Esaias 49
1 De øyland, høyre på meg, og lyde, de folk langt burte! Meg hev Herren kalla frå moderliv og nemnt meg på namn frå moderfang.
Oe tuilum taminaw, ka lawk hah thai awh haw. Ahla koe e miphunnaw na hnâpakeng awh haw. Vonthung ka o nah roeroe vah BAWIPA ni na kaw toe. Anu e vonthung vah ka min a pakhum toe.
2 Min munn hev han gjort til eit sverd so kvast, i skuggen av handi si hev han meg gøymt, og meg hev han gjort til ei pil so blank og hev gøymt meg i pilehuset sitt.
Ka pahni hah tahloi kahran e patetlah a sak teh, a kut tâhlip dawk na hro. Pala pikhluk e patetlah na coung sak teh, a palabom dawkvah na pâseng.
3 Og han sa til meg: «Min tenar, er du Israel, som meg æra skal gjeva.»
Oe Isarel nang teh kaie san doeh. Nang dawk hoi ka bawilennae a kamnue han telah ka ti toe.
4 Men eg sagde: «Eg hev stræva til fåfengs, til unyttes reint hev eg øydt mi kraft. Men like vel er min rett hjå Herren, og løni mi er hjå min Gud.»
Kai ni hai hawinae awm laipalah ka tawk toe. Ayawmyin lah ka tha hai a baw toe. Hatei, ka lannae tawkphu teh BAWIPA koe ao teh, ka tawkphu teh Cathut koe ao tie hah ka cai telah ati.
5 «Men no, » segjer Herren, som hev gjort meg til tenar frå moderliv til å føra Jakob attende til han, so Israel kann samlast til han - og eg vann æra for Herrens augo, og min Gud, han vart min styrke -
Atuvah, BAWIPA ama koe Jakop bankhai hane hoi, ama koe Isarel ka pâkhueng hane a san lah o nahanelah, von thung hoi na kangdoutkhai e ni a dei. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA hmaitung vah ka sungren e lah ka o. Ka Cathut teh ka thasainae lah ao han.
6 han segjer: «D’er for lite at du er min tenar til å attreisa Jakobs ætter og Israels leivningar føra til meg. So vil eg gjera deg til heidningljos, at mi frelsa kann nå til enden av jordi.»
Bokheiyah, ama ni, Jakop miphun kangdue sak hane hoi Isarelnaw thung dawk kahloutnaw hah bout kangdue sak hanelah, ka san lah na o e heh hno ka pâhawca doeh. Talai pout totouh ka rungngangnae lah na o nahan, Jentelnaw kaangsakkung lah onae hai na poe han.
7 So segjer Herren, Israels løysar og Heilage, til den djupt vanvyrde som folk hev stygg for, til trælen under tyranner: Kongar skal sjå det og reisa seg upp, hovdingar med, og kasta seg ned for Herrens skuld som trufast er, Israels Heilage som valde deg ut.
Isarelnaw hah a ratang teh, a tami kathoungnaw ayâ ni a pacekpahlek e, miphun ni a panuet e, lawkcengkung san, Jehovah ni hettelah a dei. Yuemkamcu, BAWIPA, Isarel tamikathoung, na karawikung kecu dawkvah, siangpahrangnaw ni hmawt awh vaiteh, a thaw awh han, bawinaw ni hai a bawk awh han telah ati.
8 So segjer Herren: I nådestundi eg bønhøyrer deg, og på frelsedagen hjelper eg deg, og eg varar deg og gjer deg til folkepakt, til å attreisa landet og utskifta øydelagd odelsgrunn.
BAWIPA ni hettelah a dei. Ngai kaawm e tueng dawk na lawk hah ka tarawi toe. Rungngangnae hnin dawk nang hah na kabawp toe. Na ring vaiteh, miphunnaw hanelah lawkkamnae hah na poe han. Ram bout kangdue sak hane hoi kingkadi e râw lah bout coe hanelah,
9 Du skal segja til fangar: «Gakk ut!» Til deim i myrkret: «Kom fram!» Attmed vegarne skal dei få beita og hava kvar snaudheid til beite.
Thongkabawtnaw koe tâcawt awh. Hmonae koe kaawmnaw koevah, kamphawng awh telah na dei thai nahanelah, na ta awh han. Lamthungnaw dawk cet awh vaiteh, arasangnae cailum hmuen dawk pawngpanae lah ao awh han.
10 Dei skal ikkje svelta, skal ikkje tyrsta, og ikkje skal sandglod og solsteik deim skada, for deira miskunnar skal føra deim og leida deim lint til uppkomevatn,
Vonhlam awh mahoeh, tui kahran awh mahoeh. Khumbei ni runae poe awh mahoeh. Kanî raeng ni daw awh mahoeh. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh ka pahren e ni cetkhai awh vaiteh, tui onae koe a ceikhai han.
11 og alle mine fjell vil eg gjera til veg, og mine stigar skal byggjast høge.
Kaie mon pueng teh lamthung lah ka coung sak han. Kaie lam kalennaw hai ka tawm han.
12 Sjå, dei kjem langt burtanfrå! sume frå nord og sume frå vest og sume frå sinesar-landet.
Khenhaw! Ahnimanaw teh ahlanae koehoi tho hanelah a kâcai awh. Khenhaw! ahnimanaw teh atunglah hoi kanîloumlah hoi tho hanelah a kâcai awh. Ahnimouh teh Sinim ram hoi tho hanlah kâcai awh e naw doeh.
13 Jubla himmel, og fegnast jord, de berg set i med glederop! For Herren trøystar sitt folk og miskunnar armingarn’ sine.
