Esaias 26
1 På den dagen skal dei syngja denne songen i Judalandet: «Ein sterk by hev me. Frelsa set han til mur og vern.
Eso da misunu, amoga dunu da Yuda soge ganodini agoane gesami hea: mu, “Ninia moilai da gasa bagade. Bai Gode Hisu da ea gagoi gaga: lala!
2 Lat upp portarne, so der må få ganga inn eit rettferdigt folk, som varar truskap.
Moilai logo ga: su doasili, Godema fa: no bobogesu fi, moloidafa hamosu dunu fi, amo golili masa: ne, doasima!
3 Åt den som er hugfast, varar du stendig fred; for på deg lit han.
Hina Gode! Nowa dunu da mae yolesili, Dia hou lalegaguli, Dima fa: no bobogesea, Di da ea dogo denesili, olofosu iaha. Bai e da Dima dafawaneyale dawa: sa.
4 Lit då på Herren allstødt! For Herren, Herren er eit æveleg berg.
Dilia! Hina Godema eso huluane dafawaneyale dawa: le fifi ahoanoma. E da mae fisili, nini gaga: mu.
5 For han gjer deim ringe som hev fest bu i høgddom, støyter ned den grunnfeste byen, sturtar han til jordi, heilt ned i moldi.
E da gasa fi dunu amo ligia gudui. E da gasa bagade moilai bai bagade amo ganodini ilia esalu amo wadela: lesili, ea gaga: su gagoi mugululi, osoba gisalugala: i.
6 Føter trakka honom ned, føter av vesalmenn, fet av armingar.
Dunu amo da amo gasa fi dunu amoga musa: banenesi dagoi, amo da gasa fi ilia moilaiga hasanasili, mugului moilaiga ososa: gisa.
7 Men vegen åt den rettferdige er jamn. Veg åt den rettferdige jamnar du.»
Hina Gode! Di da moloidafa hou hamosu dunu ilia logo ida: iwane fodosa. Ilia logo ahoasu da umidafa.
8 På dine domars veg ventar me deg, Herre. Namnet ditt og minnet ditt dreg vår sjæl.
Ninia da Dia hanai amo fa: no bobogesa. Amola ninia dafawane esaloma: beyale dawa: lusu amola ninia hanai da Di fawane.
9 Mi sjæl kjenner seg dregi til deg um natti; og åndi i meg leitar etter deg. For straks domarane dine råkar jordi, lærer jordbuarne rettferd.
Gasia na da Dia hou bagadewane hanai gala. Hobea, Di da osobo bagade fifi asi gala huluane ilima fofada: sea, ilia da moloidafa fofada: su hou ba: mu.
10 Fær den gudlause nåde, so lærer han ikkje rettferd. Då gjer han urett i det rettvisaste landet, og Herrens høgd ser han ikkje.
Dia da wadela: i hamosu dunu ilima asigidafa hou hamosa, be ilia da hou ida: iwane hamomu hame dawa: Amola amo soge ganodini, ilia da moloidafa dunu gilisibiba: le, amomane wadela: i hou hamosa, amola Dia hou ida: iwane amola gasa bagade amoma nodoma: ne higasa.
11 Herre, høgt er handi di lyft, men dei ser det ikkje. Lat deim sjå brennhugen din for folket og skjemmast. Ja, eld øydde uvenerne dine!
Di da Dia ha lai dunu ilima se imunu, amo ilia da hame dawa: Hina Gode! Ilia da gogosiama: ne, ilima se ima. Se iasu Di da ilima ima: ne ilegei, amo ilima ima. Di da Dia Fidafa ilima asigisa, amo Dia ha lai dunuma olelema.
12 Herre, du skal hjelpa oss til fred. For alle verki våre hev du verka.
Hina Gode! Di da ninima imunuba: le, ninia da bagade gagui dunu agoane ba: mu. Ninia gagui liligi, amola ninia bidi lai huluane, da Dia hamobeba: le laha.
13 Herre, vår Gud! Andre herrar enn du hev rådt yver oss. Einast ved deg prisar me namnet ditt.
Ninia Hina Gode! Eno dunu da ninima ouligisu galu. Be Di fawane da ninia Ouligisudafa.
14 Daude livnar ikkje, skuggar stend ikkje upp. Difor heimsøkjer og øydelegg du deim og gjer til inkjes minnet um deim.
Be amo musa: ouligisu dunu da bogole, bu hame esalumu. Ilia a: silibu da bu hame wa: legadomu. Hina Gode! Di da ilima se ianu, ili wadela: lesi dagoi. Dunu huluane da ili bu hame dawa: mu.
15 Du auka folket, Herre! Du auka folket, og synte deg herleg. Du hev flytt alle grensesteinarne åt landet langt ut.
Hina Gode! Dia da ninia fi amo bu bagade hamoi. Dia da ninima soge eno ia dagoiba: le, ninia soge da bagade ba: sa. Amola amo hou ba: beba: le, osobo bagade dunu da Dima nodoi.
16 Herre, i naudi leita dei etter deg. Dei sende upp stille bøner, då refsingi kom yver deim.
Hina Gode! Di da Dia fi dunu ilima se iasu. Amola ilia da se nababeba: le, Dima wele sia: su.
17 Liksom ei kvinna som er med barn, vrid seg og skrik i riderne når ho skal føda, soleis gjekk det oss for din vreide skuld, Herre.
Hina Gode! Dia hamobeba: le, ninia da uda e da mano lalelegemu gadenesa, se nababeba: le wele sia: sa, amo defele ninia wele sia: sa.
18 Me var med barn, me hadde rider; då me fødde, var det vind. Berging har me ikkje til landet, og jordbuar vart ikkje fødde.
Ninia da se bagade nabi, be liligi hame lalelegei. Ninia soge fi da hasalasu hou hame ba: i. Ninia hamobe ea bidi da hamedei ba: sa.
19 Dine daude skal verta livande, mine lik skal standa upp. Vakna og fegnast, de som bur i moldi. For ei ljossens dogg er di dogg; og jordi føder daudingar av seg.
Ninia fi dunu bogoi da bu esalumu. Ilia bogoi da: i hodo da bu esalebe ba: mu. Dunu huluane bogoi uli dogoi ganodini golai dialu da nedigili, wa: legadole, hahawane gesami hea: mu. Oubi mogele lalu fadagagala: le nebe agoai da osobo bagade nasegagisa. Amo defele Hina Gode da hemone bogoi dunu ilima gaheabolo esalusu imunu.
20 Gakk då, mitt folk, inn i kovarne dine, og lat att dørerne etter deg! Gøym deg ein augneblink, til dess vreiden gjeng yver.
Na fi dunu! Dilia diasu ganodini asili, gagili salima. Dilia wamoaligima. Hina Gode Ea ougi da dagosea fawane, bu misa.
21 For sjå, Herren gjeng ut frå bustaden sin og vil heimsøkja jordbuarne for deira misgjerder skuld, og jordi skal syna fram sitt utrende blod og ikkje meir dylja sine drepne.
Hina Gode da Ea Hebene esalebe amoga osobo bagade fifi asi gala dunu ilia wadela: i hou hamobeba: le, se bidi imunusa: manebe. Dunu huluane da fasu dunu amo da wamowane fane legesu hou hamoi, amo huluane dawa: mu. Amola osobo da fane legei dunu amo bu hame wamolegemu.
