Esaias 28

1 Usæl den stolte kruna åt dei drukne i Efraim og den folnande blomen, den fagre prydnad som brikjer yver den feite dalen, der dei ligg dauddrukne av vin.

Anunae, Ephraim yurhui rhoek kah rhimomnah rhuisam neh a boeimang kirhang kah tamlaep khaw tahah coeng. Te te laimen kolrhawk kah a lu ah misurtui neh a thoek uh dae ta.

2 Sjå, ein sterk og veldug sender Herren, lik ein hagleling, ein øydande storm, lik eit fløde av velduge, yverfløymande vatn, som slær alt til jordi med magt.

Boeipa taengkah tlungluen neh rhapsat la aka om tah rhaelnu khohli, lucik hlithae, cingtui tui rhilh bangla a yo te khaw a kut neh diklai la a tloeng ni.

3 Med føter skal ho verta nedtrakka, den stolte kruna åt dei drukne i Efraim!

Ephraim yurhui kah rhimomnah rhuisam te a kho hmuiah a taelh uh ni.

4 Og den folnande blomen, den fagre prydnaden, som brikjer yver den feite dalen, skal verta som den tidlege fika, fyrr sumaren er komen - so snart ein ser henne, so set ein henne til livs medan ein endå held henne i handi.

Laimen kolrhawk lu kah a boeimang kirhang rhaipai bangla aka hoo te khohal hlan kah thaihloe bangla om ni. Te te aka hmuh la aka hmuh dongah a kut nen khaw pahoi a dolh.

5 På den dagen vert Herren, allhers drott, ei fager krune og ein storgild krans for leivningen av sitt folk,

Tekah khohnin ah tah caempuei BOEIPA te, a pilnam aka sueng ham kirhang rhuisam la, boeimang cangen la om ni.

6 og ei doms ande for deim som sit til doms, og styrke for deim som driv krigen attende til porten.

Laitloeknah dongah aka ngol ham tiktamnah mueihla la, caemtloek kah vongka ah aka mael tak kah thayung thamal la om ni.

7 Men ogso desse ragar av vin og skjanglar av sterk drykk. Prest og profet ragar av sterk drykk, er dauddrukne av vin, skjanglar av sterk drykk. Dei ragar i syni, dei skjanglar i domen;

Te rhoek khaw misurtui loh a palang sak. Khosoih neh tonghma khaw yu dongah taengphael uh. Yu dongah palang uh tih misur dongah bol uh. Yu dongah kho a hmang uh. Khohmu lamloh palang uh tih laitloek dongah lol uh.

8 for alle bordi er fulle av ufyselegt spy, det finst ikkje ein rein flekk.

Caboei tom te a lok kah a khawt baetawt la a hmuen tal.

9 «Kven er det han vil læra, og kven er det han vil få til å høyra på seg? Er det born som nett er avvande, tekne frå brjostet?

Lungming la a thuinuet te unim, olthang aka yakming sak te unim? Rhangsuk lamloh tampo suktui aka kan te.

10 For gnag og gnag, gnag og gnag, gnål og gnål, gnål og gnål, noko her og noko der fer han med.»

Olrhi soah olrhi te olrhi sokah olrhi neh, rhilam sokah rhilam te rhilam phoeikah rhilam neh hela vel, kela vel a ti.

11 Ja vel, med stamande lippor og i eit framandt tungemål skal han tala til dette folket,

Te dongah hekah pilnam he tamdaengtamkha kah hmuilai neh, ol tloe neh a voek ni.

12 han som sagde til deim: «Dette er ro, lat den trøytte få kvila, og dette er kvila.» Men dei vilde’kje høyra.

Amah loh amih taengah, “Hekah duemnah dongah buhmueh rhahthih te duem saeh lamtah hilhoemnah he om saeh,” a ti nah. Tedae hnatun ham a ngaih uh moenih.

13 So skal då Herrens ord verta deim gnag og gnag, gnag og gnag, gnål og gnål, gnål og gnål, noko her, noko der, so dei skal ganga og detta baklenges og verta sundbrotne og bundne og fanga.

Te dongah BOEIPA ol loh amih taengah olrhi sokah olrhi patoeng loh, olrhi phoeikah olrhi a tloe loh, rhilam sokah rhilam loh, rhilam phoeikah rhilam pakhat loh hela vel, kela vel om ni. Te daengah ni cet uh vetih a hnuk la a palet uh eh. Te vaengah khaem uh vetih a hlaeh uh ni, a tuuk uh ni.

14 Difor, høyr Herrens ord, de spottarar, de herrar yver dette folket som er i Jerusalem!

Te dongah saipaat Jerusalem kah pilnam aka ngol thil hlang rhoek loh BOEIPA ol te ya uh lah.

