< Esaias 37 >
1 Då kong Hizkia høyrde det, reiv han sund klædi sine, og sveipte syrgjebunad kring seg og gjekk inn i Herrens hus.
Hezekiah siangpahrang ni hote lawk hah a thai toteh, amae angki a phi teh, buri a kâkhu teh, BAWIPA e im thung a kâen.
2 So sende han drottseten Eljakim og riksskrivaren Sebna og dei eldste av prestarne syrgjeklædde til profeten Jesaja Amosson.
Hat toteh, buri ka kâkhu e im karingkung Eliakim, cakathutkung Shebna, hoi kacue e vaihmanaw hah Amoz capa profet Isaiah koe a patoun.
3 Og dei sagde til han: «So segjer Hizkia: «Dette er ein dag full av naud og straff og skjemsla; fosteri hev nått fødsli, men det finst ikkje kraft til å føda.
Ahnimouh ni, Hezekiah siangpahrang ni hettelah a dei, sahnin teh runae, yuenae, hoi yeiraiponae hnin doeh. Camo khe tue a pha navah, khe thai nahane tha awm hoeh.
4 Kann henda høyrer Herren, din Gud, det Rabsake hev sagt, han som er send av assyrarkongen, herren sin, til å svivyrda den livande Gud, so han straffar honom for dei ordi som Herren, din Gud, hev høyrt. Ber då fram ei bøn for den leivning som endå er att.»»
Na BAWIPA kahring Cathut dudam hanelah, ahnimae bawi lah kaawm e Assyria siangpahrang ni a patoun e Rabshakeh e lawk hah Jehovah na Cathut ni thai naseh. Na Cathut Jehovah ni a thai e lawk patetlah yue na lawiseh. Nang ni hai kacawiraenaw hanelah patuen ratoum loe ati pouh.
5 Då hirdmennerne frå kong Hizkia kom til Jesaja,
Hezekiah e a sannaw teh Isaiah koe a pha awh toteh,
6 sagde Jesaja til deim: «So skal de svara herren dykkar: «So segjer Herren: Ver ikkje rædd for dei ordi du høyrde, då trælarne åt assyrarkongen spotta meg!
Isaiah ni, nangmae na bawipa koe hettelah dei pouh awh. BAWIPA ni Assyria siangpahrang e sannaw ni kai hah na dudam awh teh, na thai e lawknaw dawkvah taket hanh.
7 Eit hugskot skyt eg i hugen hans; han høyrer ei tiend, og heim att snur han; der let eg honom falla for sverd i sitt land.»»
Kai ni ahni thung muitha buet touh ka thum pouh vaiteh, ahni ni kamthang buet touh a thai toteh, amamae ram koelah bout a ban han. Hathnukkhu, a ram thung e tahloi hoi ka due sak han ati telah a dei.
8 Då Rabsake for burt att, fann han assyrarkongen i strid mot Libna; for han hadde høyrt at han hadde fare burt frå Lakis.
Hathnukkhu Assyria siangpahrang teh Lakhish kho hoi a tâco toe tie Rabshakeh ni a thai teh a ban navah, siangpahrang ni Libnah kho a tuk e hah a hmu.
9 Då han so fekk tiend at ætiopkongen Tirhaka hadde drege ut i herferd mot honom, sende han eit nytt bod til Hizkia med dei ordi:
Atuvah Kush siangpahrang Tirhakah hoi kâkuen lah, ahni teh nang tuk hanelah a tho toe telah kamthang a thai. Hottelah kamthang a thai toteh, Hezekiah siangpahrang koe patounenaw a patoun teh,
10 «Seg med Juda-kongen Hizkia: «Ikkje lat din Gud, som du lit på, narra deg til å tenkja at ikkje Jerusalem skal falla i henderne på assyrarkongen!
nangmouh ni Judah siangpahrang Hezekiah koe hettelah na dei awh han. Jerusalem kho teh Assyria kut dawk phat mahoeh telah na kâuep e Cathut ni na dum hanh naseh.
11 Du hev nok høyrt gjete sjølv kor assyrarkongarne hev fare åt med mot alle landi: at dei bannstøytte deim. Og so skulde du berga deg undan?
Khenhaw! Assyria siangpahrangnaw ni khoram tangkuem a raphoe awh teh, hotnaw koe a sak e naw hah na thai toe. Ahni teh ka hlout na ou.
12 Kunde vel folkegudarne berga sine folk, som federne mine øydde ut: Gozan og Haran og Resef og Edens-sønerne som er i Telassar?
Ka mintoenaw ni a raphoe e miphun, Gozan, Haran, Rezeph, Telassar kho kaawm e Eden miphunnaw hah ahnimae cathutnaw ni a rungngang awh maw.
13 Kvar er Hamat-kongen eller Arpad-kongen eller kongen i Sefarvajim-byen, yver Hena og Ivva?»»
Hamath siangpahrang, Arpad siangpahrang, Sepharvaim kho e siangpahrang, Hena siangpahrang, Ivvah siangpahrang tinaw teh nâne ao awh telah lawk a thui.
