Esaias 55

1 Å, alle de tyrste, kom til vatnet! Og de som ikkje hev pengar, kom, kjøp korn og et! Ja, kom og kjøp korn utan pengar, og utan betaling vin og mjølk!

“Atĩrĩrĩ, inyuĩ inyuothe arĩa mũnyootiĩ-rĩ, ũkaai mũnyue maaĩ; na inyuĩ mũtarĩ na mbeeca-rĩ, ũkaai mũgũre irio, mũrĩe! Ũkaai, mũgũre ndibei na iria mũtarĩ na mbeeca mũkũruta, na hatarĩ na thogora.

2 Kvi gjev de pengar ut for det som ikkje er brød? Og dykkar vinning for det som ikkje kann metta? Å, høyr på meg og et det som godt er, og dykkar sjæl skal njota feitemat!

Nĩ kĩĩ gĩgũtũma mũtũmĩre mbeeca harĩ irio gũtarĩ, o na mũnoge mũkĩrutĩra wĩra kĩndũ gĩtangĩmũhũũnia? Thikĩrĩriai na mũnjigue, nĩguo mũrĩĩage indo iria njega, nacio ngoro cianyu nĩirĩkenagĩra irio iria njega mũno.

3 Vend øyra hit og kom til meg! Høyr, so skal dykkar sjæl få liva! So gjer eg med dykk ei æveleg pakt, og gjev dykk Davids usviklege nåde.

Tegai matũ mũthikĩrĩrie, na mũũke kũrĩ niĩ; njiguai nĩgeetha mũtũũre muoyo. Na niĩ nĩngarĩĩkanĩra na inyuĩ kĩrĩkanĩro gĩa gũtũũra tene na tene, arĩ wendo wakwa wa kwĩhokeka ũrĩa nderĩire Daudi.

4 Sjå, eg hev sett han til vitne for folki, til hovding og styrar for folkeslagi.

Atĩrĩrĩ ũcio nĩndĩmũtuĩte mũira kũrĩ ndũrĩrĩ, na ngamũtua mũtongoria na mũnene wa ndũrĩrĩ.

5 Ja, du skal kalla på eit folk som du ikkje kjenner, og folk som ikkje kjenner deg, skal skunda seg til deg, for Herrens skuld, din Gud, for Israels Heilage skuld, for han hev herleggjort deg.

Ti-itherũ nĩũgeeta ndũrĩrĩ iria ũtooĩ, nacio ndũrĩrĩ iria itakũũĩ itengʼere ciũke kũrĩ we, nĩ ũndũ wa Jehova Ngai waku, o we Ũrĩa Mũtheru wa Isiraeli, nĩgũkorwo nĩakũhumbĩte ũkengu mũnene.”

6 Søk Herren medan han er å finna, kalla på honom den stund han er nær!

Mathaai Jehova hĩndĩ ĩrĩa angĩoneka; mũkaĩrei hĩndĩ ĩrĩa arĩ hakuhĩ.

7 Den gudlause vende seg frå sin veg, og den urettferdige frå sine tankar, og vende seg um til Herren, so skal han miskunna honom, og til vår Gud, for han skal rikleg forlata.

Mũndũ ũrĩa mwaganu nĩatigane na mĩthiĩre yake, nake mũndũ ũrĩa ũtarĩ mũthingu atigane na meciiria make mooru. Nĩacookerere Jehova, na nĩekũmũiguĩra tha, na acookerere Ngai witũ, nĩgũkorwo nĩakĩragĩrĩria kũrekanĩra.

8 For mine tankar er ikkje dykkar tankar, og dykkar vegar er ikkje mine vegar, segjer Herren.

“Nĩgũkorwo meciiria makwa timo meciiria manyu, o na kana mĩthiĩre yanyu ĩgatuĩka ta mĩthiĩre yakwa,” ũguo nĩguo Jehova ekuuga.

9 Nei, so høg som himmelen er yver jordi, so er mine vegar høgre enn dykkar vegar og mine tankar høgre enn dykkar tankar.

“O ta ũrĩa matu maraihanĩrĩirie na thĩ, ũguo noguo mĩthiĩre yakwa ĩraihanĩrĩirie na mĩthiĩre yanyu, o na meciiria makwa magakĩra meciiria manyu.

10 For liksom regnet og snøen fell ifrå himmelen og ikkje fer upp att dit fyrr det hev vatna jordi og gjeve henne grokraft og grøda, ja, gjeve såkorn og brødkorn,

Nĩgũkorwo o ta ũrĩa mbura yuraga, narĩo ira rĩkaharũrũka kuuma igũrũ, na iticookaga kuo itaihũgĩtie thĩ na igatũma mĩmera ĩthundũke na ĩciare, nĩguo mũhandi aheo mbeũ na ũrĩa wendaga kũrĩa aheo irio ciake,

11 so skal det vera med ordet mitt som gjeng ut or munnen min, det skal ikkje koma att til meg tomt, men verka det som eg vil, og fullføra det som eg sende det til.

ũguo noguo kiugo gĩakwa kĩrĩa kiumaga kanua gakwa gĩgaaikara: Kiugo kĩu gĩtikanjookerera o ro ũguo tũhũ, no nĩgĩkahingia ũrĩa nyendete wĩkwo, na gĩkinyanĩrie muoroto ũrĩa watũmire ndĩgĩtũme.

12 Ja, med gleda skal de draga ut og verta førde i fred. Fjell og haugar skal setja i med fagnadrop fyre dykk, og alle tre på marki skal klappa i hender.

Ũkoimagara na gĩkeno, na ũthiiage ũtongoretio nĩ thayũ; irĩma o na tũrĩma nacio nĩigaitĩka kũina rwĩmbo mbere yaku, nayo mĩtĩ yothe ya gĩthaka nĩĩkahũũra hĩ.

13 I staden for tornar skal det veksa cypressor, i staden for tistlar veksa myrt. Dermed fær Herren eit ærenamn, eit ævemerke, som aldri vert øydt.

Ithenya rĩa mĩigua-rĩ, gũkaamera mĩthengera, na ithenya rĩa congʼe kũmere mĩhandathi. Naguo ũndũ ũcio ũgaatuĩka wa gũtũma Jehova agĩe igweta, na ũtuĩke kĩmenyithia gĩa gũtũũra nginya tene, kĩrĩa gĩtagathũkio.”