Esaias 30

1 Usæle dei tråssuge born, segjer Herren, som fullfører råd som ikkje er frå meg, og gjer samband utan min ande, so dei legg synd til synd,

LEUM GOD El fahk ouinge: “We nu selos su leumi Judah, mweyen elos utuk nunak lainyu. Elos fahsr tukun pwapa lalos sifacna ac tia ma nga insese nu kac, ac elos akkeye wulela su tia ou ma lungse luk. Elos kalwenina in oru ma koluk.

2 som fer av stad til Egyptarland, og hev ikkje spurt etter mitt ord - dei vil verna seg med Faraos vern og finna livd i skuggen av Egyptarland!

Elos som nu Egypt in sukok kasru ac tia eis kas in kasru sik meet. Elos ke mwet Egypt in loangelos, na pa elos filiya lulalfongi lalos sin tokosra lun Egypt.

3 Men Faraos vern skal verta dykk til skam, og livdi i skuggen av Egyptarland til skjemd.

Tusruktu ac fah wangin ku lal tokosra sac in kasrelos, na saflaiyen karinginyuk lun Egypt pa ongoiya ac mwekinla.

4 For fyrstarne deira er komne til Soan, og sendebodi hans når til Hanes;

Mwet roso lun Judah finne sun tari siti lun Zoan ac Hanes in acn Egypt,

5 alle vert dei til skammar ved eit folk som ikkje gagnar deim, ikkje er til hjelp og til bate, men både til skam og skjemd.

a mwet Judah fah auli lah elos tuh lulalfongi mutunfacl se su wangin sripa nu selos, sie mutunfacl ma tiana kasrelos ke pacl elos enenu.”

6 Framsegn um udyret i Sudlandet. Gjenom eit land med naud og trengsla, der løvemor og løva, hoggorm og fljugande eiterorm hev heimen sin, fører dei eigedomen sin på asenrygg og på kamelrugg skattarne sine til eit folk som ikkje gagnar.

Kas in fahkak lun God pa inge ke kosro in acn mwesis eir: “Mwet roso elos fufahsryesr sasla in acn sensen, yen lion muta we ac oasr wet pwasin ac dragon sohksok. Elos us mwe lung puspis ma yohk molo fin donkey ac camel, in mwe sang lalos nu sin sie mutunfacl ma tia ku in oru kutena kain kasru nu selos.

7 Slett ikkje og aldri vil Egyptarland hjelpa; difor kallar eg det: «Storskrytaren som sit still».

Kasru lun Egypt wanginna sripa. Ouinge nga sang ine aksruksruk se lal: ‘Dragon Mwalna.’”

8 Gakk no inn, skriv det på ei tavla medan dei ser på, og teikna det inn i ei bok, so det kann vera for komande dagar, for alltid, til æveleg tid!

God El fahk nu sik in simusla luman moul lun mwet uh in sie book, tuh in oasr ma simusla kawil in akkalemye ke ouiyen moul koluk lalos.

9 For det er eit tråssugt folk, ljugarborn, born som ikkje vil høyra Herrens lov,

Pacl nukewa elos utuk nunak lain God. Elos kikiap pacl nukewa, ac srangesr porongo mwe luti lun God.

10 som segjer til sjåarane: «De skal ikkje sjå, » og til deim som skodar: «De skal ikkje skoda for oss det som rett er. Tala smeikjande til oss, skoda synkvervingar,

Elos sapkin mwet palu in tia kaskas. Elos fahk, “Nimet fahk nu sesr ma pwaye uh. Fahk nu sesr ma kut lungse lohng, finne sutuu.

11 vik burt frå vegen, bøyg av frå råsi, få Israels Heilage burt frå augo våre!»

Tiok! Nimet lusrong kut. Kut tasak ke lohngyen God mutal lun Israel.”

12 Difor, so segjer Israels Heilage: «Etter di de vandar dette ordet, og lit på vald og krokvegar og styd dykk på det,

Tusruktu pa inge ma God mutal lun Israel El fahk: “Kowos pilesru ma nga fahk nu suwos, ac kowos kukin orekma sulallal ac kutasrik.

