho chun nakengphang ahin chop dingu ahi. Amahon Pakai Khopi le Zion, Israel lah’a Athengpa nati dingu ahitai.

15 Medan du fyrr var forlati og hata, og ingi ferdsla hadde, vil eg gjera deg æveleg gild, til ei gleda frå ætt til ætt.

Nangma hi nahsahmo le thet’uma khatvei ana kibolla, kholjin vahle ho koiman nahopa nomlou hi jongle chun, Keiman a’itih’a kajep hoi ding, akhang khanga mite kipana nahi jing dingu ahitai.

16 Du skal suga mjølk ifrå folki, ja, kongebrjost skal du suga, du skal merka at Herren, eg, er din frelsar, og Jakobs Velduge din utløysar.

Thanei tah Leng ho le nam hattah tah ho chun na ngaichat chan, lengnu noituija kivah chapang tobanga lungna chimsetna napeh dingu ahi. Nangman Keima Pakai na-Huhhingpa le na- Lhatdampa, Israel tedinga Mihatpa chu kahi.

17 Gull let eg koma i staden for kopar, sylv let eg koma i staden for jarn, kopar i staden for tre, og jarn i staden for steinar, fred set eg til styremagt yver deg, og rettferd til futar åt deg.

Keiman na sum eng’u chu Sana’a kakhel peh’a, na thih’u chu dangka’a ka khelpeh ding chule na song’u chu thih’a ka khelpeh sohkei ding ahije. Keiman chamna napuile dinga chule chonphatna chun navai hom dia kapansah ding ahi.

18 Ikkje meir skal ein høyra um vald i ditt land, avøyding og snøyding innum grensorne dine. Du skal kalla frelsa murarne dine, og lovsong portarne dine.

Na gam sunga nosopma kibolna kija kit tapontin: Galjeh’a gamna le suhmangna kichai ding ahitai. Huhhingna chu khopi bangho tobang'in na kimvelin kisungin tin, chule chuchea lut ho jouse chun akamuva avahchoi dingu ahitai.

19 Ikkje skal soli lenger vera deg til ljos um dagen, og ikkje skal månen skina og lysa for deg; men Herren skal vera deg ævelegt ljos, og din Gud vera din herlegdom.

Sun teng jongle nisa vah ngaicha ta pon natin, jan teng jongleh lha chun avah chu ahin vahdohsah ngaibe taponte, ajeh iham itileh Pakai na Pathen chu tonsot vah hijing tading chule na Pathen chu naloupina hijing ding ahitai.

20 Ikkje lenger skal soli di glada, og ikkje månen din missa sin glans; for Herren skal vera deg ævelegt ljos, dine syrgjedagar er enda.

Na nisan lhumtih neitapon tin; na lhathah jong lhum taponte. Ajeh iham itileh Pakai chu nangma dinga tonsotna navah’a pang jing ding ahitai. Na lung hemna nikho ho chu hung kichai ding ahitai.

21 Og ditt folk, dei er alle rettferdige, æveleg skal dei landet eiga, dei er renningen av mi planting, verket av mine hender til mi æra.

Na mite jouse chonpha ding ahiuve. Amahon agam sungu chu a’itih’a alo jing dingu ahitai, ajeh iham itileh kaloupina pohlut theina dinga amaho chu chuche muna chu kaphudet ding ahitai

22 Den minste skal verta til tusund, den ringaste til eit veldugt folk. Eg er Herren, i si tid set eg det brått i verk.

Insung mi lhom penna jong chu mi sang khat hung lhing dingu ahitai, chule ahon lhom pen jong chu mihat tah nam kiti dingu ahi. Aphat bep cha, Keima Pakaiyin hichu kahin bulhit ding ahitai.