Esaias 42
1 Sjå min tenar som eg styd, min utvalde som eg elskar! Honom gjev eg anden min, rett han førar ut til folki.
Khenhaw! kai ni ka tawm e ka san, ka lungkuepkhai teh, ka rawi e san doeh. Ka Muitha hah ahni van ka patue han. Ahni ni lannae hah miphunnaw koe a thokhai han.
2 Ikkje mun han ropa, skrika, ei på gata bruka mælet.
Ahni teh, hramki mahoeh. Oung mahoeh. Ahnie lawk hai lamthung dawk apinihai thai mahoeh.
3 Brostne røyrstrå ei han bryt, sløkkjer ei den veik som gløder, trufast ber han retten ut.
Coungroe e lungpum hah khoe hoeh, hmai ka tawk e hmaiim hah padout hoeh. Lannae hah yuemkamcunae hoi a thokhai han.
4 Ei han veiknar, ei han brotnar fyrr han rett på jord fær setja, øyer ventar på hans lov.
Talaivan vah lannae phung a kangdue sak hoehroukrak, a thayoun mahoeh, a lungpout mahoeh. Ahlanae koe kaawmnaw ni hai ahnie kâlawk hah a ngaihawi awh han.
5 Soleis talar Herren Gud, som hev himmeln skapt og utspent, jordi lagt med vokstrar på, gjeve folk på henne ande, andedrag åt deim der ferdast:
Kalvan ka sak niteh, talai hoi talai thung kaawm e pueng ka sak e, talai van kaawm e naw hah kâha hai thoseh, talai van lam kacetnaw hah muitha hai thoseh, ka poe e, Cathut Jehovah ni a dei e teh,
6 Eg, Herren, hev deg i rettferd kalla, eg tok deg i handi, eg varar deg og gjer deg til folkepakt og til ljos for heidningar,
kai teh Jehovah doeh. Kai ni nang hah lannae lahoi na kaw vaiteh, na kut dawk hoi na hrawi han.
7 til å opna blinde augo, føra fangar ut or fengsel deim som sit i myrker, or fangehus.
Nang ni mit ka dawnnaw e mit na hmu sak thai nahane hoi, paung lah kaawm e naw hah thongim thung hoi thoseh, hmonae koe ka tahung e naw hah hmonae thongim thung hoi thoseh, rasa tâcokhai hanelah, taminaw hoi lawkkam e lah thoseh, miphunnaw hanelah angnae lah thoseh, nang hah kai ni na ta toe.
8 Eg er Herren, det er mitt namn, ingen annan fær mi æra, ikkje bilæti min pris.
Kai teh Jehovah doeh. Hothateh, kaie ka min doeh. Kai bawilennae hah apihai thoseh, kai ni ka coe e pholennae hah meikaphawknaw hai thoseh, ka poe hoeh.
9 Sjå, dei fyrste ting er komne, og eg meldar nye ting; endå fyrr dei upp hev runne, eg forkynner dykker deim.
Yampa e hnonaw teh a loum toe. A katha e hnonaw hah atu ka pâpho. Hotnaw a tâco hoehnahlan vah, nangmouh sut na thai sak.
10 Syng ny song for Herren, lova han til heimsens endar! Sjøfolk og du havsens myrja, øyland og dei folk der bur!
Tui dawk ka cet kaawm e naw hoi ahlanae koe ramlouk lah kaawm e naw, BAWIPA koe la katha sak awh. Ahni hah talai apoutnae koehoi pholen awh.
11 Heidi syng med sine byar, hytteby der Kedar bur. Dei som bur på berget, jublar, ropar ned frå høgste nut.
Kahrawngum hoi hot thung e kho kaawm e pueng, hoi Kedar kho kaawm e taminaw pueng ni pholen awh naseh. Sela kaawm e naw pueng ni monsom vah hram laihoi lunghawi laihoi la sak awh naseh.
12 Dei skal gjeva Herren æra og hans pris til øyland bera.
BAWIPA e bawilennae kamnue sak laihoi, tuilum apoutnae koe a lungmanae teh pholen awh.
13 Ut gjeng Herren som ei kjempa, eggjar harmen som ein stridsmann, herrop lyfter han og skrik, ter si magt mot sine motmenn.
BAWIPA teh athakaawme tami patetlah a tâco teh, ransa patetlah a taran ahawi. Tânae hoi a hram teh, a tarannaw hah a tâ.
