Esaias 42

1 Sjå min tenar som eg styd, min utvalde som eg elskar! Honom gjev eg anden min, rett han førar ut til folki.

Tan-awa, akong sulugoon, nga akong gituboy; akong pinili, nahimuot ako kaniya. Gibutang ko ang akong Espiritu kaniya; magdala siyag hustisya ngadto sa mga kanasoran.

2 Ikkje mun han ropa, skrika, ei på gata bruka mælet.

Dili siya mohilak ni mosinggit, ni madungog ang iyang tingog diha sa mga kadalanan.

3 Brostne røyrstrå ei han bryt, sløkkjer ei den veik som gløder, trufast ber han retten ut.

Dili niya balion ang mga nabuak nga bugang, ug dili niya palungon ang nagkapalong nga pabilo: matinud-anon siya nga mopakanaog sa iyang hukom.

4 Ei han veiknar, ei han brotnar fyrr han rett på jord fær setja, øyer ventar på hans lov.

Dili gayod siya mawad-ag paglaom ni maluya hangtod nga matukod niya ang kaangayan sa kalibotan; ug nagpaabot ang mga kabaybayonan sa iyang balaod.

5 Soleis talar Herren Gud, som hev himmeln skapt og utspent, jordi lagt med vokstrar på, gjeve folk på henne ande, andedrag åt deim der ferdast:

Mao kini ang giingon ni Yahweh—ang nagbuhat sa mga langit ug nagpahimutang niini, ang naghimo sa kalibotan ug sa tanang bunga niini, ang naghatag ug gininhawa sa katawhan ug kinabuhi niadtong nagpuyo niini:

6 Eg, Herren, hev deg i rettferd kalla, eg tok deg i handi, eg varar deg og gjer deg til folkepakt og til ljos for heidningar,

“Ako, si Yahweh, nagtawag kanimo sa pagkamatarong ug naggunit sa imong kamot. Ampingan ko ikaw ug himoon ko kanimo ang usa ka kasabotan alang sa katawhan, ingon nga kahayag alang sa mga Gentil,

7 til å opna blinde augo, føra fangar ut or fengsel deim som sit i myrker, or fangehus.

aron sa pagbuka sa mga mata sa buta, ug paghatag ug kagawasan sa mga binilanggo, ug gikan sa mangitngit nga bilanggoan.

8 Eg er Herren, det er mitt namn, ingen annan fær mi æra, ikkje bilæti min pris.

Ako si Yahweh, mao kini ang akong ngalan; ug dili ko ipaambit sa uban ang akong himaya ni ang pagdayeg nga alang kanako ug ngadto sa mga kinulit nga mga diosdios.

9 Sjå, dei fyrste ting er komne, og eg meldar nye ting; endå fyrr dei upp hev runne, eg forkynner dykker deim.

Tan-awa, ang mga butang nga nahitabo kaniadto, karon mosulti na usab ako sa mga bag-ong panghitabo. Sa dili pa kini mahitabo moingon ako kaninyo mahitungod niini.”

10 Syng ny song for Herren, lova han til heimsens endar! Sjøfolk og du havsens myrja, øyland og dei folk der bur!

Pag-awit ug bag-ong awit ngadto kang Yahweh, ug ang pagdayeg nga alang kaniya gikan sa kinatumyan sa kalibotan; kamo nga anaa sa ilawom sa kadagatan, ug ang tanang ania niini, ug kamong tanan nga anaa sa kabaybayonan, ug kadtong nagpuyo niini.

11 Heidi syng med sine byar, hytteby der Kedar bur. Dei som bur på berget, jublar, ropar ned frå høgste nut.

Tugoti ang disyerto ug ang mga siyudad nga mosinggit, ang mga baryo nga gipuy-an sa Kedar, pagsinggit sa kalipay! Paawita ang mga lumolupyo sa Sela; pasinggita sila nga anaa sa kinatumyan sa mga bungtod.

12 Dei skal gjeva Herren æra og hans pris til øyland bera.

Tugoti sila nga himayaon si Yahweh ug mopahayag sa ilang mga pagdayeg diha sa kabaybayonan.

13 Ut gjeng Herren som ei kjempa, eggjar harmen som ein stridsmann, herrop lyfter han og skrik, ter si magt mot sine motmenn.