14 Hizkia tok brevet frå sendemennerne og las det; og so gjekk han upp i Herrens hus, og Hizkia breidde det ut for Herrens åsyn.
Hezekiah siangpahrang ni patounenaw kut dawk hoi ca hah a la teh a touk. Hahoi, BAWIPA e im dawk a cei teh, BAWIPA hmalah ca hah a kadai.
15 Og Hizkia bad til Herren og sagde:
Hatnavah, Hezekiah siangpahrang teh BAWIPA koe a ratoum.
16 «Herre, allhers drott, Israels Gud, du som tronar yver kerubarne! Einast du er Gud yver alle rike på jordi; du hev gjort himmelen og jordi.
Cherubim e lathueng vah ka tahung e Isarelnaw e Cathut, ransahu BAWIPA Cathut, nang teh talai uknaeram pueng lathueng vah buet touh dueng e Cathut lah na o. Nang ni kalvan hoi talai na sak.
17 Herre, legg øyra til og lyd! Herre, lat augo upp og sjå! Høyr dei ordi Sanherib sende og svivyrde den livande Gud!
Oe BAWIPA, na hnâpakeng nateh na thai pouh haw. Oe BAWIPA, na mit padai nateh khenhaw! Sennacherib siangpahrang ni kahring Cathut dudam hanelah a patoun teh a dei sak e lawknaw hah thai haw.
18 Herre, det er sant: assyrarkongarne hev øydt ut folki og deira land,
Oe BAWIPA, Assyria siangpahrangnaw ni miphunnaw hoi amamae ram naw hah kingkadi lah a ta teh,
19 og dei hev kasta gudarne deira på elden; for dei er ikkje gudar, berre manneverk utav stokk og stein, og dei hev tynt deim.
ahnimae cathutnaw hai hmai dawk a phum pouh. Bangkongtetpawiteh, hotnaw teh cathut nahoeh. Tami e kut hoi sak e thing hoi talung naw doeh.
20 Men no må du, Herre, vår Gud, frelsa oss frå hans magt, so alle rike på jordi må røyna at einast du er Herren!»
Oe kaimae Cathut Jehovah, nang dueng doeh Cathut lah na kaawm tie hah, talai uknaeram pueng ni a panue awh nahanelah, hote siangpahrang kut dawk hoi, kaimanaw hah a tu na rungngang haw telah a ratoum.
21 Då sende Jesaja Amosson bod til Hizkia med dei ordi: «So segjer Herren, Israels Gud: «Med umsyn på bøni di til meg um Sanherib, assyrarkongen,
Hattoteh Amos capa Isaiah ni Hezekiah koe a patoun teh, Isarelnaw e Cathut Jehovah ni hettelah a dei. Nang ni Assyria siangpahrang Sennacherib hoi kâkuen lah kai koe na ratoum toe.
22 då er dette det ordet som Herren hev tala imot honom: Ho vanvyrder deg, ho spottar deg, ungmøyi, Sions dotter, ho rister på hovudet åt deg, Jerusalems dotter.
Hote siangpahrang hoi kâkuen lah Cathut ni hete lawk hah a dei. Tanglakacuem Zion canu ni nang hah na noutna hoeh teh na dudam toe. Jerusalem tangla ni na hnuk lahoi a lû a kahek toe.
23 Kven hev du svivyrdt? kven hev du spotta? Kven hev røysti di ropa imot? Augo lyfte du høgt, mot Israels Heilage.
Nang ni apimouh na dudam teh na pacekpahlek vaw. Nang ni apimouh na hram sin teh, na minhmai na moung sin. Isarelnaw e Kathounge koe hottelah na sak awh toe.
24 Ved tenarane hædde du Herren og sagde: «Med dei mange vognerne mine for eg upp på dei høgste fjelli, ja, langt burti Libanons utmark, der høgg eg ned hennar høge cedrar og dei hæve cypressorne hennar; eg tek meg fram i dei øvste heimar, inn i den tettaste hagen;
Na sannaw e kut hoi Cathut hah na dudam awh teh, kai teh ka tawn e ranglengnaw hoi monsom vah thoseh, Lebanon mon a poutnae koe thoseh, ka luen toe. Hawvah ka rasang poung e sidarkungnaw hoi kahawihloe e hmaicakungnaw hah ka tâtueng toe. A rasangpoungnae koe thoseh, a paw a thawnnae ratu koe thoseh ka kâen toe.
25 eg hev grave og drukke vatn; med fotsolen min eg turkar ut alle Egyptarlands elvar.»
Tuikhu ka tai teh tui ka nei toe. Ka khoktabei hoiyah Izip ram e palang kaawm e pueng kahak sak toe telah na dei.
26 Hev du’kje høyrt at eg hev longe laga det so? Frå ævordsleg tid hev eg fyreåt fastsett dette! Og no let eg det koma i verk! Du fekk magt til å øyda sterke borgar til steinrøysar aude.