14 Stilt eg heve tagt so lenge, mållaus hev eg halde meg. No eg styn som viv i barnsnaud, etter anden syp og pæsar.
Kai teh atueng kasawlah duem ka o. Kai teh duem ka o teh, ka taminaw hah ka pato hoeh. Atuteh, camo ka khe e napui patetlah kahram han. Hongho hongho kâha vaiteh, ngawt ka tawn han.
15 Berg og haug eg legg i øyde, svider av alt grønt på deim, elvar gjer eg um til øyer, sjøar let eg turkast upp.
Monnaw hoi monruinaw ka raphoe han. Thingkung ramkungnaw puenghai ka ke sak han. Tuipuinaw hai tuilumnaw lah kacoungsak vaiteh, talînaw pueng hai kahaksak han.
16 Blinde ukjend veg eg fører, so dei fer ukjende stigar, myrkt gjer eg til ljost for deim, bakkeland til flate sletta. Dette er det eg vil gjera og slett ikkje lata vera.
Mit kadawnnaw hah a panue awh hoeh e lam dawk hoi ka thak vaiteh, a panue awh hoeh e lamthung dawk lam ka patue han. Ahnimae hmalah hmonae hah angnae lah kacoungsak han. Lamthung tangkomnaw hah, ka kânging sak han. Hetnaw hah ka sak vaiteh, ahnimanaw hah ka hnoun mahoeh.
17 Vika lyt storleg skjemmast dei som lit på bilæt-gud, og til støypte bilæt segjer: «De er våre gudar.»
Meikaphawk ka bawk awh niteh, meikaphawk hanelah, nang teh kaimae cathutnaw doeh katetenaw teh puenghoi kayak awh vaiteh, hnuklah a kamlang awh han.
18 Dauve, høyr! Blinde, upp med augo! Sjå!
Hnâpangnaw thai awh haw. Mitdawnnaw, na hmu thai nahanelah khenhaw.
19 Kven er blind, um ei min tenar, dauv som sendebodet mitt? Kven er blind som venen min? Kven er blind som Herrens tenar?
Kaie ka san hloilah apimouh a mit ka dawn va. Ka patoun e laiceinaw patetlah apimouh a hnâ ka pang va. Kaie ka hui patetlah apimouh a mit ka dawn va. BAWIPA e san patetlah apimouh a mit ka dawn va.
20 Mangt du såg, men gøymer ikkje, han fekk øyra upp, men høyrer ei.
Ahni ni moikapap a hmu eiteh, kâhruetcuet thai hoeh. A hnâkâko eiteh thai thai hoeh.
21 For si rettferd skuld vil Herren gjera lovi stor og herleg.
BAWIPA teh amae kâlawk rasangsak hane hoi a lentoesak hanelah, amae lannae dawk a lungyouk.
22 Men det er eit plundra folk, herja folk, alle bundne sit i hol og i fangehusi løynde. Herfang er dei, og hev ingen frelsar, ran, og ingen segjer: «Gjev det att!»
Hete miphun teh, tuk e hoi lawp e miphun lah doeh ao. Ahnimouh teh, tangkom dawk tangkam a kâman awh teh, thongim dawk hro e lah ao awh. Kahloutsakkung kaawm hoeh e lawp e lah ao awh. Tuk teh lawp lah ao awh navah, na poe leih telah ka tet hane awm hoeh.
23 Kven av dykk gjev gaum på dette, lyder på og høyrer sidan?
Nangmouh thung dawk apinang mouh hete lawk hah na ka thai awh han va. Atu hoi hmalah te, apinang mouh na ka thai awh han.
24 Kven gav Jakob burt til ran og til ransmenn Israel utan Herren som me synda mot, som hans vegar dei ei fara vilde og ei høyra på hans lov?
Jakop teh tuk e hoi lawp e lah thoseh, Isarel hah kalawmkungnaw koe thoseh, apimouh ka hnawng va. Maimouh ni taran awh teh, ahni koe yonnae sak awh e BAWIPA ni nahoehmaw. Ahnimouh teh Bawipa e lamthung dawn awh hoeh. Bawipa e kâlawk hai tarawi awh hoeh.
25 So rende han yver deim sin heite harm og ein veldug krig. Det ikring deim loga, men dei skyna inkje, brende deim, men dei la ikkje det på hjarta.
Hatdawkvah, puenghoi a lungkhueknae teh, ahnimouh lathueng a rabawk teh, takikatho e tarankâtuknae hah ahnimouh koe a pha sak. Ahnimouh tengpam vah hmai a sawi. Hateiteh, panuek awh hoeh. Amamouh hoi amamouh a kak awh. Hatei, pâkuem awh hoeh.
