Esaias 3
1 For sjå Herren, Allhers-Herren, skal taka burt frå Jerusalem og Juda kvar studnad og stav, kvar studnad av mat, og kvar studnad av vatn,
Kajti glej, Gospod, Gospod nad bojevniki, jemlje proč od Jeruzalema in od Juda, podporo in palico, celotno podporo kruha in celotno podporo vode,
2 kjempa og stridsmann, domar og profet, spåmann og styresmann,
mogočnega človeka in bojevnika, sodnika in preroka, razsodnega in starca,
3 femtimanns-førar og vyrdingsmann, rådsherre og handverksmeister og trollkunnig mann.
petdesetnika, častitljivega človeka, svetovalca, spretnega rokodelca in zgovornega govornika.
4 Og eg skal gjeva deim unggutar til styrarar, og gutehått skal råda yver deim.
Otroke jim bom dal za prince in otročiči bodo vladali nad njimi.
5 Og folket - den eine skal plåga den andre, kvar ein sin granne. Guten skal setja seg upp imot den gamle, fanten imot fagnamannen.
Ljudstvo bo zatirano, eden od drugega in vsakdo od svojega soseda; otrok se bo ponosno vedel zoper starca in nizek zoper častitljivega.
6 Når det då hender, at ein fær tak i ein annan i huset åt far hans, og segjer: «Du eig då ein klædnad, ver du styraren vår! Tak då rådvelde yver dette fallande riket!»
Ko bo človek zgrabil svojega brata iz hiše svojega očeta, rekoč: »Oblačilo imaš, bodi naš vladar in naj bo ta razvalina pod tvojo roko, «
7 då skal han svara og segja: «Eg er ingen sårlækjar, i mitt hus er korkje brød eller klæde; gjer ikkje meg til styrar yver folket!»
na tisti dan bo ta prisegel, rekoč: »Ne bom ranocelnik, kajti v moji hiši ni niti kruha niti obleke. Ne postavljajte me za vladarja ljudstvu.«
8 For Jerusalem snåvar og Juda fell, av di dei i ord og gjerd stend Herren imot, og er tråssuge framfor hans herlegdoms åsyn.
Kajti Jeruzalem je razrušen in Juda je padel, ker so njihov jezik in njihova početja zoper Gospoda, da izzivajo oči njegove slave.
9 Sjølve andlitssvipen deira vitnar imot deim, og liksom i Sodoma talar dei utan dulsmål um syndi si. Ve deira sjæl! For dei valdar seg sjølv ulukka.
Prikaz njihovega obličja pričuje zoper njih, ne skrivajo svojega greha, razglašajo ga kakor Sódoma. Gorje njihovi duši! Kajti nagradili so se z zlom.
10 Seg um den rettferdige at det skal ganga honom godt; frukti av si gjerning skal han njota.
Recite pravičnemu, da bo dobro z njim; kajti jedli bodo sad svojih dejanj.
11 Men usæl den ugudlege! honom skal det ganga ille; hans eigne gjerningar hemnar seg på honom sjølv.
Gorje zlobnemu! Z njim bo slabo, kajti dana mu bo nagrada njegovih rok.
12 Styraren yver mitt folk er eit barn, og kvinnor råder yver det. Mitt folk, førarane dine fører deg vilt, og gjer vegen du skal fara til villstig.
Kar se tiče mojega ljudstva, so njihovi zatiralci otroci, vladajo pa jim ženske. Oh moje ljudstvo, tisti, ki te vodijo, ti povzročajo, da se motiš in uničujejo pot tvojih steza.
13 Herren hev stige fram, han vil føra sak, han stend og vil døma folki.
Gospod vstaja, da bi se pravdal in stoji, da bi sodil ljudstvu.
14 Herren held rettargang med sitt folks styresmenner og hovdingar: «De hev plundra vinhagen! Ran frå fatigmannen er i husi dykkar!
Gospod bo stopil na sodbo s starci svojega ljudstva in njegovimi princi, kajti požrli ste vinograd; plen ubogih je v vaših hišah.
15 Korleis kann de soleis skamfara mitt folk og trakka dei fatige under fot?» segjer Herren, Allhers-Herren.
›Kaj nameravate, da lomite moje ljudstvo na koščke in meljete obraze revnih?‹ govori Gospod Bog nad vojskami.
16 Og Herren segjer: «Av di Sions døtter briskar seg og gjeng med bratt nakke og spelar med augo, og gjeng og trippar og ringlar med fotringarne sine,
Poleg tega Gospod govori: ›Ker so hčere sionske ošabne in hodijo z vratovi, iztegnjenimi naprej in poltenimi očmi, hodijo in drobijo medtem ko gredo in zvončkljajo s svojimi stopali,
17 so skal Herren gjera kruna skurvut på Sions døtter, og Herren skal nækja deira blygsla.
zato bo Gospod s krasto udaril tême sionskih hčera in Gospod bo odkril njihove skrite dele.
18 På den dagen tek Herren frå deim all stasen deira: Fotringar, panneband, halssylgjor,
Na tisti dan bo Gospod odvzel pogumnost njihovih zvončkljajočih ornamentov okoli njihovih stopal in njihove čepice in njihove okrogle rute, podobne luni,
19 øyredobbor, armband, slør,
verižice, zapestnice, šale,
20 hovudpryda, fotkjedor, belte, lukteflaskor, amulettar,
klobučke, ornamente nog, naglavne trakove, ogrlice, uhane,
21 fingergull, naseringar,
prstane, nosne dragocenosti,
22 høgtidsbunader, kåpor, kasteplagg, pungar,
zamenljive ogrinjalne kostime, plašče, plete, torbice,
23 speglar, serkjer, huvor, flor.
zrcala, tanko laneno platno, kapuce in zagrinjala.
24 Og det skal verta illtev i staden for godange, reip i staden for belte, fleinskalle i staden for flettor, sekkjety i staden for høgtidstidsbunad og svidmerke i staden for vænleik.
Zgodilo se bo, da bo namesto prijetnega vonja tam zaudarjanje, namesto pasu vrv, namesto pričeske plešavost, namesto životca opasovanje vrečevine in opeklina namesto lepote.
25 Mennerne dine skal falla for sverd og kjemporne dine i krig.
Tvoji možje bodo padli pod mečem in tvoji mogočni v vojni.
26 Og portarne hennar skal gråta og låta, og einsleg sit ho att i gruset.»
Njena velika vrata bodo žalovala in tulila in ona bo zapuščena sedela na tleh.