13 difor skal denne misgjerdi verta dykk som ein falleferdig mole, som hev rivna ut or ein høg mur, og som brått kann verta nedbroten i ein augneblink.

Kowos tafongla na pwaye. Kowos oana sie pot fulat ma srasrelik acn lucng nwe ten; ac tia paht na ac fah raki.

14 Han vert krasa, liksom ein krasar krusty, som ein utan skonsel slær sund, so det millom molarne ikkje finst eit brot til å henta eld med frå gruva eller ausa vatn med av brunnen.

Kowos ac muliplipi oana sie tup kle — arulana musalsalu, oru wangin sie ip yohk kac fal in nwanak ipin mulut fol, ku sang utiya kof ke sie tacng.”

15 For so segjer Herren, Herren, Israels Heilage: Dersom de vender um og held dykk stille, skal de verta frelste, i stilla og i tillit skal dykkar styrke vera. Men de vilde ikkje.

LEUM GOD Fulatlana, El su Mutal lun Israel, fahk nu sin mwet uh, “Kowos fin twe foloko ac efalla in lulalfongiyu, na kowos ac fah ku ac okak na.” A kowos tia lungse oru.

16 De sagde: Nei, men på hestar vil me fljuga» - difor skal de fly - «og på snøggføtte vil me rida» - difor skal forfylgjararne dykkar verta snøgge -.

Kowos tia foloko a kowos akoo kowos in kaingkin mwet lokoalok lowos fin horse na mui nutuwos. Pwaye suwos — fal kowos in kaing! Kowos nunku mu horse nutuwos an mui, a horse nutin mwet ukwe kowos ingan mui liki na!

17 Eit tusund skal røma for trugsmål frå ein; og for trugsmål frå fem skal de røma, til dess dykkar leivning er lik ei flaggstong på toppen av eit fjell og eit merke på ein haug.

Sie tausin suwos fah kaing ke kowos ac liyauk mwet mweun siefanna ukwe kowos, ac mwet lokoalok limekosr na fah fal in oru kowos nukewa in kaingelik. Wangin ma ac fah lula sin un mwet mweun lowos sayen sukan flag sokofanna fin soko eol.

18 Og difor biar Herren med å vera dykk nådig, og difor held han seg langt burte i det høge med si miskunn mot dykk; for Herren er doms Gud, sæle er alle dei som biar på honom.

Ne ouinge, LEUM GOD El soano na in fahkak kulang ac pakoten lal nu suwos, mweyen El oru ma suwohs pacl e nukewa. Insewowo elos nukewa su filiya lulalfongi lalos in LEUM GOD.

19 For du folk som bur på Sion, i Jerusalem, du må ikkje gråta meir; han vil vera deg nådig når du ropar um hjelp; når han høyrer det, svarar han deg.

Kowos mwet su muta Jerusalem fah tia sifilpa tung. LEUM GOD El pakoten, ac pacl kowos wowoyak nu sel in suk kasru, El ac topuk kowos.

20 Herren skal gjeva dykk trengsels-brød og fengsels-vatn, og då skal lærarane dine ikkje meir løyna seg, men augo dine skal sjå lærarane dine,

Leum El ac oru kowos in pula pac pacl upa, tusruktu El ac fah apkuran nu yuruwos in luti kowos, ac kowos fah tia enenu in sifilpa sokol.

21 og øyro dine skal høyra eit bak deg, soleis: «Dette er vegen, gakk på den!» - når det vik av til høgre, og når de vik av til vinstre.

Kowos fin kuhfla liki inkanek uh nu layot ku lasa, kowos ac lohng pusral tukuwos su fah fahk, “Pa inge inkanek uh. Fahsr na kac.”

22 Og du skal halda for ureint sylvplatorne på dine utskorne bilæte og gyllingi på ditt støypte bilæte, du skal kasta deim burt som skarn. «Ut med deg!» skal du segja til det.

Kowos ac mau us ma sruloala lowos ma nukla ke silver ac ma su afyufi ke gold, ac kowos ac sisla ma inge oana ma fohkfok, ac wowoyak ac fahk, “Tiok liki ye mutuk!”

