Esaias 35
1 Øydemarki og turrlendet skal gleda seg, og den aude heidi skal fegnast og bløma som ei lilja.
Hifale ty ratraratra naho ty paipaiñe, hirebeke i vavataney, vaho hitaroke hoe dokonose;
2 Ho skal bløma og fegnast, og fegnast og syngja med frygd. Herlegdomen åt Libanon hev ho fenge, Karmels og Sarons pryda; dei skal sjå Herrens herlegdom, vår Guds pryda.
Handrevake re vaho hirañaraña an-drebeke naho sabo; hatolots’aze ty enge’ i Lebanone, ty hafanjàka’ i Karmele naho i Sarone; hahaisake ty enge’ Iehovà iereo, ty volonahen’ Añaharen-tika.
3 Styrk dei valne hender og gjer dei skjelvande kne sterke!
Haozaro o fitàn-kengeo le hafatraro o ongotse mikoletrao,
4 Seg til dei urolege hjarto: «Ver frihuga, ottast ikkje! Sjå, der er dykkar Gud! Hemnen kjem, vederlag frå Gud, han kjem sjølv og frelser dykk.
Ano ty hoe o embetse an-trokeo: Manintsiña, ko hembañe! hehe te ho avy t’i Andrianañahare’ areo, aman-tambe naho famalean’ Añahare handrombake.
5 Då skal augo åt dei blinde verta opna, og øyro åt dei dauve verta upplatne;
Le hibeake ty fihaino’ o goao naho ho sokafeñe ty ravembia’ o gìñeo;
6 då skal den lame springa som ein hjort, og tunga åt den mållause jubla. For vatn bryt fram i øydemark, og bekkjer på den aude heidi,
Hitsamboañe hoe hirañe ty kepeke vaho hisabo an-kaehake ty famele’ o moañeo; higoangoañan-drano ty fatrambey naho ty torahañe am-bavatane eo.
7 og det gloande sandhavet skal verta til ein sjø, og det tyrste landet til vatskjeldor; i bustaden åt sjakalar, der dei hadde sin kvilestad, er voksterstad for røyr og sev.
Hifotetse ho antara ty tane maike, naho rano manganahana o paipaiñeo, hitiria’ ty vinda o korontsom-panalokeo, vaho handimbe o ahetseo ty tongoahara naho ty sale.
8 Og der skal det vera braut og veg, og han skal kallast den heilage vegen. Ingen urein skal ganga på honom, men han skal vera berre for deim; ingen vegfarande, ikkje dåren eingong, skal fara vilt.
Ho eo ty lalan-gadagadañe, ty fañaveloañe hatao ty hoe ty Lala-Piavahañe, tsy homb’ama’e ty tsy malio; ie ho amo mpañavelo amy lalañey, vaho tsy hihezeñe aze ty dagola.
9 Der skal det ingi løva vera, og inkje villdyr skal koma inn på honom, dei skal ikkje finnast der; men utløyste skal ferdast der.
Tsy ho ama’e ty liona, tsy hanganike ama’e ty biby romotse; tsy ho zoeñe ao iereo, fa ho fañaveloa’ o jinebañeo
10 Og Herrens frikjøpte skal snu heim att og koma til Sion med fagnadrop, og æveleg gleda er det yver hovudet deira; frygd og gleda skal dei nå, og sorg og sukk skal røma.»
le himpoly o vinili’ Iehovào, hipoña-tsabo mb’e Tsione mb’eo; naho hafaleañe tsy modo ty ho añ’ambone’ iareo; Hitendreke firebehañe naho haravoañe vaho hihelañe añe ty hontoke naho ty fiselekaiñañe.
