< Esaias 32 >

1 Sjå, med rettferd skal kongen råda, og hovdingarne skal styra etter rett,
Eso enoga, hina bagade e da ea fi amo moloidafa ouligimu, amo da misunu. Amola, ouligisu dunu ilia da moloidafa hou amoga ilia dunu fi ouligimu.
2 og kvar ein av deim skal vera som eit skyle for veret og ei livd mot sturtregn, som vatsbekkjer på ein turr stad, som skuggen av eit veldugt berg i eit uppturka land.
Ilia da afae afae amo fo amola gibu bobodobe amoma wamoaligisu agoane ba: mu. Ilia da hano nawa: li hafoga: i soge amo ganodini diala, amola igi bagadedafa ea baba gala: le bagade, hafoga: i soge ganodini defele ba: mu.
3 Då skal augo åt deim som ser ikkje vera blinde, og øyro åt deim som høyrer, skal vera grannhøyrde,
Amo ouligisu dunu ilia da ilia fi dunu ilia hanai dawa: i liligi noga: le nabimu.
4 hjarto åt dei tankelause skal evla skyna, og tunga åt dei stame skal hava lett for å tala klårt.
Ilia da momabo agoane bu hame hamomu, be ilia da molole, dawa: iwane sia: mu.
5 Dåren skal ein ikkje meir kalla gjæv, og den innfule skal ein ikkje kalla hugstor.
Ilia da noga: le dawa: mu. Ilia da gagaoui dunu ilia hamosu da noga: idafa hame sia: mu. Amola wadela: i hamosu dunu da moloidafa hou hamosa, ilia da hame sia: mu.
6 For dåren talar dårskap, og hjarta hans finn på vondt; han gjer vanheilag gjerd, og talar forvende ting um Herren, han let den hungrige svelta og let den tyrste vanta drikka.
Gagaoui dunu da gagoulewane hamosa amola wadela: i hou ilegesa. Ea sia: amola ea hamosu da Hina Godema gadesu liligi agoane. Amola e da ha: i dunuma ha: i manu hame iaha, amola hano hanai dunuma hano hame iaha.
7 Og våpni åt den innfule er vonde; han tenkjer ut meinråder, til å føra dei spaklyndte i ulukka med falske ord, og det når den fatige talar det som rett er.
Asigi dawa: su hame gala dunu ea hou da wadela: i, amola e da wadela: i hou hamosa. E da hame gagui dunu wadela: ma: ne, amola ilia moloidafa fofada: su hou mae ba: ma: ne, bagadewane ogogosa.
8 Men gjævingen hev gjæve tankar, og han stend fast ved det som gjævt er.
Be moloidafa dunu da molole hamosa, amola eno dunu da moloi hou ba: ma: ne, e da gasawane molole lela.
9 De sorglause kvinnor, statt upp og høyr det eg segjer! De trygge døtter, vend øyra dykkar til min tale!
Dilia uda! Dilia da mae da: i dione, asabole hahawane esala! Na sia: nabima!
10 Um år og dag skal de skjelva, de trygge! For det er ute med vinhausten, frukhausten kjem ikkje.
Dilia da wali hahawane sadi esala. Be ode afae gidigili, dilia se bagadewane nabawane esalebe ba: mu. Bai waini fage faimu hame ba: mu.
11 Vert forfærde, de sorglause; skjelv, de trygge! Klæd dykk og næk dykk, og umgyrd dykkar lender!
Dilia da asabole, mae beda: iwane esalusu. Be wali beda: iba: le, yaguguma. Dilia abula gisa: le, gadelai abula dilia hagomoga idiniginisima.
12 Dei slær seg for bringa yver dei fagre marker, yver det fruktrike vintreet,
Da: i dioiba: le, dilia bida: igi fama! Bai nasegagi ifabi sogebi amola waini sagai da wadela: lesi dagoi.
13 yver jordi åt mitt folk, der tornar og tistlar skyt upp, ja, yver alle gledehus, den morogalne byen.
Aya: gaga: nomei amola gagalobo fawane da Na fi dunu ilia sogega heda: sa. Diasu huluane amo ganodini, musa: dunu da bagadewane nodosu amola moilai amo ganodini hahawane esalusu. Be wali, dunu huluane da asi dagoiba: le, dima mabu!
14 For borgi er tom, mugen i byen er burte. Haug og vakttårn hev vorte til holor for ævelege tider, til frygd for villasen, til beite for bølingar -
Hina bagade ea diasu amola da dunu hame esalebe ba: mu, amola bisilua moilai bai bagade (Yelusaleme) amo da dunu hame esalebe ba: mu. Diasu amola gagili sali da mugululi, bu mae gaguma: ne, wadela: lesi dagoi ba: mu. Sigua dougi da amo ganodini udigili ahoanebe ba: mu, amola sibi da amo ganodini, gisi nanebe ba: mu.
15 til dess åndi vert utrend yver oss frå det høge, og øydemarki vert til ein frukthage, og frukthagen vert rekna som skog.
Be fa: no, Gode da Ea A: silibu ninima bu iasimu. Soge wali wadela: lesi dagoi da afadenene, bu nasegagi osobo ba: mu. Ifabi amoga ilia da ha: i manu bagade lamu.
16 Og rett skal bu i øydemarki, og rettferd skal hava sin heim i frukthagen.
Isala: ili soge ganodini moloidafa hou amola moloi fofada: su hou fawane ba: mu.
17 Og rettferds verk skal vera fred, og rettferds frukt ro og tryggleik til æveleg tid.
Dunu huluane da moloi hou fawane hamomuba: le, olofosu amola gaga: su fawane ba: mu.
18 Og folket mitt skal bu i freds bustad og i tryggleiks tjeld og på sorgfrie kvilestader.
Gode Ea Fi dunu da bu da: i diosu hame ba: mu, amola ilia diasu ganodini ilia da olofole, gaga: iwane esalumu.
19 Men det skal hagla når skogen fell, og djupt skal byen søkka ned.
(Be Gode Ea se iasu esoga, mugene da iwilaga sa: imu, amola moilai da gadelale, mugului dagoi ba: mu.)
20 Sæle er de som sår attved alle vatn, som let uksen og asnet vera på frifot!
Be fa: no dunu huluane da hahawane bagade ba: mu. Ilia da sagai nasegagima: ne hano defele dialebeba: le, amola ha: i manu bagade bugi dialebeba: le, amola ilia dougi amola ohe fi da gaga: iwane gisi bagade nabeba: le, hahawane esalumu.

< Esaias 32 >