23 Då skal han gjeva regn for ditt sæde, som du sår i jordi, og brød av grøda på jordi, og det skal vera både kraftigt og saftigt; den dagen skal bufeet ditt beita på ei vid eng.

Kutena pacl ma kowos yukwi fita sunowos, Leum God El ac supwama af in akkapye, ac kowos ac fah kosrani yohk, na ac yohk pac acn in mongo lun kosro nutuwos.

24 Og uksarne og asni, som arbeider jordi, skal eta salta blandingsfôr, som vert kasta med skufl og kastegreip.

Cow mukul ac donkey ma pikin ima lowos fah kang wheat na nasnas ac wo.

25 Og på kvart høgt fjell og på kvar høg bakke skal det vera bekkjer, straumar av vatn, på den store slagtedagen, når tårn fell.

Ke len se ma ac sruhu nien muta ku lun mwet lokoalok lowos ac anwukla mwet we uh, infacl srisrik ac fah soror liki eol nukewa ac inging nukewa.

26 Og måneljoset skal verta som solljoset, og solljoset skal verta sjufaldt, som ljoset for sju dagar, den dagen då Herren bind um bråtet som folket hans hev fenge, og lækjer såret av slaget det fekk.

Malem ac fah kalem oana faht, ac faht ac fah kalem pacl itkosr liki pacl nukewa, oana kalem lun len itkosr ke len sefanna. Ma inge nukewa ac sikyak pacl se LEUM GOD El ac pwelah ac akkeyala kinet El sang nu sin mwet lal.

27 Sjå, Herrens namn kjem langt burtanfrå, brennande er vreiden hans, og svær er røyken som stig upp; lipporne hans svell av harm, og tunga hans er som øydande eld,

Ku ac wolana lun LEUM GOD ku in liyeyuk yen loesla me. Firir ac fofosr fahkak kasrkusrak lal. El kaskas, ac kas lal firir oana e.

28 og vreidepusten hans er som ei yverfløymande bekk, som når til halsen; han vil sælda heidningfolki i tyningssåldet og leggja eit vildringsbeisl i munnen åt folki.

El supu eng uh meet lukel oana sie sronot in pokla ma nukewa ac sukela mutunfacl uh, ac aksafyela lemlem koluk lalos.

29 Dykkar song skal ljoda som i den natti då høgtidi vert innvigd, og det skal vera hjartans gleda, som når dei gjeng med fløytespel upp til Herrens fjell, til Israels berg.

Tusruktu kowos, mwet lun God, fah engan ac on oana kowos oru ke fong ma kowos akfulatye kufwa mutal. Kowos ac fah engan oana elos su fahsr ke pusren on lun mwe on ke inkanek lalos nu in Tempul lun LEUM GOD, su loangela Israel.

30 Og Herren skal lata si velduge røyst ljoda og syna sin nedfarande arm i vreid harm og øydande eldsloge, støytregn og sturtregn og hagl.

LEUM GOD El ac fah oru mwet nukewa in lohng pusra kulana lun wal lal, ac pula kuiyen kasrkusrak lal. Ac fah oasr firir, paka, af yohk kosra, ac af matol.

31 For røysti åt Herren skal Assur verta forfærd, han som slær honom med staven.

Mwet Assyria ac fah tuninfong ke elos lohng pusren LEUM GOD, ac pula ke El kalyaelos ke soko sikal osra.

32 Og kvar gong straffestaven som Herren let falla på honom, fer ned, skal det ganga fyre seg med klang av trummor og cithrar, og i stridar mot det med svingande arm.

Ke LEUM GOD El ac sringil na sringil mwet Assyria, mwet lal ac fah puok drum ac harp natulos in fal nu ke pusren sringsring uh. God El ac fah sifacna mweun lain Assyria.

33 For ei brandtuft er tilbudd longe; ogso for kongen er ho tilbudd, djup og vid; bålet hennar hev eld og ved i mengd; anden åt Herren, lik ein svåvelstraum, set det i brand.

Oasr acn se nuna akoeyukla oemeet nu ke sie e lulap in esukak Tokosra Fulat lun Assyria. Acn sac loal ac sralap, ac yol in etong uh fulat nwe lucng. Mongin LEUM GOD ac fah oana soko kosran e in esukak.