< Esaias 35 >

1 Øydemarki og turrlendet skal gleda seg, og den aude heidi skal fegnast og bløma som ei lilja.
Ramke hoi ka ke e talai teh a lunghawi awh han. Ayawn hai a lunghawi vaiteh, a kamhlawng han.
2 Ho skal bløma og fegnast, og fegnast og syngja med frygd. Herlegdomen åt Libanon hev ho fenge, Karmels og Sarons pryda; dei skal sjå Herrens herlegdom, vår Guds pryda.
Puenghoi kamhlawng vaiteh, lunghawinae hoi la saknae hoi a lunghawi awh han. Ahni ni Lebanon mon e bawilennae hai thoseh, Karmel mon hoi Sharon hmuen meihawinae hai thoseh, poe lah ao han. Ahni teh BAWIPA e lentoenae, maimae Cathut e bawilennae hah a hmu awh han.
3 Styrk dei valne hender og gjer dei skjelvande kne sterke!
Tha ka baw e kutnaw hah tha awm sak awh. Pouk ka ca e khokpakhu hah caksak awh.
4 Seg til dei urolege hjarto: «Ver frihuga, ottast ikkje! Sjå, der er dykkar Gud! Hemnen kjem, vederlag frå Gud, han kjem sjølv og frelser dykk.
Lung ka tâsue e naw na lung tha awm sak awh. Taket awh hanh awh telah tet awh. Khenhaw! Nangmae Cathut teh moipathungnae, Cathut e runae poenae hoi a tho han, nangmouh na rungngang han.
5 Då skal augo åt dei blinde verta opna, og øyro åt dei dauve verta upplatne;
Hat toteh, mitdawnnaw ni mit bout hmawt awh vaiteh, hnâpangnaw ni hnâ bout a thai awh han.
6 då skal den lame springa som ein hjort, og tunga åt den mållause jubla. For vatn bryt fram i øydemark, og bekkjer på den aude heidi,
Khokkhemnaw ni sayuk patetlah a doukcouk awh han. Lawkanaw ni hai la a sak awh han. Bangkongtetpawiteh, ramke um vah tui puk tâcawt vaiteh, thingyeiyawn dawk tui a lawng han.
7 og det gloande sandhavet skal verta til ein sjø, og det tyrste landet til vatskjeldor; i bustaden åt sjakalar, der dei hadde sin kvilestad, er voksterstad for røyr og sev.
Kâan poung e thingyei teh, tuikamuem lah ao awh han. Ka ke e talai teh tuiphuek lah ao han. Kahrawnguinaw a inae lungpum yueng lah marangpho a paw han.
8 Og der skal det vera braut og veg, og han skal kallast den heilage vegen. Ingen urein skal ganga på honom, men han skal vera berre for deim; ingen vegfarande, ikkje dåren eingong, skal fara vilt.
Hote hmuen koe lamthungpui awm vaiteh, thoungnae lamthung telah a phung awh han. Kathounghoehe naw teh, hote lamthung dawk dawn awh mahoeh. Hote lamthung teh, hote lamthung dawk ka dawn naw e lah ao teh, a pathu awh nakunghai lam phen a mahoeh toe.
9 Der skal det ingi løva vera, og inkje villdyr skal koma inn på honom, dei skal ikkje finnast der; men utløyste skal ferdast der.
Hote hmuen dawk bangpatet e sendek hai awm mahoeh. Ka matheng e sarang buet touh boehai hote lamthung dawk luen awh mahoeh. Ratang e naw ni duengdoeh hote lamthung teh a dawn awh han.
10 Og Herrens frikjøpte skal snu heim att og koma til Sion med fagnadrop, og æveleg gleda er det yver hovudet deira; frygd og gleda skal dei nå, og sorg og sukk skal røma.»
BAWIPA ni a ratang e naw teh bout tho awh vaiteh, la sak laihoi Zion kho dawk a kâen awh han. A yungyoe lunghawinae teh ahnimae lû dawk ao han. Ahnimouh teh lunghawinae hoi lungnawmnae tawn awh vaiteh, lungmathoenae hoi cingounae teh a yawng awh han toe.

< Esaias 35 >