Mogawas si Yahweh ingon nga manggugubat; ingon nga manggugubat kutawon niya ang iyang kadasig. Mosinggit siya, oo, magngulob siya diha sa singgit sa gubat; pakit-on niya sa iyang gahom ang iyang mga kaaway.

14 Stilt eg heve tagt so lenge, mållaus hev eg halde meg. No eg styn som viv i barnsnaud, etter anden syp og pæsar.

Nagpakahilom ako sa dugayng panahon; nagpuyo ako ug nagpugong sa akong kaugalingon; karon mohilak ako sama sa babaye nga manganak, mohingal ug moutong.

15 Berg og haug eg legg i øyde, svider av alt grønt på deim, elvar gjer eg um til øyer, sjøar let eg turkast upp.

Lumpagon ko ang mga kabukiran ug kabungtoran ug palayaon ko ang tanan nilang mga tanom; himoon ko nga isla ang mga suba ug pahubson ko ang mga linaw.

16 Blinde ukjend veg eg fører, so dei fer ukjende stigar, myrkt gjer eg til ljost for deim, bakkeland til flate sletta. Dette er det eg vil gjera og slett ikkje lata vera.

Dad-on ko ang mga buta sa dalan nga wala nila nasayran; giyahan ko sila sa mga dalan nga wala nila nasayran. Himoon ko nga kahayag ang kangitngit sa ilang atubangan, ug tul-iron ang hiwi nga mga dapit. Himoon ko kining mga butanga, ug dili ko gayod sila isalikway.

17 Vika lyt storleg skjemmast dei som lit på bilæt-gud, og til støypte bilæt segjer: «De er våre gudar.»

Tumban mo sila, ug maulawan sa hingpit, kadtong misalig sa kinulit nga hulagway, ug moingon sa gibuhat nga hulagway, “Kamo mao ang among diosdios.”

18 Dauve, høyr! Blinde, upp med augo! Sjå!

Paminaw, kamong mga bungol; ug tan-aw, kamong mga buta, aron inyong makita.

19 Kven er blind, um ei min tenar, dauv som sendebodet mitt? Kven er blind som venen min? Kven er blind som Herrens tenar?

Kinsa man ang buta apan ang akong sulugoon? O bungol sama sa mensahero nga akong gipadala? Kinsa mang buta nga sama sa akong gipakigsaaran, o buta sama sa sulugoon ni Yahweh?

20 Mangt du såg, men gøymer ikkje, han fekk øyra upp, men høyrer ei.

Makakita ka sa daghang mga butang, apan dili makasabot; abri ang mga igdulongog, apan walay nakadungog.

21 For si rettferd skuld vil Herren gjera lovi stor og herleg.

Ikalipay ni Yahweh ang pagdayeg sa iyang hustisya ug paghimaya sa iyang balaod.

22 Men det er eit plundra folk, herja folk, alle bundne sit i hol og i fangehusi løynde. Herfang er dei, og hev ingen frelsar, ran, og ingen segjer: «Gjev det att!»

Apan kini ang katawhan nga nakawatan ug natulisan; silang tanan nalit-agan, ug pangbilanggoon; mahimo silang mga binihag ug walay bisan usa nga makaluwas kanila, ug walay moingon, “Dad-a sila pabalik!”

23 Kven av dykk gjev gaum på dette, lyder på og høyrer sidan?

Kinsa diha kaninyo ang maminaw niini? Kinsa man ang naminaw ug nakadungog sa umaabot?

24 Kven gav Jakob burt til ran og til ransmenn Israel utan Herren som me synda mot, som hans vegar dei ei fara vilde og ei høyra på hans lov?

Kinsa man ang nagtugyan kang Jacob ngadto sa kawatan, ug sa Israel ngadto sa mga tulisan? Dili ba si Yahweh, kung diin kita nakasala, ug siya ang gidumilian nga sundon, ug gisupakan sa pagsunod sa iyang balaod?

25 So rende han yver deim sin heite harm og ein veldug krig. Det ikring deim loga, men dei skyna inkje, brende deim, men dei la ikkje det på hjarta.

Busa gibubo niya ang iyang labihang kasuko batok kanila, pinaagi sa pagguba tungod sa gubat. Nagdilaab kini libot kanila, apan wala sila makaamgo niini; misunog kini kanila, apan wala nila kini tipigi sa ilang kasingkasing.