15 For de segjer: «Me hev gjort ein avtale med dauden og eit samband med helheimen; når den susande svipa fer fram, skal ho ikkje nå oss; for me hev gjort lygni til livd og svikråd til skjol.» (Sheol h7585)

“Dueknah neh paipi ka saii uh tih saelkhui taengah khohmu khaw ka khueh uh coeng. Mueirhih loh lawngkaih rhuihet la a vikvuek tih pongpa khaw pongpa mai saeh, mamih taengla ha pawk mahpawh. Laithae he mamih kah hlipyingnah la n'khueh uh tih a honghi khuiah n'thuh uh coeng,” na ti uh. (Sheol h7585)

16 Difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg er den som hev grunna i Sion ein stein, ein prøvd stein, ein dyrverdig fast grunna hyrnestein; den som trur, tek det med ro.

Te dongah ka Boeipa Yahovah loh he a thui. Zion kah lungto, nuemnainah lungto aka tloeng khaw kamah ni he. Bangkil te lung vang tungkho a suen tih aka tangnah rhoek te tamto uh mahpawh.

17 Eg gjer rett til mælesnor og rettferd til lodd, og hagl skal riva burt lygnlivdi, og skylet skal vatnet skylja burt.

Tiktamnah he rhilam la, duengnah te mikrhael la ka khueh ni. Hlipyingnah laithae te rhaelnu loh a hnut vetih a huephael tui a yo pah ni.

18 Og dykkar avtale med dauden skal verta stroken, og dykkar samband med helheimen skal ikkje standa fast. Når den susande svipa fer fram, skal de verta nedslegne. (Sheol h7585)

Dueknah taengkah na paipi loh n'dawth vetih saelkhui taengkah na mangthui khaw thoo mahpawh. Mueirhih rhuihet loh vikvuek uh tih m'pah vaengah te kah a cawtkoi la na om ni. (Sheol h7585)

19 Kvar gong ho fer fram, skal ho riva dykk burt. For kvar morgon skal ho fara fram, um dagen og um natti, og den reine skræma vert det når de lyt agta på bodskapen.

Te te ha pawk carhil nen te nangmih ngawn tah mincang, mincang ah n'loh ni. Khothaih ah khaw khoyin ah khaw m'pah vetih olthang n'yakming te tonganah la om ni.

20 For sengi er for stutt til å strekkja seg i, og åklædet er for smalt til å sveipa seg i.

Khawk sak hamla thingkong te a rhaem pah tih, a calui ham mueihloe te khaw a yaem pah.

21 For Herren skal reisa seg liksom ved fjellet Perasim, han skal harmast liksom i dalen ved Gibeon; han skal gjera sitt verk, eit underlegt verk, han skal gjera sitt arbeid, eit sjeldsynt arbeid.

Perazim tlang kah bangla BOEIPA te thoo ni. Gibeon kol kah bangla a bibi saii ham tlai ni. A bibi he lang tih a thothuengnah tah kholong kah a thothuengnah bangla thothueng ham ni.

22 Og no, lat vera med å spotta, so bandi dykkar ikkje må verta stramare! For um øyding og fastsett straffedom hev eg høyrt frå Herren, Allhers-Herren, yver heile jordi.

Hmuiyoi voel boeh, namah kah kuelrhui loh m'ven ve. Khohmuen tom a boeihnah neh pha vitvawt he ka Boeipa caempuei Yahovah taeng lamkah ka yaak coeng.

23 Vend øyra til og høyr mi røyst, gjev gaum og høyr kva eg segjer!

Ka ol he hnakaeng lamtah ya uh lah, ka olthui he hnatung lamtah ya uh lah.

24 Når plogmannen vil så, held han då stødt på med å pløgja og fora og horva?

Lotawn ham lo aka yoe loh hnin takuem a yoe a? A khohmuen te a yawt tih a thoe ta.

25 Når han hev jamna åkeren, spreier han ikkje då svartkarve og sår kryddekarve og set kveite i rader og bygg på avmerkte stader og spelt i kantarne?

A hman te a hnil moenih a? Tlangsungsing a phul tih sungsing khaw a haeh. Cang te a kok dongah a phung tih a rhibawn ah cangtun neh cangkuem a duen ta.

26 Hans Gud hev synt honom den rette måten, han lærde honom det.

Anih te a toel vaengah a Pathen kah tiktamnah te a taengah a thuinuet pah.

27 For ein treskjer ikkje svartkarve med treskjeslede, rullar ikkje vognhjul yver kryddekarve; men med stav bankar ein svartkarve, og kryddekarve med kjepp.

Tlangsungsing te thingphael neh a boh tih sungsing te leng kho neh a kuelh thil moenih. Tedae tlangsungsing te caitueng neh, sungsing te conghol neh a boh ta.

28 Vert brødkorn krasa? Nei, ein treskjer det ikkje stødt, og når ein driv sine vogn og hestar yver det, so knusar ein det ikkje.

Buh khaw tip coeng dae a yoeyah la nook mahpawh. Te te a boh vaengah a leng kho neh a khawkkhek thil moenih. A marhang caem neh a tip sak moenih.

29 Ogso dette kjem frå Herren, allhers drott. Han er underfull i råd, stor i visdom.

He khaw caempuei BOEIPA taeng lamkah ni. Amah kah cilsuep tah khobaerhambae la ha pawk tih a lungming cueihnah a pantai sak.