Esaias 3

1 For sjå Herren, Allhers-Herren, skal taka burt frå Jerusalem og Juda kvar studnad og stav, kvar studnad av mat, og kvar studnad av vatn,

2 kjempa og stridsmann, domar og profet, spåmann og styresmann,

3 femtimanns-førar og vyrdingsmann, rådsherre og handverksmeister og trollkunnig mann.

4 Og eg skal gjeva deim unggutar til styrarar, og gutehått skal råda yver deim.

5 Og folket - den eine skal plåga den andre, kvar ein sin granne. Guten skal setja seg upp imot den gamle, fanten imot fagnamannen.

6 Når det då hender, at ein fær tak i ein annan i huset åt far hans, og segjer: «Du eig då ein klædnad, ver du styraren vår! Tak då rådvelde yver dette fallande riket!»

7 då skal han svara og segja: «Eg er ingen sårlækjar, i mitt hus er korkje brød eller klæde; gjer ikkje meg til styrar yver folket!»

8 For Jerusalem snåvar og Juda fell, av di dei i ord og gjerd stend Herren imot, og er tråssuge framfor hans herlegdoms åsyn.

9 Sjølve andlitssvipen deira vitnar imot deim, og liksom i Sodoma talar dei utan dulsmål um syndi si. Ve deira sjæl! For dei valdar seg sjølv ulukka.

10 Seg um den rettferdige at det skal ganga honom godt; frukti av si gjerning skal han njota.

11 Men usæl den ugudlege! honom skal det ganga ille; hans eigne gjerningar hemnar seg på honom sjølv.

12 Styraren yver mitt folk er eit barn, og kvinnor råder yver det. Mitt folk, førarane dine fører deg vilt, og gjer vegen du skal fara til villstig.

13 Herren hev stige fram, han vil føra sak, han stend og vil døma folki.

14 Herren held rettargang med sitt folks styresmenner og hovdingar: «De hev plundra vinhagen! Ran frå fatigmannen er i husi dykkar!

15 Korleis kann de soleis skamfara mitt folk og trakka dei fatige under fot?» segjer Herren, Allhers-Herren.

16 Og Herren segjer: «Av di Sions døtter briskar seg og gjeng med bratt nakke og spelar med augo, og gjeng og trippar og ringlar med fotringarne sine,

17 so skal Herren gjera kruna skurvut på Sions døtter, og Herren skal nækja deira blygsla.

18 På den dagen tek Herren frå deim all stasen deira: Fotringar, panneband, halssylgjor,

19 øyredobbor, armband, slør,

20 hovudpryda, fotkjedor, belte, lukteflaskor, amulettar,

21 fingergull, naseringar,

22 høgtidsbunader, kåpor, kasteplagg, pungar,

23 speglar, serkjer, huvor, flor.

24 Og det skal verta illtev i staden for godange, reip i staden for belte, fleinskalle i staden for flettor, sekkjety i staden for høgtidstidsbunad og svidmerke i staden for vænleik.

25 Mennerne dine skal falla for sverd og kjemporne dine i krig.

26 Og portarne hennar skal gråta og låta, og einsleg sit ho att i gruset.»