Esaias 56
1 So segjer Herren: Tak vare på rett og gjer rettferd! For mi frelsa er alt i kjømdi, og mi rettferd skal syna seg snart.
KE i mai nei o Iehova penei, E malama oukou i ka pono, a e hana hoi i ka maikai; No ka mea, kokoke no e hiki mai ko'u ola, A me ko'u pono i ka hoikeia.
2 Sæl er den mann som gjerer dette, den menneskja som held fast på det, som held kviledagen utan vanhelging og varar si hand frå vonde verk.
Pomaikai ke kanaka hana i keia, A me ke keiki a ke kanaka i hoopaa iho ia mea; Ka mea malama i ka la sabati, aole hoohaumia ia, Ka mea malama i kona lima, aole hana i kekahi mea hewa.
3 Den framande må ikkje segja, han som held seg til Herren: «Herren vil skilja meg frå sitt folk!» Og gjeldingen må ikkje segja: «Sjå, eg er eit turka tre!»
Mai olelo nae ke keiki a ka malihini, Ka mea i hoopili ia ia iho ia Iehova, me ka i iho, Ua hookaawale loa o Iehova ia'u mai kona poe kanaka aku: Mai olelo hoi ka mea i poaia, Aia hoi! he laau maloo no wau.
4 For so segjer Herren: Dei gjeldingar som held mine kviledagar, som vel det som er min vilje, og som held fast på mi pakt,
No ka mea, penei i olelo mai ai o Iehova i na mea i poaia, I ka poe malama i ko'u la sabati, A makemake hoi i na mea a'u i olioli ai, A hoopaa hoi i ka'u berita;
5 åt deim skal eg i mitt hus og innanfor mine murar gjeva eit namn og eit minne som er betre enn søner og døtter; eit æveleg namn gjev eg deim, eit namn som aldri øydest.
Ia lakou no wau e haawi aku ai, Maloko o ko'u hale, a maloko o ko'u mau pa, I kuleana, a i inoa hoi i oi aku ka maikai mamua o na keikikane, a me na kaikamahine; A e haawi no wau ia lakou i inoa mau loa e hooki ole ia'i.
6 Og dei framandfødde som held seg til Herren og vil tena honom og elska Herrens namn, og vil vera hans tenarar, kvar som held kviledagen utan vanhelging, og held fast på mi pakt,
A o na keikikane hoi a ka malihini, Ka poe hoopili ia lakou iho ia Iehova, E malama ia ia, a e aloha aku i ka inoa o Iehova, I lilo lakou i poe kauwa nana, O kela mea keia mea i malama i ka la sabati, aole hoohaumia ia, A hoopaa hoi i ka'u berita;
7 deim vil eg føra til mitt heilage berg og gleda deim i mitt bønehus, deira brennoffer og slagtoffer skal vera til hugnad på altaret mitt! For mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk.
O lakou no ka'u e lawe ai i ko'u mauna hoano, A e hoohauoli au ia lakou maloko o ko'u hale pule: E maliuia ko lakou mohaikuni, a me ko lakou alana maluna o ko'u kuahu; No ka mea, e kapaia ko'u hale, He hale pule no na lahuikanaka a pau.
8 So segjer Herren, Herren, som samlar dei spreidde av Israel: Endå fleire samlar eg til han attåt deim som er samla.
Ke i mai nei o Iehova, ka Haku, Ka mea hooiliili i ka mea aea o ka Iseraela, E hooiliili au i kekahi poe e ae, io na la, Okoa ka poe i hooiliiliia.
9 Alle villdyr i marki, kom og et, ja, alle villdyr i skogen!
E na holoholona a pau o ke kula, e hele mai oukou e ai; O na holoholona hoi a pau o ka ululaau.
10 Vaktmennerne her er alle blinde, dei skyner ingen ting. Alle er dei mållause hundar som ikkje kann gøy, dei ligg og drøymer, likar å sova;
Ua makapo kona poe kiai, ua naaupo no lakou a pau; O lakou a pau, he poe ilio walaau ole, Aole hiki ia lakou ke hae; E hiamoe ana, e moe ana ilalo no hoi, e makemake ana i ka hiamoe.
11 dei er hækne hundar, vert aldri mette, og slike folk er hyrdingar, som ikkje veit å gjeva gaum! Dei vender seg alle sin eigen veg, kvar til si eigi vinning, alle som ein.
Oia, he poe ilio pololi wale, Aole i ike lakou i ka maona; He poe kahuhipa lakou hiki ole ke hoomaopopo; Huli no lakou a pau i ko lakou aoao iho, O kela mea keia mea i kona waiwai panee, ma kona wahi iho.
12 «Kom, eg skal henta vin, so vil me drikka rusdrykk; som i dag skal morgondagen vera, me skal hava det herlegt.»
E hele mai, a na'u no e lawe mai i ka waina, [wahi a lakou, ] A e inu kakou i ka mea awaawa a ona; A e like pu ana ka la apopo mo keia la, a e oi nui aku no hoi.
