< Esaias 34 >
1 Kom hit, de folk, og høyr, og de folkeslag, gjev gaum! Jordi høyre og det som fyller henne, jordheimen og alt som veks der!
Fifi asi gala dunu huluane! Misa! Osobo bagade liligi huluane amola dunu huluane amo ganodini esala! Misa amola nabima!
2 For Herrens vreide er yver alle folki, og harmen hans yver all deira her. Han bannstøyter deim, gjev deim til slagting.
Hina Gode da fifi asi gala huluane, amola ilia dadi gagui gilisisu huluane ilima ougi gala. E da ilima fofada: nanu, ili gugunufinisimusa: ilegei dagoi.
3 Og deira ihelslegne skal verta burtslengde, og teven av liki deira skal stiga upp, og fjelli skal fljota av blodet deira.
Ilia bogoi da: i hodo da mae uli dogone, udigili dasama: ne amola gaha nabima: ne dialebe ba: mu. Amola goumi da maga: mega ulasi dagoi ba: mu.
4 Og heile himmelheren skal kverva, og himlarne verta ihoprulla som ei boki, og all heren deira skal visna burt, som bladet fell av vintreet og det visne lauvet av fiketreet.
Eso amola oubi amola gasumuni da goudane, osobo su agoane ba: mu. Mu amola da meloa bioi defele, bioi dagoi ba: mu. Gasumuni amola da figi o waini efe lubi dabe agoane sa: imu.
5 For sverdet mitt hev vorte drukke i himmelen. Sjå, yver Edom skal det fara ned og yver mitt bannstøytte folk til dom.
Hina Gode da gegemusa: , Hebene ganodini Ea gobihei momagei dagoi. E da Idome dunu ilima fofada: nanu, ili wadela: musa: ilegei dagoi. E da Ea gobiheiga amo dunu famu.
6 Sverdet åt Herren er fullt av blod, gjødt med feitt, med blod av lamb og bukkar og med nyrefeitt av verar. For ei offerslagting held Herren i Bosra og ei stor nedslagting i Edomlandet.
Ea gobihei, da gobele salasu sibi mano amola goudi, ilia sefe amola maga: me agoane, Idome dunu ilia sefe amola maga: me amoga dedeboi dagoi ba: mu. Hina Gode da Bosela moilai bai bagade ganodini, amo gobele salasu hamomu. E da Idome soge ganodini, fane legesu hou bagadedafa hamomu.
7 Og villuksar skal sturta saman med deim, og stutar saman med sterke uksar, og landet deira skal verta drukke av blod, og jordi deira hævda med feitt.
Idome dunu da sigua bulamagau, amola bulamagau gawali mano agoane dafane, osobo da maga: me amola sefe amoga dedeboi dagoi ba: mu.
8 For Herren held ein hemnardag og eit attergjeldsår for Sions sak.
Amo esoga, Hina Gode da Saione gaga: mu, amola ea ha lai dunu ilima dabe imunu.
9 Og bekkjerne i det skal verta til bik, og moldi til svåvel, og markerne i det skal verta til brennande bik.
Idome soge hano da afadenene, bunumai edele agoane ba: mu amola osobo da bu “salafa” agoane hamomu. Soge huluane da bunumai edele agoane laluga ulagimu.
10 Korkje natt eller dag skal det slokna, i all æva skal røyken frå det stiga upp; frå ætt til ætt skal det liggja i øyde, i all æva er det ingen som fer igjenom det.
Hayoga amola gasia, amo soge da laluga nemu. Amola, mobi da mae fisili, eso huluane heda: lalumu. Soge da eso huluane wadela: lesi dagoi dialalalumu, amola amo ganodini, dunu da hamedafa lafiadalumu.
11 Og pelikan og bustyvel skal eiga det, og kattula og ramn skal bu i det, og ein skal spana ut yver det mælesnøre til øyding, og bruka lodd til å gjera det tomt.
Gugunia amola ‘la: ifene’ sio fawane da amo soge ouligimu. Amola osobo bagade hame hahamoi esoga, amo soge da wadela: lesi agoane ba: i, amo defele Hina Gode da Idome soge bu wadela: lesimu.
12 Det er ingi gjævingar der som kann ropa nokon ut til konge, det er slutt med alle hovdingarne.
Hina bagade amo soge ouligima: ne da hame ba: mu. Ouligisu dunu huluane da asi dagoi ba: mu.
13 Og klunger skal renna i slotti der, og netla og tistlar i borgerne, og det skal vera ein bustad for sjakalar og ein stad for strussar.
Aya: gaga: nomei amola gagalobo fawane da hina bagade ilia diasu ganodini, amola gagoi moilai amo ganodini heda: mu. Sigua wa: me amola gugunia fawane amo ganodini esalebe ba: mu.
14 Og ulven og andre villdyr skal møtast, og raggetroll ropa til kvarandre; ja, der uner Lilit og finn seg ein kvilestad.
Sigua ohe fi da amo ganodini ahoanebe ba: mu, amola wadela: i a: silibu da ilila: wele sia: nanebe nabimu. Amola wadela: i uda a: silibu (yagono) da amoga helefima: ne misunu.
15 Der byggjer pilormen reir og legg egg og klekkjer ut ungar og sankar deim og gjev deim livd. Ja, der sankar gribbarne seg, den eine hjå den andre.
Gugunia da ilia bibi gaguli, oso legele, mano lalelegele, ilia mano ouligimu. Buhiba ilia da amogawi afae afae misini, gilisimu.
16 Leita etter i Herrens bok og les! Ikkje eitt av deim vantar, det eine saknar ikkje det andre. For hans munn byd det, og hans ånd sankar deim,
Hina Gode Ea buga amo ganodini idima. Amo esalebe ohe amola sio huluane esalebe ba: mu. Ilia afae afae da udigili hame esalumu be gawali da aseme lale fimu. Hina Gode da sia: i dagoi. Hisu da ela gilisimu.
17 og han kastar lut for deim, og handi hans ætlar deim det med mælesnøre. Til æveleg tid skal dei eiga det, frå ætt til ætt skal dei bu i det.
Hina Gode Hisu da soge fifili, ilima defele imunu. Ilia da mae fisili amo soge ganodini esalumu. Amo da dunu hame be ilia sogedafa dialalalumu.