Ayan hoi hetnaw heh kai ni sut ka pouk tangcoung toe tie na thai boihoeh maw. Nang ni kacakpounge kho rapannaw hah na raphoe teh, songnawng kâpawppawm e lah na o sak nahanelah, atu ka sin e naw hah ayan hoi sut ka hmoun toe.
27 Folki deira vart veike og valne, skalv og stod til skammar. Det gjekk deim som graset på marki og grøne urtar, som vokstrar på taket, som kornåker fyrr han hev skote.
Atha ka baw e hote khocanaw teh, a lungpout laihoi yeirai a phu awh teh, kahrawng e phonaw patetlah thoseh, a len hoehnahlan tang kamyai e lemphu e phokung patetlah thoseh, ao awh.
28 Eg veit når du sit, gjeng ut og gjeng inn, kor du slær deg vill imot meg.
Na tahungnae, na ceinae, na thonae, na kâennae, na tâconae, koe na lungkhueknae naw hah ka panue.
29 Av di du er vill imot meg, og eg høyrer kor kaut du er, eg hektar min krok i nosi di, legg min taum i munnen din og vikjer deg heim att den vegen du kom.»
Nang teh kai koe na lungkhuek dawk thoseh, namahoima na kâuepnae hah ka hnâ koe a tho dawk thoseh, kai sumhradang teh na hnawng dawkvah thoseh, kaie pahni moumnae teh na pahni dawkvah thoseh, ka mawp vaiteh, na thonae lam dawk hoi na ban sak han.
30 Og dette skal du hava til merke: I år skal de eta sjølvsått korn, næste år sjølvrunne. Men tridje året skal de så og hausta og planta vinhagar og eta frukti av deim.
Nang hanelah mitnout teh hettelah ao. Takum dawkvah amahmawk ka paw e naw thoseh, a kum pahni vah hot dawk hoi ka pâw e naw hai thoseh na ca han. A kum pâthum vah, kahei nateh a awh. Misurnaw hah patue awh nateh, a paw hah cat awh.
31 Og leivningen som er att av Juda hus, skyt djupare røter nedantil, og ovantil ber han si frukt.
Kacawie Judahnaw teh, a tangpha bout payang awh vaiteh, asawi lah a pâw a paw awh han.
32 For ein leivning kjem frå Jerusalem, og ein rest frå Sionsfjellet. Brennhugen åt Herren, allhers drott, skal gjera dette.
Bangkongtetpawiteh, kacawie naw teh Jerusalem kho hoi thoseh, kahlout e naw teh Zion mon dawk hoi thoseh, a tâco awh han. Cathut e a lungthonae teh hetenaw hah a sak han.
33 Difor segjer Herren so um assyrarkongen: Ikkje skal han koma inn i denne byen, og ikkje skjota nokor pil der inn; ikkje skal han storma fram mot han med skjold, og ikkje byggja skansar upp imot han.
Hatdawkvah, Cathut ni Assyria siangpahrang hoi kâkuen lah hettelah a dei. Ahni teh hete kho dawk kâen mahoeh. Hete hmuen koe pala hai ka mahoeh. Bahling hoi hete kho hai hnai mahoeh. Hete kho avanglah na tungpup awh mahoeh.
34 Den vegen han kjem, den skal han heim att fara, i denne byen slepp han ikkje inn, so segjer Herren.
Hete kho koe a thonae lam dawk hoi a ban han. Hete kho thung kâen mahoeh. Cathut ni a dei e teh,
35 Eg vernar denne by og bergar honom, for mi skuld og for Davids skuld, min tenar.»
Kai ni hete ka minhmai hoi ka san Devit e minhmai hah ka khet teh, hete kho rungngang hanelah, hete kho hah ka ring han, telah a ti.
36 Og Herrens engel gjekk ut og slo hundrad og fem og åtteti tusund mann i assyrarlægret. Tidleg næste morgon fann dei deim alle liggjande lik.
Hat toteh, BAWIPA e kalvantami a tâco teh Assyria ransahu thung e tami 185,000 touh a thei. Amom toteh a thaw awh navah, ahnimanaw teh ro lah ao awh.
37 Då tok assyrarkongen Sanherib ut og drog burt og snudde heim att, og heldt seg sidan i Nineve.
Assyria siangpahrang Sennacherib hai a tâco a ban teh, Nineveh kho dawkvah ao.
38 Ein gong han heldt bøn i huset åt Nisrok, guden sin, hogg sønerne hans, Adrammelek og Sareser, honom ned med sverd. Dei kom seg undan til Araratlandet, og Asarhaddon, son hans, vart konge i staden hans.
Hathnukkhu, ahni teh, amae cathut Nisroch Bawkim dawk a bawk lahun nah, ahnie capa Adrammelek hoi Sharezer tinaw ni tahloi hoi a thei awh. Hahoi teh, ahnimanaw teh Ararat mon lah a yawng awh. Hat toteh, capa Esarhaddon teh a na pa e hmuen dawk a tahung.