Esaias 36
1 Og det hende seg i det fjortande styringsåret åt kong Hizkia, at assyrarkongen Sanherib drog upp imot alle faste borgar i Juda og hertok deim.
Hezekiah leng vaihom kum somle li lhinin, Assyria lengpa Sennacherib in Juda te khopi kulpi ho chu ano khumin alo gamtam ahi.
2 Og assyrarkongen sende Rabsake frå Lakis til Jerusalem mot kong Hizkia med ein stor her; og han stogga attmed vatsleidingi frå Øvredammen på allfarvegen til vaskarvollen.
Hichen Assyria lengpan a sepai jalamkai Lachish akonin galsat sepai tamtah toh Jerusalem'a leng Hezekiah satdin asolin ahi. Assyria ten sahlam dilneo, ponsopna lou lampia longlha vacha achun panmun akisemun ahi.
3 Då gjekk drottseten Eljakim Hilkiason og riksskrivaren Sebna og kanslaren Joah Asafsson ut til honom.
Hiche lamkai chenghin aga lamdot uvin ahi: Kilkiah chapa Eliakim, leng inpi'a vaihom; Shebna, thutanna munna thuching; chuleh Asaph, thutanna munna thuching; chuleh Asaph chapa Joah, leng insung thuching ahiuve.
4 Og Rabsake sagde til deim: «Meld til Hizkia: «So segjer storkongen, assyrarkongen: «Kva er det for tru som gjer deg so traust?
Hichun Assyria lengpa sepai jalamkai pachun Hezekiah thuhil aneichu aseipeh tan ahi: “Hiche hi Assyria leng hatchung nungin asei ahi: Ipi tahsan um nanei uva hibanga hi tahsan detkheh a naum uham?
5 Du tenkjer at berre eit ord gjer råd og dåd i krig! Kven lit du på, sidan du sette upp imot meg?
Thucheng mai mai ja galsat thepna, hatna kineitheija nagel uham? Koi nakison pi uva, keima nei dou uham?
6 Ja, det er sant, du lit på Egyptarland, den brotne røyrstaven som sting hol i handi på kvar som styd seg til honom! Soleis er Farao, egyptarkongen, for alle deim som lit på honom.
Egypt chunga nakison uham? Egypt'a na kingai uleh pumpeng agei hem in nakhut asuh vang pai tobang ding ahi. Egypt Lengpa Pharaoh chu tahsan thei ahi naisai poi.
7 Og svarar du meg: «Me lit på Herren, vår Gud!» var det då ikkje hans offerhaugar og hans altar Hizkia fekk burt då han baud Juda og Jerusalem: «Framfor dette altaret skal de bøygja kne?»
Ahin, hitia hi nahin seimaithei u ahi, 'Pakai ka Pathen uva katahsan nao uma ahi!' Ahin amachu hilou ham, Hezekiah in ana jumso chu? Hezekiah hilou ham ahouin leh amaicham jouse sumanga, Judah leh Jerusalem'a cheng jousen maicham kisem na Jerusalem a bou agahou thei diu chu?
8 Gjer då eit veddemål med Herren min, assyrarkongen: Eg gjev deg tvo tusund hestar um du kann skaffa folk til å rida på deim.
“Ipi ham naseipeh unge! Ka lamkai pu Assyria lengpa toh kidehto nakhat neijin. Keiman sakol sangni nape jeng inge, achung cheh a touding mi namu poupouleh!
9 Korleis vil du slå attende ein einaste jarl, ein av dei ringaste tenarane åt herren min? Og so lit du på egyptarane, på vognerne og ridarane deira!
Hiche galsat sepai lhomcha neijan, iti kapupa sepai hon khat alhasam pen jong joulou dinga, Egypt te sakol kangtalai holeh atolho panpinan jong joulou dinga, chouding nati ham?
10 Trur du det er Herren uvitande når eg kjem hit og øydelegg dette landet? Nei, det var Herren som baud meg: «Drag upp til dette landet og legg det i øyde!»»»»
Gah seibe din, Pakai puihoina beija nagam kahung bulu u nahisah ham? Pakai amatah in hitia hi eiseipeh u ahi, 'hiche gamchu satnun lang, sumang un!'
11 Då sagde Eljakim og Sebna og Joah til Rabsake: «Tala syrisk til tenarane dine! me skynar det nok; tala ikkje jødisk til oss! folket på muren høyrer på.»
Hichun Eliakim, Shebna, chule Joah chun Assyria jalamkai pa henga aseijin, “Lungset tah in Aramaic paovin nei houlim piuvin ajehchu hoitah in kahechen set uve. Hebrew paovin neihou hih un ajehchu bang ninglanga umho khun jaget unte.”
