Esaias 53
1 Kven trudde det bodet me høyrde? Og kven synte Herrens arm seg for?
Maimouh ni pathang awh e lawk heh apinimaw a yuem. BAWIPA kut teh api koe maw a kamnue.
2 Han rann som ein renning for augo hans, som ein teinung or turre jordi. Uskapleg var han og lite sjåleg. Me såg han, men ei såg han hugnadleg ut.
Bangkongtetpawiteh, a hmalah talai hoi cati kapaw e patetlah ama teh, a paw. Ama ka hmu awh teh, ka ngai awh nahanelah, a meihawinae banghai tawn hoeh. Ngai kawi e minhmai awm hoeh.
3 Vanvyrd var han, so folk heldt seg undan, ein mann i pinslor og velkjend med sjukdom, som ein som ingen vil sjå på, vanvyrd, og me honom rekna for inkje.
Ama teh taminaw e dudam hoi pahnawt e lah ao. Reithainae ka tawn e hoi patawnae ka panuek e lah ao. Tami ni a minhmai a thung takhai e patetlah taminaw ni a dudam e lah ao teh, kaimouh ni hai banglah ka noutna van hoeh.
4 Men våre sjukdomar var det han bar, og våre pinslor som han tok på seg, medan me trudde Gud hadde råka og slege og plåga honom.
Ama ni ka patawnae hah a phu. Ka lungmathoenae hai a phu. Hatei, kaimouh ni, lungmathoenae ni na pha sin e hoi, Cathut ni na hemnae patawnae na poe e lah ka pouk awh.
5 Ja, han vart såra for våre brot og sundbroten for våre synder. Refsing til fred for oss låg på honom, og ved hans sår fann me lækjedom.
Hatei, kaimouh ni kâlawk ka ek awh kecu dawkvah pacekpahleknae hoi, ka yonae kecu dawkvah hemnae a khang. Ka lungmawng awh nahanelah yuenae teh amae tak dawk a pha sak teh, a hemnae hmâ dawk hoi ka dam awh.
6 Alle for me vilt som sauer, vende oss kvar sin veg; men Herren let råka honom det som me hadde skuld i alle.
Tu patetlah kahma awh teh, lamthung lengkaleng ka phen awh. Hatdawkvah, BAWIPA ni ka yonnae naw hah amae a tak dawk a patue.
7 Skamfaren vart han, men leid so viljug og let ikkje upp sin munn, som lambet dei fører til slagting, og sauen som tegjer når han vert klypt - han let ikkje upp sin munn.
Ama teh repcoungroe e lah ao ei, lawkkamuem lah ao. Thei hanelah a ceikhai awh e tuca patetlah a muen ngaw pouh nah duem kaawm e tuca patetlah ao teh, a pahni hai a cakuep.
8 Med vald og dom vart han teken burt, men kven i hans samtid tenkte då: «Burtriven vart han or livandelandet, for mitt folks brot fekk han ulivssår?»
Ama teh thongim thung hoi lawkcengnae lahoi a ceikhai awh. Apini maw a catoun hah a hram khai han. Kahringnaw e ram thung hoi ahni teh takhoe lah ao teh, ka taminaw ni kâ tapoenae kecu dawk ahni teh hem lah ao.
9 Millom gudlause gav dei han grav, men hjå rikmann var han i dauden; for ingen urett hadde han gjort, og det fanst ikkje svik i hans munn.
Payonnae sak boihoeh. Pahni dawk hoi dumyennae laithoe dei boihoeh. Hatei, a tangkom teh tamikahawihoehnaw koe rei pakawp hanelah a pouk awh. Hatei, a due hnukkhu hoi bawitangrengnaw koe ao.
10 Men Herren vilde med sott honom krasa. Når hans sjæl eit skuldoffer bar, skulde han avkjøme sjå og langt liv, og Herrens vilje ved honom lukkast.
Hateiteh, ama a hemnae teh BAWIPA ngainae doeh. Patawnae hah a poe katang teh, a hringnae teh yon thuengnae dawk hno toteh, ca catounnaw a hmu vaiteh, a hringnae hnin hah a saw sak han. BAWIPA ngainae teh a kut dawk a kuep sak han.
11 For si sjæle-møda skal han sjå det og mettast, ved sin kunnskap gjev han rettferd, min rettvise tenar, til mange, med di han ber deira skuld.
A hringnae tawkphu a hmu vaiteh, a lung a kuep han toe. Ka lan e ka san hah panuenae lahoi, ahni ni tamikapap hah lannae dawk a caksak han. Ahnimae yonnaw hah a phu pouh han.
12 Difor gjev eg honom mange til lut, og sterke fær han til herfang, for han tømde si sjæl til dauden og vart millom brotsmenner rekna, medan han bar syndi åt mange, og han for brotsmenner bad.
Hatdawkvah, ama teh tami kalennaw ham ka rei han. Ahni ni a la e hnopainaw hah, athakaawme taminaw a rei han. Bangkongtetpawiteh, a hringnae teh, a due totouh a rabawk teh, kâlawk ka ek naw koe hmai touksin lah ao. Tami moikapap e yonnae hah a phu teh kâlawk kaeknaw hanlah a kâhei pouh.