Oe kalvannaw lunghawi hoi la sak awh haw. Oe talai lunghawi haw. Oe monnaw la sak awh haw. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni a taminaw a lung a pahawi. Runae kâhmonaw hai a pahren han.
14 Men Sion segjer: «Herren hev forlate meg, Herren hev gløymt meg.»
Hateiteh, Zion ni, Jehovah ni na ceitakhai teh, Bawipa ni na pahnim toe ati.
15 Gløymer vel ei kvinna sogbarnet sitt, so ho ikkje miskunnar den ho bar under hjarta? Um endå dei kunde gløyma, so gløymer eg ikkje deg.
Napui ni a ca a khe e hah, a pahren hoeh totouh, sanu a pânei lahun e camo a pahnim thai han na maw. Pahnim thai nakunghai kai ni na pahnim hoeh.
16 Sjå her, eg hev teikna deg på henderne mine, murarne dine hev eg alltid for augo.
Kai ni ka kuttabei dawk ca ka thut teh, na kâkalupnae rapan teh ka hmalah pou ao.
17 Sønerne dine skundar seg hit, dei som braut deg i grus, fer burt frå deg.
Na canu capanaw ni karanglah a kâroe awh han. Nang karaphoenaw hoi, nang ka hmawt sak e naw ni na tâco takhai han.
18 Upp med augo og sjå deg ikring! Alle samlar seg hit til deg. So sant eg liver, segjer Herren, du skal hava deim alle på deg til prydnad og binda deim um deg til brurebelte.
Na tengpam vah khenhaw! Ahnimanaw teh a kamkhueng awh teh nang koe a tho awh. BAWIPA ni a dei e teh, Kai teh ka hring dawkvah, nang teh langa a kamthoup e patetlah phunkuep hoi na kamthoup dawkvah, rumram nahoeh ati.
19 For ruinarne dine og grushaugarne og ditt herja land - jau, no vert du for trong for borgarane, og burte er dei som gløypte deg.
Raphoe teh kingdi e hmuen hoi ka rawk tangcoung e na ram teh, atuvah kho ka sak e apap dawkvah, abueng toe. Nangmouh na kapayawpnaw teh ahlanae koe ao awh han.
20 Endå skal du få høyra borni frå barnløyse segja: «Romet er meg for trongt. Flyt deg, so eg kann få bu!»
Na canaw a due hnukkhu, bout na tawm e capanaw ni hmuen khout awh mahoeh. A hmuen na poe ei telah a hei awh han.
21 Då tenkjer du med deg sjølv: «Kven hev født meg desse borni? For eg var barnlaus og ufør til føding, utlæg og heimlaus, kven hev fostra desse? Eg sat eismall att, kvar var då dei?»
Hatnavah, nang ni na lungthung hoi, hetnaw heh apinimouh na khe pouh aw, ka canaw be kadout niteh, madueng kaawm e, yuengyoe kâva e lah bout ka o. Hetnaw hah apinimouh a thokhai awh. Kai teh ka madueng kaawm e lah ka o dawkvah, hetnaw heh nâmouh ao awh aw na ti han.
22 So segjer Herren, Herren: Sjå, eg lyftar mi hand for heidningarne, og reisar mitt merke for folkeslagi, so kjem dei med sønerne dine i fanget, og døtterne dine ber dei på herdi.
Bawipa Jehovah ni a dei e teh, khenhaw! Kai ni khoram tangkuem kaawm e miphunnaw koe ka kut ka dâw teh, mitnoutnae hah ka vo pouh han. Ahnimouh ni nange na canu capanaw hah a kut hoi tawm awh vaiteh, a loung dawk hrawm awh vaiteh, a thokhai awh han.
23 Kongar vert fosterfeder for deg og deira dronningar ammor åt deg. Dei kastar seg ned på jordi for deg og slikkar moldi av føterne dine. Då fær du røyna at eg er Herren, at dei ikkje vert svikne som vonar på meg.
Siangpahrangnaw ni nange camo tawm awh vaiteh, siangpahrangnaw teh nange camo ka khoum e lah ao awh han. Na hmalah tabawk awh vaiteh, na khok dawk e vaiphu hah a palem awh han. Kai teh Jehovah lah ka o e hai thoseh, kai na kangaihawinaw teh kayanae a ohoehnae hai thoseh na panue han.
24 Kann ein taka herfanget frå ei kjempa? Eller fangarne sleppa frå den som hev siger-retten?
Athakaawme kut dawk hoi hnopai lawp han na maw. Taki ka tho e san hah rungngang han na maw.
25 Ja! for so segjer Herren: Både skal dei taka fangar frå kjempa, og valdsmanns herfang skal sleppa undan, og eg vil strida med motparten din og frelsa sønerne dine.
BAWIPA ni a dei e teh, atangcalah, athakaawme ni man tangcoung e tami hah bout la han. Takitho e ni lawp tangcoung e lawphno hah bout la han. Bangkongtetpawiteh, nang ka taran e hah kai ni ka taran vaiteh, na capanaw hah ka rungngang han.
26 Eg let dine trælkarar eta sitt eige kjøt og drikka sitt blod som druvesaft. Og alt kjøt skal kjenna at det er eg, Herren, som frelsar deg, og at Jakobs Velduge løyser deg ut.
Nang na karektapnaw hah amamae tak ka ca sak han. Amamae thi hah misurtui nei e patetlah koung ka boum lah a nei awh han. Hatdawkvah, kai Jehovah teh nang ka rungngangkung, nang karatangkung, Jakop miphun dawk athakaawme Cathut, ao tie hah tami pueng ni a panue awh han telah a dei.
