Esaias 50
1 So segjer Herren: Kvar er skilsmålsbrevet åt dykkar mor som eg hev sendt henne burt med? Eller hev eg nokon kravsmann som eg hev selt dykk til? Nei, for synderne dykkar er de selde, og for dykkar brot er mor dykkar burtsend.
BAWIPA ni hettelah a dei. Nangmae manu manae ca, kâmanae hah nâne ao. Nahoeh pawiteh, ka laiba dawkvah api koe maw nangmanaw hah na yo awh. Bangkongtetpawiteh, namamae na payonnae dawkvah san lah na o awh. Namamouh kaya poenae dawkvah, nangmae manu ka manae doeh.
2 Kvifor fann eg ingen då eg kom? Kvifor svara ingen då eg ropa? Er mi hand for stutt til utløysing, hev eg ingi kraft til å hjelpa? Med mitt trugsmål legg eg havet turt, elvarne gjer eg til øydemark, so fiskarne rotnar for vatnet er burte, og dei daudar av torste.
Kai ka tho navah bangkongmaw taminaw ao awh hoeh. Bangkongmaw na kaw awh lahun nah na pato awh hoeh. Kai ni na ratang thai awh hoeh nahanelah, ka kut a duem namaw. Rungngang thai hoeh nahanlah bahu ka tawn hoeh na maw. Khenhaw! kai ni ka yue teh, tuipui hai remphui. Palang pui hai kahrawng patetlah ka o sak. Tui ao hoeh dawk tanganaw a pawk awh. Tui kahran hoi a due awh.
3 Eg klæder himmelen i svart og sveiper honom i syrgjebunad.
Kalvan teh hmonae hoi ka tangoung teh, burihni ka kâkhu sak.
4 Herren, Herren hev gjeve meg ei læresveins-tunga, so eg kann vita å kveikja den trøytte med ord. Han vekkjer kvar morgon, han vekkjer mitt øyra til å høyra på læresveins vis.
Ka tâwn e koe lawk hoi a tawnnae ka dam sak thai nahanelah, Bawipa Jehovah ni thoumthainae lai na poe. Amom tangkuem kai hah na pâhlaw, ca ka kamtu e patetlah thaisak hanelah ka hnâ heh a pâhlaw.
5 Herren, Herren hev opna mitt øyra, eg var ikkje strid og drog meg’kje undan.
Bawipa Jehovah ni ka hnâ hah a paawng teh, kai hai kangek mahoeh. Ka taran mahoeh. Hnuklah kâhnawn mahoeh.
6 Min rygg baud eg fram åt deim som slo, og kinni åt deim som i skjegget reiv. Eg løynde ikkje mitt andlit for hæding og sputt.
Ka keng kahemnaw koe thoseh, hmaibeisam kapawnnaw koe thoseh, hmaibei ka patueng. Yeiraiponae hoi tamthawinae dawk hoi ka minhmai ka hrawk hoeh.
7 Men Herren, Herren, han hjelpar, di turvte eg ikkje skjemmast. Difor gjorde eg andlitet hardt som stein, og eg veit eg vert ei til skammar.
Bangkongtetpawiteh, Bawipa Jehovah ni na kabawp han. Hatdawkvah, yeirai ka po mahoeh. Hatdawkvah, lungtaw patetlah ka minhmai ka hruek teh, kayak mahoeh tie ka panue.
8 Min målsmann er nær, kven strider mot meg? Kom, lat oss berre møtast! Er nokon motparten min, so lat honom koma hit!
Kai tangnae na kapoekung teh a hnai toe. Apimaw na tuk han. Na ka tuk hane teh apimaw. Kamtueng awh sei. Na ka tuk hane teh apimaw, rek na hnai naseh.
9 Sjå, Herren, Herren, han hjelpar meg, kven er det som domfeller meg? Sjå, alle skal morkna som klædeplagg, mol skal eta deim upp.
Bawipa Jehovah ni na kabawp roeroe han. Apinimaw kai hah na sung sak han. Hot patetlah e taminaw teh napon patetlah ao awh vaiteh, khakbara ni koung a ca awh han.
10 Kven er det av dykk som ottast Herren, og høyrer på røysti åt tenaren hans? Um han ferdast i myrker, og ikkje ser minste ljos, skal han lita lel på Herrens namn og stydja seg på sin Gud.
Nangmouh dawk apimaw BAWIPA ka taket, ahni teh a san e lawk ngai naseh. Apimaw angnae tawn laipalah hmonae dawk ouk ka cet. Jehovah min hah kâuep nateh, amae Cathut dawk kamngawi naseh.
11 Men alle de som kveikjer eld, som væpnar dykk med brennande piler! Inn med dykk i logen av elden dykkar, og under dei brandpiler de hev kveikt! Frå mi hand skal det koma yver dykk, i pinsla skal de få liggja.
Hmai hah patawi teh, amamouh hmaitali hoi muen kâkatum e taminaw, namamae hmaiang dawk thoseh, namamouh ni patawi e hmainaw dawk thoseh, cet awh. Hetheh ka kut dawk hoi ka sin e hmai teh namamouh koe lah tangpek vaiteh, lungmathoe laihoi na yan awh han.