12 «Nei, » svara Rabsake, «det er til herren din og til deg herren min hev sendt meg å tala desse ordi, men nettupp til det folket som sit på muren og saman med dykk lyt eta sitt eige skarn og drikka sitt eige vatn!»
Ahin Sennacherib jalamkai pan hitin ahin donbut in, “Hiche thuhil hi ka lengpan nangma leh na pupa dinga bou ahin thot nahisah ham? Aman mijouse jah dinga adei ahi. Ajehchu keihon hiche khopi hi kahin lo teng uleh mipi ho chu nangho toh thohgim thading ahi. A gilkel dan uchu a eh u geija anehdiu, adang chah dan uchu ajun geijuva adon dingu ahi”
13 So steig Rabsake fram og ropa høgmælt desse ordi på jødisk mål: «Høyr det storkongen, assyrarkongen, talar!
Hichun, sepai jalamkai pachu adingdoh in Hebrew paovin bang panga umho jah achun asamtan, “Assyria leng hatpa akona thuhil hi ngaijun!
14 So segjer kongen: «Lat ikkje Hizkia narra dykk; han er ikkje i stand til å berga dykk!
Lengpan asei hiche hi ahi: Hezekiah chu kilheplhah sah hih un. Aman a imatih'a na huhdoh joulou diu ahi.
15 Lat ikkje Hizkia få dykk til å lita på Herren, med di han segjer: «Herren hjelper oss for visst, han gjev ikkje denne byen i henderne på assyrarkongen.»
Pakai'a tahsan na neijin, tin kisuh ngol sah hih uvin. Hitia hi aseiding, “Pakai in itinama jong leh eihuhdoh diu ahi. Hiche khopi hi Assyria lengpa khutna lhulou helding ahi,” tia aseiding ahi.
16 Høyr ikkje på Hizkia! So segjer kongen i Assyria: Gjer fred med meg! gjev dykk yver til meg! So skal de få eta kvar av sitt eige vintre og sitt eige fiketre og drikka vatn kvar or sin eigen brunn,
Hezekiah thusei chu ngai hih un! Assyria lengpan phat tepna apeh ho ahi: Keima toh kichamna semun-nakot hou hongun lang hungpot un. Chutileh khat cheh in na lengpi theiga cheh naki neh diu, theiga natheiga phunguva kon'a nakilo diu, chuleh na twikul uva na twi cheh u naki don diu ahi.
17 til dess eg kjem og hentar dykk til eit land som er likt dykkar eige, eit land med korn og druvesaft, eit land med brød og vinhagar.
Chuteng leh hitobang gam dang khatna pui dinga kagon ding-chang leh lengpitwi umna gam, changlhah leh lengpi lei umna gam.
18 Lat ikkje Hizkia narra dykk og segja: «Herren bergar oss!» Tru nokon av folkegudarne hev berga sitt land for assyrarkongen?
“Hezekiah in, 'Pakai in eihuhdoh diu ahi!' tia aseichu kilhep lhah sah hih un. Chidang namdang pathen hon amiteu Assyria lengpa akon ahuhdoh khah mong uvem?
19 Kvar er gudarne i Hamat og Arpad? Kvar er gudarne i Sefarvajim? Eller hev dei berga Samaria ut or mi hand?
Hamath leh Arpad pathen chu ipi tia hitam? Chuleh Sepharvaim pathen ho chu itiuva hitam? Koi pathenin Samaria chu kathunei na'a kon'a ahung huhdoh khah em?
20 Kven av alle gudarne i desse landi hev berga sitt land ut or mi hand, so Herren skulde berga Jerusalem ut or mi hand?»»
Koi chidang namdang pathen hileh ka thanei na'a kon'a amite ahung huhdoh thei khah uvem? Pakai in Jerusalem chu keija konin hin huhdoh thei inte tia lunggel na neiju ham?”
21 Og dei tagde og svara honom ikkje eit ord; for so var kongens bod: «Ikkje svara honom!»
Ahin mipi chu athipchet jengun chuleh thucheng khat jong a uhpoh pouve. Ajehchu Hezekiah in thupeh ananei jin, “Ana donbut hih un,” ati ahi.
22 Eljakim Hilkiason, drottseten, og Sebna, riksskrivaren, og Joah Asafsson, kanslaren, kom då attende til Hizkia med sundrivne klæde og melde honom ordi hans Rabsake.
Hichun, Hilkiah chapa Eliakim, leng inpi vaihom; Shebna, thutanna'a thuching; chuleh Asaph chapa Joah, lengte thusim ching hochu Hezekiah henga akile un ahi. Lunghem in avon hou abot telun, lengpa kimupi din acheuvin, Assyrian sepai jalamkai pa thusei chu asei peh tao vin ahi.
