Esaias 47

1 Stig ned og set deg i moldi, du møy Babel-dotter! Set deg på jordi utan kongsstol, du kaldæar-dotter! For ei skal du lenger kallast den kløkke og kjælne.

LEUM GOD El fahk, “Babylon, fani liki tron lom, Ac muta fin kutkut infohk uh. Meet kom oana sie virgin, sie siti ma soenna kutangyukla, A inge monum tia sifil fisrasrsrasr ac fwel! Inge kom sie mutan kohs.

2 Tak handkverni og mal mjøl, legg sløret burt! lyft slæpet upp, næk leggen, vad yver elvar!

Furokak eot in ilil flao! Eisla nuknuk afinyen motom! Sarukla nuknuk kato lom. Olak sikut lom an ac tupalla infacl uh!

3 Lat skammi di syna seg, lat deim sjå di skjemsla! Hemn tek eg og sparer ikkje eit menneskje.

Mwet uh ac liye lah kom koflufol; Elos fah liye ke kom akpusiselyeyuk ac mwekinla. Nga ac oru foloksak luk, ac wangin mwet ac tulokinyuwi.”

4 Vår utløysar, Allhers-Herren han heiter, Israels Heilage.

God mutal lun Israel El aksukosokyekutla — Inel pa LEUM GOD Kulana.

5 Set deg stilt og gøym deg i myrkret, du kaldæar-dotter! For ei skal du lenger kallast dronning yver riki.

LEUM GOD El fahk nu sin Babylon, “Muta in lohsr uh ac mislana. Mwet uh ac tia sifil pangon kom kasra lun mutunfacl uh!

6 Eg var harm på mitt folk, vanhelga min arvlut og gav deim i dine hender. Men du viste ikkje medynk. Jamvel på gamlingar la du ditt tunge ok.

Nga tuh kasrkusrak sin mwet luk. Nga tia sifil oralos oana mwet luk. Nga fuhlelosi nu inpoum, Ac kom tiana pakomutalos. Finne mwet matu, kom arulana akkeokyalos.

7 Du sagde: «Eg skal alltid vera Æve-dronning, » du la ikkje det på hjarta, tenkte ikkje på endelykti.

Kom nunku mu kom ac kasra nwe tok, Oru wangin nunkeyen ma inge sum Lah ac mau fuka saflaiya.

8 So høyr no det, du kjælne, som trunar so trygt, du som segjer i ditt hjarta: «Eg og ingen annan! Eg skal ikkje sitja enkja, og aldri sjå meg barnlaus!»

“Porongo ma se inge, kom su lungse mwe pwar Ac nunku mu moul lom an oakwuk ac wanginna sensen kac. Kom fahk mu kom fulat oana God, Ac wangin sie oana kom. Kom nunku mu kom ac tiana katinmasla, Ku pulakin keok ke sripen tulik nutum uh wanginla.

9 Båe desse ulukkor skal brått koma yver deg på ein einaste dag, barnløysa og enkjestand kjem på deg i fullaste mål, tråss i dine mange trollingar og dine sterke bannlysingar.

Tusruktu in kitin pacl na, ke len sefanna, Ma inge kewa fah sikyak nu sum. Kom finne susfa ac orek inutnut, Mukul tomom ac tulik nutum uh ac fah wanginla.

10 Du var trygg i vondskapen din og sa: «Det er ingen som ser meg!» Visdomen din og vitskapen din hev dåra deg, so du sa i ditt hjarta: «Eg og ingen annan!»

“Arulana wangin fosrnga lom ke ma koluk lom; Kom nunku mu wangin sie ac ku in liye kom. Lalmwetmet ac etauk lom kiapwekomla, Ac kom sifacna nunku mu kom God — Wangin sie saya oana kom.

11 So skal det då vondt koma yver deg, som du veit’kje å venda av, ei ulukka skal falla yver deg, som du ikkje kann sona burt, og brått skal det koma yver deg tjon når du ikkje varast.

Mwe ongoiya ac fah tuku nu fom, Ac inutnut lom an tia ku in sikulya. Musalla ac fah sa na in sun kom, Sie musalla yohk ma kom tiana nunku mu ac sikyak!

12 Kom no med dine bannlysingar, dine mange trollingar, som du hev stræva med ifrå ungdomen! Kanskje kunde du finna hjelp, kanskje skræma ulukka burt.

Sruokyana mwe inutnut ac mwe susfa lom; Kom nuna orekmakin ma ingan oe ke kom fusr ah me. Sahp ac ku in kasrekom, Ku sahp kom ku in sang aksangengye mwet lokoalok lom.

13 Du hev trøytta deg med dine mange råder, lat deim so møta, lat dei himmelkunnige hjelpa deg, stjernekikaran’, dei som kvar månad forkynner kva som skal hendast deg!

Wangin ku lom, kom finne eis kas in kasru Sin mwet su suiya itu uh, Ac kitalik pulan pacl uh fal nu ke ma elos liye inkusrao, Ac fahkak nu sum ma ac sikyak nu sum Ke malem nu ke malem. Sap mwet tuni ma oan yen engyeng uh ingan in tuku ac molikomla.

14 Men dei hev vorte som halm, elden brenner deim upp, dei kann ikkje berga sitt eige livet or loge-vald. Det er ikkje glod til å verma seg med, ikkje bål til å sitja attved.

“Elos ac fah oana mah pao, Ma sie e ac fah furreak! Elos ac tia pac ku in sifacna molelosla. Firir sac ac fah arulana fol nu selos, Tia e in langlung se.

15 So gjeng det deg med deim du hev stræva for, handelsvenerne dine frå ungdomen din. Dei vildrar kvar sin veg, ingen som hjelper deg.

Pa na ingan luman kasru kom ac eis sin Mwet tuni ma oan yen engyeng uh, su kom muta lolngok yoro in moul lom nufon. Elos nukewa ac som liki kom ac fahsr innek lalos sifacna, Ac wangin sie selos fah lula in molikomla.”